Ciąg niekoniecznie pokarmowy.

Fizyka, fizyką, ale co z naszymi uczuciami i innymi istotami,

Dziś w lesie na mojej nagrzanej słońcem ręce usiadła pszczoła.

Mała zapyla-czka do końca zapracowana w późnej jesieni,

Skulona z zimna szukała ciepła, a więc dmuchnąłem w nią.

A gdy parę razy chuchałem zaczęła prostować się unosząc skrzydełka,

To tak jakby się przeciągała i nabierając ochoty do dalszego latania.

Zamarłem i sobie pomyślałem, gdy się ogrzała i odleciała,

Czy wszyscy jesteśmy jednym w tym wirtualnym świecie?

 

Powinniśmy się nauczyć sobie pomagać,

A nie walczyć ze sobą i nawzajem zjadać.

Ktoś okrutnie nas w Matriksie zaprogramował w ten ciąg pokarmowy,

By każdy drugiego zjadał i aby nie było przerostu tych jednakowych.

Co ja piszę?, ale to prawda, gdyby tego ciągu nie było,

Nie byłoby życia pożerania i wojen o kawałek chleba.

Wszystko jest energią i żarcie i ciała jak i alkohol,

Ale nikt nie uwierzy w to, aby zastąpić je energią!

A gdyby tak uwierzyć w jakiegoś guru jak np. Osho,

I zacząć się odżywiać Słońcem, tak patrząc głęboko.

Robię to czasami, ale dalej mam apetyt na to co też lubię,

Nie jem mięsa, a zamiast białka zwierzęcego to jem jajka.

Jajko jako nasienie życia, czy też drzewa,

Zawiera wszystko co do wzrostu potrzeba.

Skąd wiedziała mała pszczółka by w całym lesie wybrać mnie,
Czy czasem nie wyczuwała bezpieczną wibrację z mojej aury ciała?

Niejednokrotnie już zwierzęta reagowały na mnie i to z pełnym zaufaniem,
Kiedyś w tym samym miejscu przylatywała codziennie ważka dragon fly.

Uważam, że właśnie teraz powstaje inny ciąg niepokarmowy,
Porozumienie z naturą ten ponad głowami żerców i niszczycieli.



Nie bój się wilków wokół siebie.
Bo wilki chronią tych w swoim stadzie.
Nie nazywaj wilka narcyzem
Jeśli ktoś ma cię uratować to wilki
Bo masz najwięcej ich cech w sobie.
~ Kate Masters



Czasami, kiedy czujesz się zdołowany
Weź książkę i przejdź się po jej stronach.
Zostaw ten świat na jakiś czas,
Daj sobie trochę ciszy i spokoju.
~ Kate Masters

Tak właśnie czynię codziennie, bo jadę do lasu rowerem,
Siedzę w pewnym pięknym miejscu i oddycham głęboko.

Czasami z kumbaką, a wtedy gdy czuję, że mam podwyższone ciśnienie,
Długo wciągam powietrze wypychając brzuchem i gwałtownie wyrzucam.

Nawet nie muszę sprawdzać potem ciśnienia,,
Bo boczne płatki w polu widzenia znikają ...



Czasem przychodzą dni gdy łzy
spłyną kaskadą bez uprzedzenia.
Nie musisz się ich teraz wstydzić ...
Bo to dusza pragnie oczyszczenia