Iluzja

Samodzielność myślenia to cecha i niezbędna,

Pozornie wydaje się być sprzeczna z hierarchią.

Ale nasza teraz nad podziw rozpasana samowola,

To nie jest męstwo i niewzruszoność naszych cech.

Samodzielność to ta harmonia całości,

Zgodna też z Hierarchią i Braterstwem,

Ze wszystkimi stopniami świadomości.

Dlatego tak trudno ją zdobyć i zachować,

Podobnie z surowością i dobrocią serca,

Tak teraz trudno je ze sobą razem pogodzić,

A tylko wolne serce wskaże, co należy robić!

Musimy przyzwyczaić się stopniowo,

Do istnienia równoległego świata......

Utwierdzić to pojęcie w świadomości!

Nie sprzeczności w akceptacji wzorców;

I przenikania już ich do świata subtelnego,

Podobnie jak dla wsi, samo istnienie miast,

Jak w świecie teraz prymitywnych plemion.

Tak jak nasze ego odbija świat swojego wnętrza na zewnątrz,

Tak samo wewnętrzna Hierarchia istot duchowych odbija Hierarchię,

Stąd i u nas fałszywa hierarchia mędrców, kapłanów, wojskowych i innych..

..."Listen, there's something I must tell. I've never, never seen it so clearly. But it doesn't matter a bit if you don't understand, because each one of you is quite perfect as you are, even if you don't know it. Life is basically a gesture, but no one, no thing, is making it. For it isn't being driven by anything; it just happens freely of itself. It's a gesture of motion, of sound, of color, and just as no one is making it, it isn't happening to anyone. Pain and suffering are simply extreme forms of play, and there isn't anything in the whole universe to be afraid of because it doesn't happen to anyone! There isn't any substantial ego at all. The ego is a kind of flip, a knowing of knowing, a fearing of fearing. It's an extra jazz to experience, a sort of double-take or reverberation, a dithering of consciousness which is the same as anxiety. There is simply no problem of life; it is completely purposeless play—exuberance which is its own end." ~Alan Watts...