Za każdym wcieleniem
dostajemy ciało nowe,
Z już zapisanymi tu
wcześniej doświadczeniami,
By nowe życie i w
nowym świetle kontynuować.
Trzeba sobie
przyswajać istotę tego, co mówimy,
Nie można obejść się
bez wcielania jej tu w życie,
Nie wystarczy
studiowania jej idei słów na języku.
Nauka bez dążenia, to
jak dziurawy worek,
Należy też wystrzegać
się dążenia bez serca,
Płomienne serce
to jest odtrutka dla martwego,
Ale najlepiej myślą być
zawsze z Nauczycielem!
Tak samo myśl
kierować w kierunku Hierarchii!
Aura ludzka należy do
świata subtelnego,
Bardzo trudno taką
aurę tu fotografować,
A nie tylko o
rozdzielczość kolorów chodzi,
Ale o moc i
zagęszczenie energii psychicznej!
Trzeba również teraz
pamiętać o pewnych filtrach.
Na drodze wznoszenia i
wystrzegając się strachu!
Strach taki działa
jak magnes, albo tak jak guma,
Przyciąga nas do naszej
ścieżki przejścia ponownie.
Nietykalność duszy
wiąże się z pozbyciem lęków!
,,Cokolwiek potrafisz lub myślisz, że potrafisz, rozpocznij to.
Odwaga ma w sobie geniusz, potęgę i magię”.
- J.W. Goethe
Odwaga ma w sobie geniusz, potęgę i magię”.
- J.W. Goethe
Drobiazgi teraz często
prowadzą do wielkiego,
Nie należy nigdy
lekceważyć takich szczegółów,
Jak narciarz zapięć
wiązań, czy jeździec popręg.
Drobiazgi te, mają
teraz dużą wagę przy rozwoju,
Heroiczne czyny
opierały się zawsze na szczegółach,
A groźnemu przestępcy
już brak szczegółów zbrodni.
Tak samo od
szczegółów zależy czyn bohaterski,
Ale jakość pracy również
opiera się na szczegółach!
Ryk i furia stwarzają
prawdziwy teraz zwierzyniec,
Naprawdę nie powinno
się naśladować i zwierząt,
Tym bardziej, że
zwierzęta nie robią tego w złości,
Dużo jest jeszcze
takich podobieństw do zwierząt,
Ale czy to nam wypada
tak zapatrywać się na nie?
Rodzaj uczucia
miłości, też można teraz podzielić,
Na dwie osobne grupy; a
pierwsza ograniczająca,
To druga; ta nie ziemska,
uskrzydlająca w dążeniu,
Łatwo dojść do
konkluzji, że ta druga już przenika,
Przez trzy światy,
jak subtelny i ognisty z ziemskim,
A ta pierwsza ziemska, budzi uczucie więzi i zamyka!
Miłość, to taka dźwignia
rozszerzania świadomości,
Miłość uświęca każde
otwarte naczynie tu grzechu!
Serce nie może płonąć
od tak, bez gorącej miłości,
Prawdziwym
sprawdzianem to jego jest potępienie!
Zapewne ciemności,
co nie potępiają interesowności,
A interesowność staje
się przeciwieństwem miłości!
A tak często rodzice
potępiają miłość do siebie dzieci.
Stan Nirwany też nie jest
kołyską odpoczynku,
Jest to stan
teraz największego napięcia dążenia,
Jak można sobie
wyobrazić spoczynek w ruchu,
Tak jak lot
spadochroniarzy tworzących figury?
Muszą na czas lotu
zachować stan równowagi,
A ich srebrne nici
napięte i są ciągłym dążeniem,
Każda luźna nić może
zostać skręcona i zerwana,
Tak to samo srebrna
nić łącząca Was z Hierarchią!
Spadochroniarz w
trakcie lotu nie myśli o spoczynku,
Chaotyczne ruchy i
wahania, też nie będą jej napinać,
To ośrodek serca
skupia nici fizyczne z duchowym!
Symbole swastyki i
krzyża równoramiennego,
Określają ruch
obrotowy i równoramienność,
To najwyższe symbole teraz równowagi serca,
Pokazującej ruch
obrotowy ognia jego płomieni!
„Nie unośmy się w
odurzeniu,
Ale też nie opadajmy
w pysze.
Pycha jest kamieniem
u nóg,
Odurzenie, to
skrzydła z wosku,
Wartością ducha jest
ogień serca,
To nasze skrzydła, ku
słońcu!”
Agni Joga!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz