Świadomość

Świadomość nie wybucha jak petarda,

Rośnie powoli jak roślinki kwiatostan,

Budujemy ją jak domek cegła po cegle,

Jak mur chiński, warstwa po warstwie.

W przeciwnym razie może nas zwęglić,

Niczego nie da nic taka droga na skróty,

Codzienne systematyczne dążenie budzi,

Podlewanie wiedzą z przeszkód wnosi!

Ogień świadomości musi być wyregulowany,

Jak płomień świecy czysty i równoramienny?

Jak spalanie dobrze wyregulowanego silnika?

Jednorazowy wybuch ciekawości tu nic nie da!

Nie można szczerzyć zęby wiedzy np. w klubie,

Znanych sobie w nim literatów nic nie czytając,

Sama tu wiedza nikomu do głowy nie wskoczy!

A bez doświadczenia i praktyki się nie loguje.

Pan dla każdego przyjmuje taką postać,

Taką, jakim Go chcemy sami tu zobaczyć,

I na jaką my teraz osobiście zasługujemy,

Taką jaką samo nasze wewnętrzne odbicie,

Cech dobrych, jak i nie dobrych, a i ukrytych!

U każdego wyświetlone są tak inaczej,

Na ekranie wewnętrznego ducha ego!

Raz więc i miłym, dla miłego odbioru,

Lub złym, dla podobnych temu myśli,

Dla zbrodniarza może samym diabłem,

Dla myśliciela to tym Mistrzem intelektu,

Dla pedofila samą jego ofiarą dziecka!

Dla każdego takim już na jakiego zasłużył,

Okrutnym, np. synem, dla swojego ojca,

Który kiedyś znęcał się nad swoją ofiarą.

 

A więc nikt nie rozumie swojego nieszczęścia,

Bo nie odbiera teraz bliźniego za odbicie Pana,

Odbiera Go w skali: od przyjaciela - do wroga!

Nie mając zielonego pojęcia o prawie tej karmy,

Że to Pan odbija się i t dla każdego już osobno,

W każdej teraz żywej istocie świata stworzonego!

                                          Jesteśmy wszyscy teraz tutaj Jego jedynie odbiciem!

Więc szanujmy wszystko, co jest tutaj teraz życiem!

Sny o przyszłości i proroctwa się rozprzestrzeniają,

We wszystkich krajach i w określonych terminach,

Tak to samoistnie utrwala się prąd procesu ewolucji!

Wspomina się też teraz również o groźnych terminach!

Tak to ludzkość decyduje już o swoim losie!

Ślepi i głusi blokują takie zbawienne lekarstwa,

Tak trudno jest łagodzić niszczycielskie myśli,

Czasami to wystarczy pchnąć kierując uwagę,

Wszystko się chwieje z wyjątkiem Hierarchii!

                                                Tylko jej drabina stoi twardo na naszej ziemi! 

Nad naszą wiedzą czuwa świadomość wydarzeń i jak ta woda.

Nigdy nie wiadomo kiedy myślami wyobrażeń go uruchomimy..