Tyle teraz nieszczęścia i niesprawiedliwości,
Jest wokół, więc posyłajmy im dobre myśli,
Bo naprawdę są lepsze, niż spóźnione rady,
Czasami to wystarczy być, aby ich ból minął!
Wtedy nieszczęścia ujrzą już w innym świetle!
Bo naprawdę nie przyjdzie, ktoś z zewnątrz!
I za nas wszystkie klocki nam poprzestawia,
Nawet wtedy, kiedy pojawią się statki "obcych"!
Tak też mogą myśleć już tylko dzieci!
Najważniejsze by takie myśli posyłać,
By łączyły się razem teraz w przestrzeni,
Aż same znajdą właściwego tu adresata.
A teraz to tyle się nazbierało nieszczęść,
Tyle ile jest nieszczęśliwych z nimi ludzi!
Miasto nauki jest dla naukowców,
To nie jest utopia, ale „Wnimania”,
Bo tam w spokoju zadumy i ciszy,
Można tworzyć i naukowo pracować.
To taka realna planeta dla naukowców,
Ich marzeń i takich jak u księdza Sedlaka,
Gdzie w obcowaniu i najwyższej prawdy,
Będą nam dostępne i najlepsze aparaty.
Odkrywane twórcze myśli współpracy,
Wszystkie takie gałęzie nauki i sztuki,
Ale to tylko na zasadach Braterstwa, Będą nam dostępne w dowolnej ilości.
http://przeslanie.blogspot.com/2012/08/dziennik-wzniesieniowy-czesc-14.html?spref=bl
Jesteśmy tym, co w swoim życiu powtarzamy.
Doskonałość nie jest jednorazowym aktem,
lecz nawykiem....
- Arystoteles
http://ayahuasca.org.pl/
Już dwukrotnie po 'Wino Duszy' dochodziłem do ostatecznej Bramy,
Podobnie jak za pierwszym, tak i za drugim razem zrezygnowałem...
Co mnie tu zatrzymało, aby tego nie zrobić? To Miłość jaką poczułem,
Do wszystkich i do wszystkiego, co tu żyje i po czym stąpam nogami.
Teraz już wiem, że chodzę po własnej drodze uświęcenia materii bytu,
Który sam sobie stworzyłem aby w nim móc zdobywać doświadczenia!
Jak więc nie kochać ich tak, jak i własnych dzieci i nawet wtedy,
Gdy nie spełniają moich standardów, a tylko dla tego, że się uczą?
Popatrzmy na wszystkich jak Ojciec i Matka z nadzieją na wzrost,
Tak samo na naukę, bo na prawdę, teraz wszyscy szybko się uczą!
Jesteśmy tym, co w swoim życiu powtarzamy.
Doskonałość nie jest jednorazowym aktem,
lecz nawykiem....
- Arystoteles
http://ayahuasca.org.pl/
Już dwukrotnie po 'Wino Duszy' dochodziłem do ostatecznej Bramy,
Podobnie jak za pierwszym, tak i za drugim razem zrezygnowałem...
Co mnie tu zatrzymało, aby tego nie zrobić? To Miłość jaką poczułem,
Do wszystkich i do wszystkiego, co tu żyje i po czym stąpam nogami.
Teraz już wiem, że chodzę po własnej drodze uświęcenia materii bytu,
Który sam sobie stworzyłem aby w nim móc zdobywać doświadczenia!
Jak więc nie kochać ich tak, jak i własnych dzieci i nawet wtedy,
Gdy nie spełniają moich standardów, a tylko dla tego, że się uczą?
Popatrzmy na wszystkich jak Ojciec i Matka z nadzieją na wzrost,
Tak samo na naukę, bo na prawdę, teraz wszyscy szybko się uczą!
Braterstwo, nie służy obsadzaniu stanowisk,
Braterstwo nasze, to wiedza, nauka i sztuka.
Tak i Hierarchia w nim z priorytetów wynika;
Wiedzy i prymatu ducha, a przecież to proste,
No i bez tracenia już energii na zatargi i spory!
Tam gdzie pierwszeństwo to kojarzy się z ofiarą,
Z naszą wielką ofiarą i pojęciami tzw. równości,
Czy również wolności, to nie oszukujmy siebie.
Bo każdy rozumie względność tych pojęć!
Dlatego też trzeba sobie jasno powiedzieć,
Że oparta jest ona, na serca: czucio-wiedzy!
Zbierajcie wiedzę jak pszczoły miodne,
Tam gdzie wasza wyobraźnia dosięga!
Cóż w tym nowego zapewne powiecie?
To jest taka rada dla tych, co się nie boją!
Ale za to, już będą jej teraz szukać wszędzie!
Dotychczas wiedzę rozgraniczano,
Ale też i całe dziedziny były ukryte,
Zakazywane lub nieco lekceważone,
To tylko dlatego, że brakło im męstwa,
Aby taką ciemnotę i osądy zwyciężyć! „Co oznacza bycie zbawionym.
Zbawionym od czego? Od iluzji."
Zbawionym od czego? Od iluzji."
The real is, behind and beyond words, incommunicable,
directly experienced, explosive in its effect on the mind.
It is easily had when nothing else is wanted.
~ Sri Nisargadatta Maharaj
~ Sri Nisargadatta Maharaj
/ Jeżeli komuś można przypisać miano "zbawiciela",
Z pewnością przysługuje ono Nisargadattcie Maharajowi,/
Za wcześniej zacytowane słowa!
Syr 13,20-21: ,,Jak obrzydliwością jest dla pysznego pokora, tak obmierzłym dla bogatego jest biedny. Kiedy bogaty się potknie, przyjaciele go podeprą, kiedy biedny upadnie, odepchną go nawet przyjaciele".
Żyję i piszę wg poniższego motta wspaniałej strony:
Żyję i piszę wg poniższego motta wspaniałej strony:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz