niedziela, 11 listopada 2012

Ślubowanie

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Isis Artwork of Michael Page

http://nauki-duchowe.blogspot.com/p/fragmenty-nauk-jiddu-krishnamurtiego.html
 
Ślubowanie zawsze ma dobre strony,
Skraca wiele ścieżynek bezkarności,
To one powodują brak też dyscypliny,
Podobne do zabawy dzieci z ogniem,
W subtelnym odbijają się już boleśnie,
Śmieszne ślubowanie w obliczu grozy,
To nie może być transakcja handlowa,
Ale uroczysty nastrój potęguje ich siłę.
Słusznie przypominacie dobre uczynki,
Te szczególne, chorym na łożu śmierci,
Z medycznego punktu te wspomnienia,
Działają jak balsam leczniczo i twórczo!
Taki to mądry zwyczaj u wielu narodów!



Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Isis 


Skutki złorzeczenia są teraz przeogromne,
Bo i takie to znaczenia mają nasze słowa,
Ale wystarczy: Mantram mojego imienia,
Aby siły ciemności odeszły jak nie pyszne.
Taką teraz magiczną siłę mają dane słowa!

Dlatego to warto się zastanawiać nad tym,
Co się mówi i do kogo, oraz jakie słowa?
 
Śmiałe pragnienie przyszłości już daje poznanie,
Twórczość myślowa i dążenie, daje i ten ogień,
Ciemni nie chcą wiedzieć o dalekich terminach,
Dlatego to ich twórczość nie jest już tak groźna,
Oświecony będzie działał twórczo w subtelnym,
Stąd tak nieliczni żyją świadomym dążeniem!
Przez bardzo długi czas, niestety o wiele za długi udawałam, że mnie to nie dotyczy. Chciałam być „normalną” kobietą, nie widzieć, nie słyszeć, nie czuć tego, co niestety (wtedy myślałam „niestety”) widziałam, słyszałam i czułam. Drzewa, duchy, Niebo, mówiły do mnie, przekazywały myśli, wiedzę, rodzaj mocy. A ja się bałam, myślałam, że owe Duchy się pomyliły, że to nie mogę być ja, że nie dla mnie to zadanie, że mi się tylko zdaje, a może to coś złego? Może nie powinnam? Co pomyślą sobie ludzie, jak się przyznam, jak zobaczą, poczują, że jestem „inna”, a gdy już… zdecyduję wziąć na siebie ciężar bycia ową JA, do którego Wielki Duch powołał mnie na ten świat, czy podołam? Czy będę dostatecznie dobra? Czy udźwignę ciężar odpowiedzialności? Wiele, wiele lat przygotowywałam się do bycia tym, kim jestem. Robiłam krok w przód i trzy do tyłu. Paraliżowało mnie, gdy ci, którzy zupełnie nie rozumieją mojej magii z politowaniem kiwali głowami, ciągle szukałam przyczyn, dla których uciekałam od tego, kim jestem i tłumaczyłam samą siebie przed sobą, Wielkim Duchem, Niebem. Aż w końcu nadleciały dni, które przyniosły wiarę w sens tego, co robię i przekonanie, że jestem właśnie po to, żeby być SOBĄ, taką właśnie dziwną czarodziejką, która słyszy, widzi, czuje słowa, obrazy i rzeczy, a które nie każdy może widzieć, słyszeć, czuć…. Kochani, nie walczcie z sobą, bo prędzej, czy później i tak dopadnie Was wasze JA. :) Warto być sobą, warto spełniać misję, z którą przyszliśmy na świat!!! Życzę Wam wszystkiego najwspanialszego… /P.C-Szept/

 
Oszczerstwo samo odbija się jak w lustrze,
Trafiając w nadawcę na ogół tu skutecznie,
Jest to takie zagarnianie żerujących rekinów,
I słów bez pokrycia do samego oszczercy!

Podobnie tak tworzą się też ławice dobra,
W mętnej wodzie oceanu naszego życia!
Zmyślenia oszczerstw przyciągają rekiny,
Podobnie w subtelnym i szalejące żywioły,
Ale żywiąc się nimi tworzą duch przejawy,
Często tak szkaradnie zaśmiecając Ziemię.

Następstwa kurzu myśli teraz tworzą choroby,
Każdy wyposaża sobie dom własny i planety!
Siewcy zła i oszczerstw będą ich gospodarzem.


Humanity has always wanted to know everything, to peer into every dark corner of the cosmos, to resolve every riddle, paradox and mystery. Pythagoras's Completeness Theorem, based on defining mathematical completeness, is the foundation of Absolute Knowledge. The Completeness Theorem asserts that it is impossible for anything to exist outwith the framework of complete mathematics. Everything that can happen will happen in terms of complete mathematics, and nothing else. Anything that is not forbidden by complete mathematics is compulsory. There are no mysterious forces outside complete mathematics. Nothing can exist outwith complete mathematics. God himself can't escape complete mathematics, despite what the Abrahamists say. When Pythagoras declared, "All is number", this was his reference to his Completeness Theorem. Mathematics specifies all that can exist, every form that the arche can take. There is quite simply nothing else. And, because human beings understand numbers, they can therefore understand the cosmos. As above, so below. Every corner of the cosmos obeys exactly the same mathematical laws. Any mind that grasps complete mathematics grasps everything. At that point, when you truly understand complete mathematics and all of its implications, you are capable of achieving gnosis and entering into union with the Divine Mind. But gnosis isn't just the "scientific" grasp of complete mathematics, it's also to feel it, to BE IT. Imagine providing a perfect mathematical description of Beethoven's Moonlight Sonata in terms of a combination of basic sine waves. You have accomplished the scientific task. You have broken down all of the apparent complexity into something simple. You have understood how these sounds are assembled. You have measured their shape, frequency, wavelength, amplitude, pattern. You have understood so much. Yet at no point have you felt it. It is when you have tears in your eyes as you listen to the music that you have achieved gnosis regarding that piece of music. You are no longer looking at the music from outside. You are inside it. You are it. It reflects your will. It is your soul singing. Gnosis is about knowing the cosmos from inside and outside. We can give you the "outside" perspective. But you must provide the inside perspective for yourself. Only you can. No one can do it on your behalf. You must internalise it. You must feel it. You must become one with the cosmos, feeling every part of it, sensing every part of it, comprehending every part. And then you are Abraxas. You have become God. Literally. Plato asserted that what appears as "learning" is in fact "remembering". The soul, before it became incarnate in the body, existed in the realm of Ideas where it was surrounded by the perfect "Forms" i.e. by the contents of Absolute Knowledge in Plato's view. In this domain, the soul perceived everything as it truly is rather than as the pale copy or shadow of truth that we encounter in the mortal world of imperfection. The right questions can draw out this latent, forgotten knowledge of Absolute Truth. We are already imbued with everything we need to know but our mortality has obscured it, has transformed the perfect originals into inaccurate copies and simulacra that present only a distorted version of reality. Imagine photocopying an old picture on an old photocopier and then photocopying the copy. Then keep doing this a thousand times, forever photocopying the copy of a copy of a copy etc. In the end, the "copy" you are holding in your hand may look nothing like the original thanks to all the blurring, errors, smudges and imperfections inherent in the copying process. You need to see past the simulated truth of the inaccurate copies to the real truth of the original. Only then can you attain true wisdom. Human beings are already the embodiment of complete mathematics. We are written in mathematics. We don't need to be expert mathematicians in any conscious sense in order to have an intuitive grasp of mathematics. For most of us, our consciousness gets in the way of our grasp of mathematics. Like Plato's souls, we become confused in the world of space and time. Yet every time we catch a ball, we are carrying out an extremely complex mathematical operation that most of us wouldn't have the vaguest idea how to describe in mathematical equations. We just "do it" - we don't think about it. It is internalised, intuitive, and we have a supreme grasp of it. Autistic savants can perform mathematical wonders faster than computers without having the vaguest idea of what they are doing. The answer just leaps out at them. How? From where? They are like Platonic souls hardwired into the perfect Mathematical Forms. They "see" mathematics without understanding it consciously. They don't need to. Most people love music and it is when they are listening to their favourite songs that they come closest to appreciating mathematics. Music is audible mathematics. Schopenhauer described music as a copy of the cosmic will. It moves us so much because it is actually tuning us into the pulse of the dialectic itself, of the teleological desire to grow, to strive, to develop, to go forward, to revel in the life force. (Schopenhauer is absolutely right: music is mathematical, just as the cosmic will is.) So, don't imagine that you have to be a mathematical genius to "get it". Everyone gets it one way or another. It's built in. We can access it intuitively. We are all autistic savants in this regard, if we did but know it. We just need to dig deeper to reveal that side of our inner selves. Listen to music. Relax. Have some wine (or another drug of your choice). Think of numbers, shapes, patterns, geometrical figures. Imagine yourself walking through a Platonic domain of perfect squares, triangles, circles, hyperbolas, parabolas, cubes, spheres, cylinders, enormous numbers, some clear as glass, some in the colours of the rainbow, some glowing, some translucent, some flashing. Imagine yourself in a rowing boat on a fast-flowing river of numbers. In a strong wind of numbers. Standing atop a mountain of numbers. You are immersed in an ocean of numbers. Numbers are imprinted on everything. Existence as we know it consists of formlessness and form fused together. Minded energy provides the formless part, and mathematics the form. The interaction between the arche and mathematics is so close, so intimate, that it becomes impossible to say where one ends and the other begins. So, mathematics can be validly identified with the arche, in accordance with Pythagoras's inspired insight. The arche might be called mathematical energy, the mathematical part taking the role of elementary mind, from which human minds, with human consciousness, ultimately emerged. http://www.armageddonconspiracy.co.uk/The-Incompleteness-Theorem(2151432).htm 
 

Nie ma też skutku i bez przyczyny,
Więc to te niespodziewane napady,
Smutku czy tu radości są przyczyną,
I to na ogół zgodne z wydarzeniami,
Podobnie myślących i czujących ludzi!

Żadne kazanie, czy też pouczanie,
Z zewnątrz nie zastąpi iskier ognia,
Żadne uzdrowienie i to z zewnątrz,
Nie zastąpi iskry tej wewnętrznej!

Ofiara ognia to symbol oczyszczania,
Duch i ciało w ruchu już nie obrasta;
Tłuszczem i mchem, czy też muszlami,
Jak to drzewo, czy statek na mierzei,
Zdrowe ziarno duch rodzi już w ruchu!

Autor: o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)