Radość z piękna symfonii sfer przychodzi teraz z równomiernym,
Napięciem cech osobowości wyrobionych i to nie jednym życiem,
Bo każdy wie najlepiej jak je sam przerobił i czy reszta cech brzmi,
Czy zabrzmi współmiernie, czy też nie zabrzmi jak taka symfonia sfer!
Sam pasterz troszczy się o całe stado tych cech i czuje pełną radość,
Ze stosowania esencji z nich wszystkich, jak pasterz z każdej z owiec.
Dopiero takie doświadczenie pozwoli teraz zobaczyć, która to z nich,
Wpływa na otoczenie tak by przez to można porównać z tą ilość cech,
Z taką ilością zebranej energii psychicznej i tak tworzy się z nią okrąg,
Dobroczynnych cnót, jak u tych, co od nas mają z tęczową aurą dzieci!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz