Słuchając

Jedną z najważniejszych umiejętności, których możesz się nauczyć w swoim życiu, jest umiejętność słuchania .  

Nie chodzi tylko o słuchanie dźwięków, które robią inni, jest to dar zrozumienia całej waszej istoty. Ludzie się komunikują na wiele sposobów ... głosy są tylko jednym z elementów układanki. Słuchajcie swoim sercem i duszą, naprawdę zobaczcie, co mówią swoimi oczami. 

Zamiast słuchać wyłącznie z zamiarem udzielenia odpowiedzi, poproś The Universe o pomoc w zrozumieniu, co tak naprawdę mówią. Kiedy osoba jest słyszana i rozumiana, następuje zmiana; zaufanie do siebie i innych zaczyna budować. Z zaufaniem przychodzi pokój, na który każdy z was tak bardzo zasługuje. ~ Creator

The Creator Writings

transcribed by Jennifer Farley, ThetaHealing Instructor/Practitioner

Słuchać trzeba jakby trzecim okiem duszy patrząc nie oceniając,
Ocena przykuwa nas do wyglądu twarzy, jak i postaci i skojarzeń.

Boskie iskry | Creator 
STYCZEŃ 22 2018 

Poświęć chwilę i rozejrzyj się. 
Na waszym planie Ziemi znajduje się 7 miliardów przykładów działania Wszechświata.  

Każdy z was ma swój własny zestaw unikalnych doświadczeń, życiowych celów, rozczarowań i wspaniałych chwil. 

 Jest jednak jedna rzecz, która wszystkich łączy; wybrałeś się tu teraz, w tej chwili.  

Pod tym względem jesteście równi. 

 Dzisiaj jesteście zaproszeni do spojrzenia na swoich bliźnich ... 

nie jako tych, co postrzegacie jako "niższego" lub "wyższego", 

ale jako uczestników tej samej podróży.  

Kiedy różnice zaczną się topić, zaczniesz widzieć siebie nawzajem za to, kim naprawdę jesteś;

Jesteście Iskry Boskości w tym niesamowitym czasie waszej historii. ~ Creator 
zapisany przez Jennifer Farley, TheraHealing Instructor / Practitioner w The Creator Writings

Wpatrywanie się nie w postać ciała, ale w to niewidzialne ciało subtelne,
Daje możliwość pewnego jego obrazu i nawet wewnętrzną komunikację.

Ta komunikacja dusz bez zewnętrznego fałszywego obrazu ciała,
Daje możliwość zobaczenia boskiej twarzy w każdym człowieku.

Może nawet służyć innym np. wiedzą, czego sam jak przy zaćmie nie widzi,
Tak niektórzy uzdrowiciele widzą wokół ciała i widzą ubytki energetyczne.

Potem w tym miejscu przykładają rękę i emitują energię od Stwórcy,
Gdy od siebie, może dojść do zablokowania, a nawet przejęcie ubytku.

Takie są zasady energetycznych przekazów i podobnie jak przepływu cieczy,
Każdą niszę woda wypełnia na zasadzie grawitacji i tak samo nasze myśli.

Zamiast słuchać co inni mówią, aby się czegoś nowego dowiedzieć,
Wysuwamy ego naprzód patrzeniem i oceną tego kto, a nie co mówi.

Tak rodzą się uprzedzenia nie do wiedzy, ale jej posłańca,
A gdy on sam przypomina tego dawnego, to nie słuchamy.

Ten kto słucha ma cały przepływ otwarty i nie zatkany zatrzymywanymi mądrościami,
Inni cały czas muszą mówić to co wiedzą, jak nakręcone katarynki na targu w mieście.

Wypełniony umysł cudzą wiedzą z czasem jak pokarm w okrężnicy,
Zatruwa cały organizm truciznami starych myśli i co do przeszłości.

Czasami warto zastosować spłuczkę tak jak w kiblu,
I spuścić to wszystko co niepotrzebne do zbiorowej.



Matka Ziemia i Ojciec Słońce z tym syfem sobie poradzą ....

Grzech

To fakt, że to 'grzech', bo te podziały na dobro i zło,

To brak równowagi i ocena, jako wytwory umysłu.

Ale sam umysł nie kwestionuje opozycji i tła,
Tylko to co mu się nie podoba w danej chwili.

Lucyfer ma inne spojrzenie na doświadczenie, nie własne, a cudze,

Dlatego jedynym grzechem jest tu nieuwzględnienie zdania innych.

Ale nasz umysł to osobna jednostka i nie cierpi narzuceń...

Grzech to tylko pojęcie naszego ego, co nam tu doskwiera,

A gdy przestaje to nawet zaczyna być już przyjemnością.

A że to nasze życie to próba grzebania jak w obrazie lustra,

To nie warto go zmieniać i emocjonować się tracąc energię.

A więc to grzechu jako takiego i robienia krzywdy innym nie ma,

Bo to tylko obraz wracający do nas naszych myśli, a nie krzywda.

Gdyby człowiek w to uwierzył, to nawet by nie próbował,

Wiedząc, że to co on czuje to prawda, a to co inni to iluzja.

Krzywdząc siebie samego nie widzimy aby ktoś za nas cierpiał,

Wręcz odwrotnie czasami zbiera się grupka szczęśliwej gawiedzi.

Zawsze mnie zastanawiało, dlaczego ludzie przyglądają się kaźniom,

Szczególnie w tych dawniej pokazywanych jako skutkach Inkwizycji.

'Święta' Inkwizycja,' czy 'święte' Oficjum i ta gawiedź ciekawskich,

A na koniec spadek adrenaliny i ulga, że to nie byłem ja i jeszcze żyję.

Bóg jest zawsze w Tobie.
Odczuwaj Boga pracującego w Twoim sercu, 

przez Twoje serce i jako Twoje serce.

-Roxana Jones

Ale wtedy nie będziesz grzeszyć, chyba że w jego imieniu,

Współczuję tym co to robili i stąd wiem jak teraz cierpią.

Bo nie byłoby sprawiedliwości dla tych co kiedyś zło czynili,

A teraz w następnych wcieleniach zaznawaliby rozkoszy bytu.

Dlatego patrząc teraz na cudze nieszczęścia, a nawet dzieci,

Czuję zrozumiałe współczucie co do swoich kiedyś błędów.

"Ulżyć cierpieniu czyjegoś serca oznacza zapomnieć o swoim własnym."

Abraham Lincoln

Budzi się świadomość, a głównie niechęci do pośredników; 

Jak i do władzy pod pretekstem bezpieczeństwa obywateli.

 Pośredników bankowych jako dawnego żyda i kapłana dla naszej duszy,

 To tak jakbyśmy byli dziećmi rządzonymi przez szurniętych dorosłych... 

Uwolnijmy się od pośrednictwa wymuszonego i dorośnijmy!!!

Stwarzanie

'My zmierzamy ku prawdziwemu stwarzaniu, gdzie nie stosuje się siły. 

Nie ma żadnego przymusu. Nie ma planu. Nie zakłada się określonego celu. 

To jest stwarzanie. '

„Nie poruszacie się w czasie i przestrzeni.
To czas i przestrzeń przepływają przez was.”

Adamus

Stwarzanie to pozwolenie na to, aby się działo to, co już ma się dziać,
Każdy przejaw oceny czy nie zgody tworzy natychmiast zawirowania.

Ślizgamy się jak surfer po powierzchni czasu i przestrzeni,
Bo to one przepływają przez nas, a nie odwrotnie my w nich.



Nie da się grzebać w ruchomym obrazie i malować myślami,
One i każdy ruch braku akceptacji zamazuje i jak zaćma działa.

To jak byśmy siedzieli w niewidzialnym kinie i w filmie,
A widoczne obrazy przepływałyby przez nas tak jak w 3D.

'Przyzwolenie oznacza, drogi człowieku, zejście sobie z drogi.
Drogi człowieku, otwórz drzwi i okna.
Otwórz je szeroko i pozwól Mistrzowi wejść.
Nie tak troszkę, nie tak, żeby się trzeba było przeciskać przez drzwi,
żeby przez okno wleciał zaledwie podmuch wiatru, ale przyzwól w pełni.
 I to właśnie będzie trudne.'  

Adamus



Ten strach bycia człowiekiem jest najtrudniejszy dla nas do pokonania,
Ciągle jesteśmy bombardowani informacjami podsyconymi strachem.

O jakość powietrza i jedzenia, co do wody pitnej i wybuchu wojny,
Nic z tego nam nie grozi jeśli taki przepływ uwagą nie zatrzymujemy.

Stwarzanie to nie zatrzymywanie przepływu strachem uwagi,
Można stać jak na polu walki pomiędzy walczącymi i nic...



Nie będzie nic się nie działo, nawet nie zamarzniemy na mrozie,
O ile nie będziemy mieli w sobie strachu i nie zatrzymamy go.

Wtedy wszystko przepłynie przez nas tak jak powietrze i bez czucia,
Po chwili wszystko wróci do normy albo znajdziemy się gdzieś indziej.

Miałem to podczas hamowania samochodem i mimo ogromnej odpowiedzialności,
Za pasażerów zachowałem spokój i odleciałem na jakiś czas, a potem już wróciłem.



Odpuściłem i wszystko się zmieniło, czasy dwóch linii się rozjechały,
Popatrzyłem na wszystko z dystansu i pozwoliłem, aby się zadziało.

W jednym sekundy w drugim minuty, a ja w obu i jak naraz,
Spokój i pozwolenie i powrót dał inną możliwość wypadku.

Skończyło się hamowaniem w strumieniu pary rozgrzanych bębnów,
Nad rzeczką przed Bańską Bystrzycą wśród zdumionych Czechów.

 

Dało mi to wiele do myślenia i na temat czasu i przestrzeni,
Zdecydowanie zmieniło kierunek zainteresowań co do ducha.

'Prawdziwe stwarzanie, ha!, ot tak.
„Nie wiem, co z tego wyniknie, z tej pasji, której właśnie dałem upust, ale coś wyniknie.
Coś wyniknie, a wtedy ja się w to zanurzę i popływam sobie w tym, żeby zobaczyć,
jak to powstało.”'

Wtedy emocje nie dały mi jeszcze podobnych myśli,
Ale było to podobne stwarzanie wyjścia z sytuacji.

Nie wiem, czy dlatego uwielbiam oglądanie skoków,
Może ten stan zawieszenia w powietrzu jest podobny?



'Weźcie porządny, głęboki oddech do prawdziwego stwarzania.
Ono nie jest mentalne. Nie stoi za nim ani siła, ani władza.

 Ono wzięło się z was. Ono wzięło się z was.' - /mówi Adamus/

Poglądy

„Nie poruszacie się w czasie i przestrzeni.
To czas i przestrzeń przepływają przez was.”

Adamus

Trudno sobie wyobrazić kapo obozu śpiewającego wesoło,
Ale zawsze można zaufać domostwu z którego słychać śpiew.

Gdy sam wypływasz na głębię oceanu miłości w sobie,
Niema możliwości, abyś sam trafił gdzieś na złą drogę.

To najczęściej poglądy mają wpływ na to co się nam tu wydarza,
Gdy mamy czas na zastanowienie wtedy zauważamy to korelację.

Ale wystarczy sobie to uświadomić i nie dodawać emocji energii,
A szybko same znikają nie nasycane naszym zainteresowaniem...

Nie do końca zgadzam się z poniższym zapisem treści,
Wydaje się, że cały czas tworzymy nowe i stare treści.

Możemy mieć wpływ nie tylko na cel i na sposób wyboru ścieżki,
Ale odnosząc się do zdobytego doświadczenia zmieniać przeszłość.

Gdy chodziło tylko o te dwie ziemie, równoległe paralele,

Ale jest ich tyle, ile naszych wyborów dróg w jednym życiu.

Pewnie też, gdy zostawiamy ciało to i one przekształcają się w zapisy,
Które w nowym życiu trzymają nas jak gdyby w zarysach programu.



Nie wiem, czy aż tak potężni jesteśmy, aby je stwarzać sami,
Ale przecież to my jesteśmy tak nieudolni by tworzyć podziały.

Dlatego my wyobrażamy sobie Boga, który sam stwarza od razu ideał,
Ale i nasze własne dzieci wolą same coś tworzyć, niż gotowe zabawki.



My dorośli podobnie, każdy chce być kowalem swego losu
Ale nikt nie chce się przyznawać do ewentualnych błędów...

No cóż, tylu Polaków co poglądów i na wszystko,
To nie ułatwia nam życia, ale i nie stanowi zastoju.



'Disconnection from the true self traps us in misperceptions and illusions, but these illusions can dissolve in the face of honest contemplation. Honest contemplation is born from earnest desire to perceive the truth, which can be done through the marriage of concentration and meditation.
While this may sound like something out of a kung fu film or fortune cookie,
it still holds a profound truth. It reminds me of this quote by Bruce Lee:

“Before I learned the art, a punch was just a punch, and a kick, just a kick.
After I learned the art, a punch was no longer a punch, a kick, no longer a kick.
Now that I understand the art, a punch is just a punch and a kick is just a kick.”

Of course this is allegorical,
as the art I’m referring to is not the way of mastering
punching and kicking, but the art of meditation.

Nie chodzi by kopać uderzając robić to coraz bardziej artystycznie,
Chodzi o to, że praktyka medytacji uczy nas robienia tego naturalnie.

To naturalne, to ta święta geometria i matematyka,
W harmonii z naturą samą i naturą naszego ciała.

Wtedy natura jak gdyby otwiera swoje podwoje szeroko,
Przecinamy ją jak nożem masło bez jakiegokolwiek oporu.

A co do poglądu na pojęcie 'Boga' tłumaczy świetnie Adamus;
http://tamar102.bloog.pl/id,365113942,title,MATERIALY-KARMAZYNOWEGO-KREGU,index.html

'Niektórzy nazywają je Kosmiczną Świadomością, Przełomem.
Każdy ma inne doświadczenie, a wszystkie doświadczenia ewoluują.
Wszystkie one ewoluują, dopóki pewnego dnia nie uświadomicie sobie,
 z braku lepszych słów, że jesteście Bogiem także – zastąpcie słowo „Bóg”
słowem Duch, Theo czy innym – dopóki nie uświadomicie sobie w danym momencie,
że ta niewiarygodna świadomość, samoświadomość,
jest czymś, czego nikt nigdy wam nie dał.
Tak naprawdę nigdy nie zostaliście stworzeni i nigdy nie będziecie niestworzeni.
Umysł doznaje szoku na wieść, że nigdy nie byliście stworzeni.'

'No a wtedy, rzecz jasna, człowiek pyta: „Wobec tego skąd ja się wziąłem?”
Mimo że właśnie powiedziałem, że nie zostaliście stworzeni.
Jak wobec tego mielibyście się skądś wziąć? „No tak, ale gdzie jest mój początek?”
Nie macie początku, byliście zawsze. „Jak to możliwe, że byłem zawsze?
Co mnie stworzyło?” Nic.'

 

Czy takie poglądy są rewolucyjne, dla nas to chyba już nie?
Bo my już wiemy, że jesteśmy Obserwatorem samych siebie!

Przyświeca

Ciekawe kto z nas lepiej widzi i kto komu przyświeca,

Kto wnioski wyciąga na wyrost, a kto przez to cierpi.

Gadają o cierpieniu duszy zamkniętej w ciele,

Ale synapsy bólu to ja i moje ciało tu odbiera.

Jako umysł odseparowany od świadomości cierpię podwójnie,

Za swoje nieprzemyślane wybory sugerowane przez tą duszę.

Podobno razem szukamy Stwórcy i szczęścia,

Ja w świecie fizycznym walki, a ty w duchowym.

Jesteś nade mną jak ta lampa Aladyna świecąca podwójnym

Rozszczepieniem; światła i cienia na dwoistość rzeczy bytu.

A więc to Ty jesteś światłem co mnie zepchnął do cienia,

Jak niesprawiedliwie nauczycielka do kąta ucznia tyłem.

Zmuszasz do cierpienia rozłąki, aby się czegoś nauczyć?

A może cierpisz za mnie i uczysz w ten sposób miłości?

Chyba ktoś się tutaj z kimś dobrze bawi, a mnie używa jako sprzętu,

Takie zaczynam mieć podejrzenia co do religijnego establishmentu.

'Ucz się i pracuj, a będzie ci dane, ale nie tutaj, bo po co, masz to w Niebie,

Nie zwracaj uwagi na własne cierpienie, a innych od zła wszelkiego ratuj'.

Coś mi się wydaje, że pomiędzy nas teraz jakieś nieokreślone zło wlazło,

Oddzieliło sztucznym cierpieniem i strachem naszą duszę od tego ciała.

Jakby ktoś żarówkę z sieci wykręcił dla siebie i jej ze mną połączenie,

Zaczynam powoli rozumieć, że ją mam odzyskać i do serca wkręcić.

Chyba taki cel przyświeca tym prawdziwym przekazom od duszy,

Poprzekręcanym wykrętnie tymi podstawowymi zasadami religii. 

Nie ma naszej samoświadomości i miłości w rozdzieleniu i od Źródła,

Żaden pokrętno-wykrętny zamysł pośrednictwa nie jest nam potrzebny.

Niech nam przyświeca w życiu nasze wewnętrzne światło,

Żadne inne wymyślone źródło religijne nauki zniewolenia.

Zaczęło się tak niewinnie od wilka w dzieciństwa na ekranie TV czy okładki książki, 

A teraz na nim można wszystko, wojny zniszczenia środowiska itp bo to iluzja umysłu.

Faktycznie to tylko dla umysłu karmionego przez bajki, ale nie już od serca, 

Które mówi, że pod tym dnem jest świat prawdy z trochę innymi zasadami.

Ty sam już nie przejrzysz na oczy i z niej nie wyjdziesz zjadając ekran,

A na nim kotlet schabowy zabitego zwierzęcia w sosie pieczarkowym.

Musisz sam przestać go karmić okropnościami, a sam zniknie,

Ukarze się prawda pod nim prawdziwego życia w miłości.

 

Jeśli ciało jest odzieniem jak worek, to dopóki go karmisz i nie zdejmiesz,

Nie wyjdziesz na zewnątrz, ale wyjdziesz od wewnątrz przez otwór serca.

 https://www.facebook.com/Laizquierdadiariochile/videos/2093020414261592/?hc_ref=ARSNlqm-WnhN-pSoAyeeJSVH4izbTJ81ygbbcYbLRGg56XA22MrOmPB96tancNa61DI

Naród się teraz budzi uciskany od samego początku,
Wyrwany brutalnie z zakorzenionych zasad i wierzeń.

Ten ksiądz-pedofil chroniony przez biskupa nazywa się Fernando Karadima,
Ten którego nazwiko jest wymienione w podpisie pod tym filmikiem.

A tutaj taka o owym księdzu notka;
http://www.macierz.org.pl/artykuly/czytelnia/ksiadz_fernando_karadima-seksualny_skandalista.html

Sam

Żaden płatek śniegu nie spada w złe miejsce.
- Rumi

No to my co mamy z tym zrobić, mamy jakiś w tym udział?

Cisza jest językiem Boga.
Wszystko inne jest tylko błędnym przetłumaczeniem.
- Rumi

Z tego wynika, że możemy być tylko obserwatorem,

A wszystko co się tutaj się dzieje jest zdeterminowane?

 Za każdym razem, gdy jesteś sam, pomyśl, 

że to Bóg odprawił wszystkich, 

by być sam na sam z Tobą....

- Rumi

 

 Nie jesteś tutaj sam, a powyższy obraz świętej geometrii,
Pokazuje sposoby oddzielenia od siebie innych umysłów.

Jesteś sam jak w zamkniętym teatrze cieni,
Gdzie inni za kotarą rozdzielenia grają role.

Puszczasz sobie zajączki ich na ścianie bawiąc się sam ze sobą,
Musisz wyjść z tego teatru jak w nocy z namiotu by się przekonać.



Że te cienie to nie dzikie potwory wyobraźni, a to tylko rodzina,
Która się umówiła grać z tobą jak rodzice dziecka w teatru role.

Szukanie w namiocie cieni własnej wyobraźni umysłu,
Jest tak samo beznadziejne, jak na powyższym obrazku.




Podobnie centrum kosmosu, które jest tak samo prawdopodobne,
W kosmosie w makrokosmosie, jak i w mikrokosmosie komórek.

A może w ciele czegoś większego, niż możemy sobie wyobrazić...



Może samemu wyjdź z własnego umysłu tak jak tutaj poniżej,
Nasza wyobraźnia nie ma granic, są tylko granice dla umysłu:

Co dalej

Pamiętaj to teraz w każdej chwili dnia i godziny,

Wdechem wciągaj to co nowe, a wydychaj stare.

Pamiętajmy, że niezależnie od świadomości cały czas tworzymy,

Nie widzimy tego, bo podtrzymujemy stare własną energią uwagi.

Gdy nasza świadomość rośnie to rozchyla się kurtyna możliwości,

Zasłaniała nam iluzję powszechną ustalonych nie przez nas zasad.

To cały rząd narzucanych od dzieciństwa nakazów i zakazów,

Wpajanych nam jak bita piana zasłony przed nasze możliwości.

To samo może przeżywać zwierzę zamknięte w klatce,

Zamazują mu się obrazy wolności, czujności jak i natury.

 Dużo wcześniej już na blogu Myśli-dnia pisałem o tym,

O porównaniu naszych komórek do nas w ciele Brahmy.

 

Jak ruska baba jedno w drugim tworząc wymiary światów.

Tak jak my przeczuwamy Kreatora nad nami i w makrokosmosie,

To takim samym jesteśmy Kreatorem dla naszych komórek ciała.

A całość ogarnia jedna Świadomość bytu Stworzenia ....

 /O makro i mikrokosmosie i o kosmosie mówił Gurdżijew/

 'Oprócz wszelkiego czynnego zaangażowania w pracę nad rozpadem systemu 

 (m.in poprzez zdobywanie i nagłaśnianie informacji czym jest niewolniczy system 3W,
a także przez świadome i pokojowe niepodporządkowywanie się systemowi),  
To rolą wszystkich ludzi na świecie powinna być „praca od wewnątrz”, 
czyli praca nad swoją świadomością, polegająca na rozpoznaniu 
uwarunkowań własnego trójwymiarowego umysłu, porzuceniu 
i uwolnieniu się od tych uwarunkowań, a następnie podążanie 
w kierunku częstotliwości serca 5W, oraz to co najważniejsze: 
przejawianie i utrzymywanie w każdej chwili tej częstotliwości 5W, 
poprzez życie i działanie z jej poziomu.'

 

  Aby wydostać się spod jej kontroli uwarunkowanego ograniczonego umysłu,
Należy uprzednio rozpoznać w sobie zakres i zasady działania struktury ego. 

Nie można dostrzec i uświadomić sobie mechanizmów zniewalania,
Czy też uwarunkowań występujących we własnej sferze mentalnej.

Musisz wyjść z tego umysłu pudełka,
I zamieszkać świadomością w sercu!

Od środka– tworzonego przez umysł 3W i dopóki jesteś,
To tkwisz wewnątrz tej sfery jako w przestrzeni umysłu.

 

Nie można niczego zobaczyć będąc w niej w środku.
Można tego dokonać tylko znajdując się na zewnątrz.

T.j. poza własnym umysłem zyskując szerszą perspektywę,
Pozostawiając tak jak gdyby wszystko w środku i bez walki.