Znakiem życia jest
krzyż i droga
W znoju a teraz i w trudzie
pracy,
Bez gloryfikacji zbrodni na ołtarzu!
Często to zdobywając
jakąś możliwość,
Tracimy z nią ten
kontakt w troskliwości,
Przyprószając go
popiołem codzienności,
Jak kwiaty nie
podlewane świętem ducha.
Nauka mądrości to nie
encyklopedia!
Życia zażaleń i
gotowych ich rozwiązań,
To wskazania życiowe
do zastosowania!
Lepiej stać się
gigantem odpowiedzialności świata,
Wziąć na swoje barki
jego ciężar wybuchów energii,
Nagromadzonych siłą
napięć przestrzennych świata,
Niż stać bezczynnie i
tuż obok uczestników rozwoju,
Stać jak ci, co nie
grają harmonicznie w orkiestrze,
Doskonale
nastrojonych instrumentów istot natury!
Nie ma przypadku jak w
systemie stacjonarnym,
Lecz nie można tego
też odnieść to do tzw. ruchu.
Przypadek jest zwykle
założony w świadomości,
Bo twórczość zależy
od wypadku i w tzw. ruchu!
Przypadek jest tutaj
tym ruchu motorem działań!
Tak samo w ruchu teraz
elektronów i człowieka!
Trudności mogą zawsze
dotyczyć tej wysokiej ścieżki,
Nieumiejętność jest
skutkiem braku spostrzegawczości,
Elastyczność praw nie
ma tak też naprawdę kresu granic,
Dlatego nie ma nic gorszego, jak teraz całkowity bezruch!
Trudno zrozumieć
nasycenie przestrzeni,
Nasycenie wodą, czy
ogniem już łatwiej,
Pamiętajmy zawsze o
energii psychicznej,
Łączności ducha i ognia,
z przestrzennym!
Podobnie jak
kamienie, w przewodach wewnętrznych,
Tak kryształy energii
psychicznej mogą krystalizować,
A szczególnie to wtedy,
gdy zalegają niewykorzystane!
Większość tych
objawów reumatycznych i nerwowych,
Powinniśmy odnieść do
tego ognia i próbować leczyć,
Usuwając takie bóle,
energią przy pomocy naszych rąk,
Niebezpieczna jest
tylko walka z kryształami imperylu!
Żaden Nauczyciel nie uznaje pracę zakończoną,
I nie będzie czekał na
efekty, czy też na nagrody,
To cecha samo ofiary
niestrudzonego pracownika!
Niewidocznego i
cierpliwego kierującego siły dobra!
Praca gdy uciążliwa,
to praca źle rozłożona,
Tak jak ten ciężar
nierównomierny na wadze,
Współmiernością,
zawsze zostaje tak pokonana!
Właśnie to widmo śmierci
zamyka Bramy Wiedzy!
Kto chce się sam
ograniczyć prawami,
Niech lepiej
zamieszka już na cmentarzu!
Świadomość, nie może
mieć ograniczeń,
Jest miarą piękna, bo
nie znosi brzydoty.
Świadomość, jest
sędzią naszych pobudek,
Żywotność zależy od
uświadamiania myśli!
To nie jest abstrakcja,
choć jej tu nie widać!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz