Sen ego

Dziś w nocy obudził mnie sen, ale którego teraz nie pamiętam,

Bo po przebudzeniu to zwracam uwagę przez chwilę o co chodzi,

Gdy to na ogół dotyczy spraw które znam i sam je też rozwiązuję,

Ale ten tworzył obrazy próbujące mnie zainteresować tj ograniczeń.

Czułem się w nim tak ograniczony i zniewolony i aby z tego wyjść,

Następowało pewnego rodzaju olśnienie, że może nie jest to prawdą,

Czułem w tym jakiś wolnościowy szwindel i to ze strony mojego ego,

I jak gdy to on mnie uwolnił a teraz od samego siebie żądał pochwały.

Nie dałem się na to nabrać, wiedząc, że sny tworzy ego w mózgu,

Korzystając z mojej nieobecności świadomości i w ciele odtwarza,

Jak facet na emeryturze, co nie wie co robić, poza tym co też robił.

Więc zarzuca innych swoimi wspomnieniami i na nowo je przeżywa.

Mnóstwo jest takich przeżuwaczy zmyślonego życia i to jak w serialach,

Znajdują podobieństwa i natychmiast opowiadają, jak były teraz swoje,

Nie pozwalają je innym oglądać, bo sami ten scenariusz na bieżąco piszą,

Muszą go natychmiast opowiedzieć głośno nawet nie znając zakończenia.

W utożsamianiu się z bohaterami seriali natychmiast w trakcie oglądania,

Nie jest naganne jak ku dobremu zmierza i zmienia poglądy z przeszłości,

Gorzej gdy przeszkadza w oglądaniu i nie ma też osoby, która prawdziwość,

Tego co on zmyśla, naciąga fakty i poprawia rzeczywistość - nie podważy!

Wtedy to zaczynają się awantury o swoje racje w interpretacji zdarzeń,

Koszmar być z nimi i uczestniczyć, a oni uwielbiają serial: „Sami swoi”

Ciekawe, czy im mniej w nas ego, to przestaje nas to bawić,

Cieszyć się z cudzych potknięć i bawić się czyimś kosztem?

A może to, że to i ono do naszych potrzeb i pragnień dorosło?

Może nie warto z nim ciągle walczyć, a poczekać aż dorośnie.