Fanatyzm, życie i bohaterstwo

I said,
'O sweet beloved,
you are the refuge of my soul.'
He said, 'If you belong to me,
don't talk of your own soul.'

I said, 'Why do you cut me
with your sharp words?'
He said, 'My words wouldn't hurt you
if you weren't in love with yourself.'
~Rumi

 

Bohaterstwo teraz nie polega na odruchu warunkowym,

Czy bezwarunkowemu posłuszeństwu w jakiejś sprawie.

Samodoskonalenie to ta najtrudniejsza droga bohatera,

Jeśli wiemy dlaczego powinno się go na niej dokonać,

Można przejść tą drogę jedynie metodą wysubtelnienia,

Która już sama musi sąsiadować ze szlachetnością celu,

Uchroni to naszą świadomość przed krętactwem myśli,

A to wszystko razem zaprowadzi do świata Ognistego!
 

Jak uniknąć teraz przeoczenia Ognistych Wskazań,

By nie powróciły do Skarbca Dóbr Nieprzyjętych?

Takie pytanie od wieków stawiają sobie Oświeceni!

Powinny one trafiać już wg wskazań przeznaczenia,

Fakt wtajemniczenia nie chroni przed przeoczeniem!

Mało kto nie słucha samego siebie, a jako rozmówca,

Sam potrafi się skupić dłużej uwagę na jej poziomie!

Właściwy poziom uwagi świadczy o wielkoduszności!

Fanatyzm to powrót do stanu zwierzęcego,

Nie ma w nim oddania, miłości, ani dobra,

Jest złość, zdrada, wrogość i okrucieństwo,

Trudny do określenia na samym początku,

A potem staje się jak nieuleczalna choroba,

Niestety daje się leczyć tylko cierpliwością!

 

Powodzi się tylko temu, kto jest radosny!

Przygnębienie też nie zjedna nam przyjaciół,

Tylko radość udostępnia nam teraz postępy,

Gdy byliśmy radośni wszystko wychodziło!

Nie chodzi o radość kozła na kwiatowej łące,

Ale o tą twórczą radość pokonująca trudności!

Pamiętajmy, że ogień żywi się teraz radością!

‎"Jeśli starasz się zrobić coś idealnie, pozostanie to niedoskonałe. 

Robiąc coś naturalnie zawsze zrobisz to doskonale. 

Natura jest doskonała; wysiłek nie. 

Zawsze, kiedy za bardzo się starasz, niszczysz coś."

 

Życie jest tak jak pnącze powoju w lesie,

Spiralnym ruchem kołyszące się na boki,

Przenosi się tak jak z drzewa na drzewo,

Ze wszechświata do nowego wszechświata,

Poprzez galaktyki do ich nowych już planet.

A z tych planet do planet innego układu,

Jak powój niby cudownym przypadkiem,

By dotarło z macierzystej do naszej planety,

Z głębi oceanu tego wszechświata kosmosu,

Do tej rozkoszy orgazmu we mnie może po to,

Bym mógł je przekazać wolą wolną teraz dalej?

 

Wiemy już co to oznacza tęcza w naszym życiu,

Wiemy też, że w niej nie ma przewagi czarnego,

Oznacza to, że najtrudniejsze chwile już nami!

Że to co nas czeka w życiu to te subtelniejsze,

To one prowadzą nas do tego świata subtelnego,

Do Ognistego prowadzi świetlista biel kolorów!

Łatwo poznać drogę wędrowca po kolorach ubioru,

Kto nie wybiera subtelnych to nie rozumie Wyższych!

Cielesne ciemne kolory prowadzą wprost do zagłady.

Wiele było prób tutaj osiągnięcia stanu harmonijnego,

Od AUM syntezy wyrażane dźwiękiem dążenia OM,

Do tego zwykłego upojenia tańcem szaleństwa i szału,

W celu zdobywania energii i odpowiedniego nastroju,

Intuicyjnie wyczuwając, że łatwiej będzie w harmonii,

By organizm mógł teraz przyjąć Wyższe energie wzrostu!

‎"Wierzę w bunt jako najwyższą wartość młodości. 

Wierzę w bunt jako najwyższą formę nienawiści do terroru, 

ucisku i niesprawiedliwości i wierzę również w to, że

nie ma buntu bez celu, chociaż w interesie świata, 

który kocha swych buntowników, leży to, aby ich zabić."

Marek Hłasko

A  ja wierzę w ogień wewnętrzny ten twórczy!

Bohater ten nasz, nie może być zakłopotany,

To musi być wojownik teraz pełen siły i otuchy,

Walka z ciemnotą to nasze zaszczytne działanie,

Obowiązkiem jego jest walka z ciemnością bytu,

To niszczenie zła jest budowaniem przyszłości!

Promieniowanie dalekiego kosmosu, jak i naszej planety,

Bezpośrednie i te też teraz odbite, zakrzywione i załamane,

To te chemiczne wpływy z dalekich światów, jak i z ziemi,

Umieszczają nas teraz w samym centrum tego wszystkiego.

Otaczają i oddziałują, jak i bezpośrednio nimi dotykają,

Każdym oddechem i tym jak wdychamy i wydychamy,

Miliardy tych mikroorganizmów i kryształy granulatów,

Nawet o świcie gdy wdychamy, a z nimi czystą pranę!

Nas to już nie przeraża, bo jesteśmy już nie z tego świata,

A mimo, że stoimy ślepi bez czucia jak pod wodospadem.

Pod obstrzałem wszechświata, ale zwycięsko wytrzymamy!