Dla myślących

Wszytko już kiedyś było, a gdy nastąpi koniec cyklu,

Jest sprzątanie jak w dziecinnym pokoju zabawek ...

Nie będę się spierał o to, bo po co, logika na to wskazuje,

Co innego, czy się z tym zgadzamy, czy nie, bo po co?

Mamy tendencje do wypierania tego czego nie chcemy pamiętać,

Ale właśnie taki niby brak pamięci wpędza nas w nowe kłopoty.

Teraz kiedy jesteśmy na końcu czasu tuż przed zmianą cykli,,

Należy się zastanowić jak się zachować gdy inni będą szaleć.

Nie chcę o tym pamiętać, ale niczego nie odrzucam i przewiduję,

Jestem bardzo ostrożny w przykładanych emocjach nam danych.

Podobno myślami tworzymy, a pieczętujemy uczucia emocjami,

Wiem, że, gdybym był sam, a nie był jedno-miliardową kropką...

Stworzyłbym świat bez wojen i niepokoju, no bo jako sam to z kim?

Bo my tutaj nie tworzymy, a tylko widzimy efekty na końcu rozkładu.

Jesteśmy w sytuacji śmieciarza, co trzyma się śmieciarki jadąc z tyłu,

Może sobie jedynie marzyć czym zawartość była i na jakim stole domu.

Dlaczego miałbym nie wierzyć w to, że istniały wcześniejsze cywilizacje,

Ale coś poszło nie tak i nie wyciągnęły wniosków jak i my z poprzednich.

Wystarczy się przyjrzeć dokładnie co pozostawiły po sobie

 Bo co cykl zabrał niepowtarzalnie ze sobą to co nienaturalne.

Ale widać, że każdy artefakt poprzedniej był czczony jako świętość,

I na ogól zrobiony z materii naturalnej związanej z ziemią i składem.

Pozostały te które stały w oczkach siatki geomagnetycznej,

Zbudowane z nieznanego materiału i nieznaną technologią.

Wszystko co naukowo było potwierdzone to wsadzono w mity i bajki s.f.

Głównie przez zainteresowanych władzą nad innymi: władcy i kapłani.

Czemu tego nie uczymy w szkołach dzieci aby wyciągały wnioski,

A uczymy historii pisanej na rozkaz zwycięzców i zazwyczaj liniowo.

 

Gdy wydarzenia były jednoczesne w czasie zapisywano po sobie,

I w ten sposób stworzono fałszywie wydłużony kalendarz czasu,

Dzieci uczymy oddzielnych i rzekomo prawdziwych faktów,

Bez samodzielnego myślenia o nich, co faktycznie je tworzy.

 Czy to los, czy chaos, czy mściwy Bóg JAHWE,

Jednocześnie tworząc wroga i wskazując sąsiada.

Czy znajdujemy się w śmieciarce kosmosu pogorzeliska wielkoludów,

Która wpadła w wibracyjną dziurę grawitacji a my jesteśmy szczurami.

Podobno tylko one przeżyłyby bombę nuklearną i karaluchy,

A większa grawitacja zmusiłaby nas do małych rozmiarów.