Dziś Dzień Chłopaka

Dostałem od żony koszulkę, a to przeurocze, 😊
Czemu nie jest tak codziennie i nie o nią chodzi.

Nie można cały rok na bieżąco być uprzejmym?

Spróbujmy wszyscy od jutra zacząć to od nowa.

Wszystko i te codzienne uśmiechy przy potknięciach,

Serdeczne odpowiedzi i bez oceny jak i walki o racje.

Wszystkim czytelnikom nie tylko mojej płci tego życzę,

Bo co do kobiet to mam pewność, że warto spróbować.

Czas

Co mogą tunele pod przestrzenne robić z czasem,
Takie to teoretyczne teorie snują fizycy naukowcy.

Czas liniowy wtedy jak gdyby redukuje się do przestrzennego zera,
Zakreślając pętlę przenosząc interfejs ciała wraz podświadomością.

Gdy będziemy to my sami już z czasem robili, a to co innego,
Tu pokazano jak robi to pasożyt żyjący jak gdyby w bezczasie.

Po tamtej stronie (1995-2002) SEZON 2 ODCINEK 21 Lektor PL 
 https://www.cda.pl/video/57281257

Gdy dusza nie ma kontaktu z umysłem człowieka,
Nie widzi co on robi i co się z nim dzieje w życiu.

Dusza nie może mu pomóc i ostrzec przed pasożytem jak go chronić,
A człowiek za sprawą gniewu zagubienia może swoją aurę otworzyć.



Jazda duszy przypomina jazdę człowieka w opasce na oczach,
A gdy ona sama siedzi tu jako tylni pasażer za pancerną szybą.

'Musisz zrozumieć, że jesteśmy fragmentami energii WSZYSTKIEGO,
które upadły bardzo nisko,
Ale wciąż stanowimy integralny aspekt wspaniałości Najwyższego Stwórcy.

A jeśli zostaliśmy posłani z rozkazem stwarzania w imię Stwórcy,
ponieważ pragnieniem Stwórcy było doświadczanie siebie za naszym pośrednictwem,
dlaczegóż miałby nam podpowiadać, co mamy tworzyć?

 

Otrzymaliśmy błogosławiony boski dar współtworzenia – tak jak i każdy z was.
Jesteś boginią / bogiem współtwórcą, który tworzy na własnych prawach,
a to nie jest świętokradztwo - to uniwersalna prawda.

Musisz zrozumieć, że jesteś tu na Ziemi tym, kim jesteś.
Nie pozwól nikomu mówić inaczej.
Pamiętaj, że jesteś także odpowiedzialny za własne dzieła
 zgodnie z prawami przyczyny i skutku.'

 

 Czas powstaje za sprawą energii Stwórcy ze Źródła,
Na zasadzie cząstki i fali odbieranych z kryształów.

Jest to wszechświat, który powstał tu specjalnie,
Abyśmy mogli doświadczyć dualności i polaryzacji.

'Spektrum światła i cienia zostało zaprojektowane z martwym punktem / punktem ciszy,
który w środku ma Światło Stwórcy, a wahadło dwoistości huśtało się między: pozytywem / negatywem, męskością / kobiecością, światłem / mrokiem, yin / yang energii.
Musisz zrozumieć, że niektórzy z boskich współtwórców,
kiedy też nauczyli się korzystać z danych im przez Stwórcę praw,
stworzyli rzeczy mniej doskonałe.'



Najwyższy Stwórca bierze teraz aktywny udział w procesie twórczym wszystkich Omniświatów.
Do każdego aspektu samego siebie - od największego po najdrobniejszy
– wysyła czystą, subtelną energię z rdzenia swego serca.
Stworzenie nie podpisuje umów - ciągle się rozwija i odgrywa ważną rolę w tej ekspansji.

Kiedy to wiele mediów, postów ogłasza specjalną datę, 
A ponieważ wszechświat nie ma ani dnia, ani godziny...

Przestań się bać przepowiedni, bo tylko możesz,
Postarać się o ich spełnienie w swoim bąblu czasu. 


 

 Jest tyle Jaźni ile koralików łączących nas ze Stwórcą 
To i tyle Twórców ile światów w których występujemy.

A w każdym z nich jest nasza cząstka uśpiona lub aktywna,
I fala, którą przejawiamy się tam, gdzie jest nas najwięcej.



To chyba na razie tyle co może czas...a co my na to?

 

Wewnętrzny kosmos

Ego siedzi na tym lewym, a duch zamknięty próbuje nadawać tym prawym,
Dać mu do zrozumienia, że w ogóle istnieje i próbuje komunikacji od środka.

A to tam w środku jest kosmos ten w realu,
Na zewnątrz tylko jego obraz postrzegania.

Gdy to zrozumiesz zmienisz zaraz postrzeganie i wyjdziesz z lustra,
Wlazłeś do niego w wieku niemowlęcym odwrotnego postrzegania.

Wewnętrzny kosmos jest całym potencjałem tym do przejawiania na zewnątrz,
Ale gdy pierwszy raz my otwieramy oczy widzimy odbicie twarzy naszej matki.




Niełatwo jest ten proces odwrócić, gdy ma się synapsy zmysłowe,
Przywarte do zewnętrznego ekranu wewnętrznego wklęsłego lustra.

Ciężko namówić by było nawet Sindbada Żeglarza, czy Dżina,
Aby wszedł do słoika czy butelki i wywlókł zmysły od środka.



Nie mniej fizyka optyczna potwierdza, gdy zajrzymy do mikroskopu,
Powiększając obiekty w mikroskopie w końcu wylatujemy w kosmos.

No cóż, nie da się zapaść w samym sobie, chyba że w depresji,
Nie mniej to ten czas medytacji taki proces może spowodować.

Najważniejsze to wyłączyć ego umysłu i nie zasnąć, a co jest niełatwe,
Czas niepostrzeżenie zaczyna przyspieszać i czasami włączają się wizje.



Sytuacja może być podobna do pobytu w kinie gdy akcja nas wciągnęła,
Tak, że zapomnieliśmy, że w ogóle w nim siedzimy i to kim jesteśmy.

Wtedy ekran trzymający nas w iluzji wygasa, a my jesteśmy w 'tu i teraz',
Zawieszeni jakoby pomiędzy stanem akcji, a prawdziwą rzeczywistością.

Gdy nie jesteśmy w pełni świadomi to zapalą nam światło,
A my pójdziemy za nim do następnego seansu filmowego.

Jedni za tym w kogo wierzą, a inni bo nie będą mieli wyboru,
Ale ja już wiem, że dłużej posiedzę i poczekam na potencjał.

I to taki, jaki zobaczyłem bez dwojga oczu, a po zatrzymaniu akcji serca w szpitalu,
Ciemność potencjału wszystkiego co tylko możliwe wypełniony uczuciem wolności.

Wiem, że to moja intuicja mnie do tego doprowadzi,
Zapewne mojego wewnętrznego przewodnika ducha.



Ale pamiętajmy, że tylko uświadomienie i po to, by lepiej teraz żyć,
„Nie jestem już dłużej częścią tego.” - jak powiedział Jim Carrey.

Nie muszę się utożsamiać z bólem swoich przeszłych doznań,
Które, co i raz wypływają na powierzchnię i mnie tu dręczą.

„To nie ja, to ludzie” To ludzie tak mają, że cierpią, że nie mogą zapomnieć,
Jak i to, że ciągle pojawiają się w ich pamięci obrazy, które bolą, jak dawniej.

„Nie ma żadnego mnie. Wszystko się po prostu dzieje. Oto, w czym rzecz:
To nie jest nasz świat. My nic tu nie znaczymy. I to dobra wiadomość.”



http://tamar102a.blogspot.com/2017/09/jim-carrey-o-iluzji-swiata-i-ego.html

Jak widać nawet tak zapracowany aktor komik jak Jim Carrey,
Został obudzony i uprzytomnił sobie, że jest Obserwatorem.

Uważam, że obserwator to ten, kto już od wewnętrznej strony siebie
Obserwuje nie utożsamiając się ze sobą na ekranie zewnętrznym bytu.

Wie, że praktycznie nic mu nie grozi i jest świadomy siebie,
Po prostu "jestem który jestem" i się objawia, jako aktor tutaj.

Własne wyobrażenie

 Św. Teresa z Avila - Dzieła św. Teresy Wielkiej... XV wiek
Jakąż goryczą opływa to życie, w którym nie mogę ujrzeć swego Pana! 

Bo chociaż miłość napawa obficie, długa tęsknota, to bolesna rana: 

O, zerwij. Panie, te ciężkie kajdany, do życia pełni otwórz mi już drogę: 

Duch mój do Ciebie tęsknotą porwany. — z: Kamal Parkash

Jak można ujrzeć Pana?

 

Własnymi oczami to można zobaczyć demiurga i o nim to wyobrażenie,

 W taki sposób rodzi się boskie pośrednictwo tego drugiego przykazania.

Trudno przedrzeć się z własnym obrazem duchowi samemu,

Przez zasłonę wymysłów umysłu zalegającą w mózgu głowy.

Czasami umysł nimi zabagniony widzi diabła i z nim walczy na potęgę,

Razem manifestują sobie cuda niewidy i stygmaty krwawe dla dowodu.

Nie chcę tu urazić czyjeś uczucia do Boga,

Ale obawiam się, że Bóg nie chce cierpienia.

Cierpienie nikogo nie wybawi, a raczej wprowadza niewiarę,

Każdy cierpiący traci własne postrzegania piękna Stworzenia.

Najważniejsza jest tożsamość duszy poza wszelkimi przekonaniami i religiami. 

Dusza jest Miłością, tylko i wyłącznie. Jeśli tak, to nie ma miejsca na cierpienia.

Zapewne dusza taka lekka, zwiewna i wolna jak Anioł,

Została jak palce od ręki wciągnięta w klejące się ciasto.

To takie same porównanie jak i te moje wyobrażenie wyższego świata,

Zawsze zanim miałem w niego uwierzyć, chciałem zbadać praktycznie.

Teraz też przyjmuję czyjąś wiedzę jako tylko czystą teorię,

Która pomoże mi w swoim wyobrażeniu samoświadomości.

To bardzo trudne, aby samemu komuś tego własnego nie narzucać,

Zachować dystans aby nie próbował odrzucać na wstępie mojego.

 

Każde wyobrażenie czemuś służy i jest jednym z puzzli obrazu,

Lepiej jednak nie żenić się z wyobrażeniem tej cielesnej duszy.

Lepiej z duszą bo to ona tworzy zmienne ciało w zależności od postrzegania,

Czasem chcemy ostrzec przyjaciela wg nas zakochanego jak do szaleństwa.

Ale przecież nie wiemy jakie wyobrażenie o niej on sam kocha,

Może chce widzieć to, co widział na samym początku związku?

Wydaje się w tym najważniejsze abyśmy się nauczyli kochać,

Tak samo siebie, jak i innych i wszystko co się nam wydarza.

Niezależnie od tego co o nas myślą inni i co się wydarza,

Przez własne wyobrażenie kochamy lub jesteśmy smutni.

Jesteśmy sobą wyłącznie dla siebie, a wyobrażenie?

Zostawmy w spokoju ducha, aby było jako Stwórcy.

Z cudzym wyobrażeniem nie da się dyskutować,

Zazwyczaj to jest niepotrzebną bitwą o racje   ...

"dokądkolwiek przybędziesz, 

znajdziesz tam tylko to, 

co ze sobą przyniesiesz"
 

Carlos Castaneda

Czyli własne wyobrażenie.

Przekazy

Mini channelling Kryona z dnia 24 sierpnia 2017 roku 

https://www.youtube.com/watch?v=Fl0BsQ8HnIg

Przekazy channelingowe powinny być bezbłędne,
Ale przechodzą przez mózg różnie przygotowany.

Dlatego tak myślę ci ludzie są wybierani przed urodzeniem,
Ale przez kogo i to jest zasadnicze pytanie teraz dla nas?

By był doskonały trzeba umysł ego ludzki wyłączyć,
A podpiąć się pod jego fizjologiczne funkcje ciała.

Klasycznym przykładem jest Geoffrey'a Hoppe jako Adamus Saint Germain,
Nie wyobrażam sobie aby ktoś z zaświatów wszedł od tak do mojej głowy.

Chociaż odbierałem dla siebie i jakby do mnie kierowane od Marii B.,
Ale jak mówiła nie słyszała głosów w głowie i nie pisała automatycznie.

Podziwiam Geoffrey i jego zaufanie, ale po owocach ich poznacie,
Bardzo lubię przekazy Adamusa, bo są one z humorem i na bieżąco.

Tak jakby z drugiej strony był do nas podłączony, zbierał i przetwarzał,
Nasze pojęcia i myśli odbierał i po przeanalizowaniu dawał odpowiedzi.

No tak i nie odrzucając jego sugestii nie brania udziału w seansach spirytystycznych,
Z uwagi na jej poziom zaściankowy i zaświatów bliskich ziemi i poziomu tych dusz.

Nie warto rozmawiać z tymi, co nie wiedzą więcej niż jak byli tu na ziemi,
Tym bardziej że są zagubieni i chcą od nas pomocy, której im nie udzielimy.

A więc przekaz przekazowi nierówny,
Jak wiedza ucznia różnych klas nauki.



No więc tak, to dlatego to Maria nauczyła mnie cierpliwości,
Powiedziała, że będę jak ona odbierał metodą czuciowiedzy.

To najpewniejszy jak myślę kontakt wewnętrzny odbioru z Jaźni,
Bez oddawania w czyjeś ręce naszego ciała, podobnie jak wizje.

Tak jak obraz w tv powstaje z zapisu cyfrowego zera i jedynek,
Tak samo można dostać obrazy ruchome i nieruchome stamtąd.

Dostosowany umysł z zasobem wcześniejszej wiedzy pomoże pisać,
Jednak co fajnie te one przeze mnie są do mnie, a nie całej ludzkości.



Tak więc wizje dawały mi odpowiedzi na dręczące mnie pytania,
A to mnie utwierdziło w kontakcie z kimś, kto czyta moje myśli.

Trenował mnie bardzo surowo i zaskakiwał odpowiedziami,
Jakby sprawdzał, czy jestem gotowy, jak np. nie zarozumiały.

Czy chodzi o poprawę bytu, czy też o rozwój świadomości,
Wszystko wtedy cudownie przychodzi jakby w odpowiedzi.



Najtrudniej było oduczyć się wprowadzania własnych pomysłów z ego umysłu,
Jak i powstrzymania się od nadmiernego przyspieszenia rozwoju świadomości.

Choć nie bez powodu jeden z zawodów uczył mnie cierpliwości, a drugi pokory,
Był to najtrudniejszy okres czytania ekranu rzeczywistości z najwyższą uwagą.

Mistrz przychodzi, gdy już uczeń jest gotowy i zaczyna rozumieć,
Że życie to ciągłość zamierzonego celu i nie ma w nim przypadku.



Dlatego niczego już nie żałuję i nie dlatego, że było łatwo,
Ale że się odkrywa pasję życia i jego celowość w kosmosie.



Przestajesz być chciwy szanujesz naturę i drugiego człowieka,
Bo wiesz, że z podświadomości korzeni bierzemy się wszyscy.

Nikt rozsądny nie będzie podcinał gałęzi na której egzystuje,
Zaczniesz patrzeć na wszystko z troską i nadzieją odwrócenia.

Już wiesz, że kwantowo wystarczy się skupić,
Aby stworzyć coś jeszcze tutaj piękniejszego.



Ale za to jest w niej cały potencjał twórczy.
Jak w prawdziwych przekazach wyklętych:

Nowa Ziemia

Jeśli ma się pokazać nam, to już dla każdego inna i z jego wyboru,

Nikt przecież nie wybrałby czegoś korzystając z wyboru cudzego.

Gdzieś wyczytałem i zapadło mnie głęboko w pamięci,

Że tu specjalnie jesteśmy wymieszani, a tam podzieleni.

Ja też nie wyobrażam sobie, że chodzę z młodym przygłupem na roku,

A czasami miałem takie wrażenie o innych i o różnym poziomie kultury.

Podobno nazywamy to światem dwoistości i to nam daje naukę,

A jak wiemy nauka bez praktyki prowadzi jedynie do teorii pojęć.

Dlatego też, że kiedyś pokazano mi pewne wizje innych moich 'dawnych' wcieleń,

Wysnułem wniosek, że po nich będę w stanie wybrać na koniec coś odpowiedniego.

To tak jak wybieramy z katalogu wycieczki jeszcze dla nas nieznane,
Tak sam kiedyś w medytacji w krystalicznej komnacie już wybrałem.

Taką może bym wybrał teraz, ale już wiem,

 Że te tzw. moje wizje były również piękne.

Z drugiej strony sami wiemy, że szczęścia nie ma na obrazie,

Musi być z nami w ruchu i tak, jak obraz ruchomy na filmie.

Gdyby to było inaczej to nie pchały by się dusze tutaj jak dzieci,

Do parku rozgrywki szukając najbardziej ekstremalnych wrażeń.

Dlatego zostawmy mrzonki o Nowej lepszej Ziemi,

Tylko szanujmy doświadczenia Gai i dbajmy o nią!

https://kosmiczne-ujawnienie.blogspot.com/2017/09/potega-transformacji-wielkiego-rozbysku.html#more



Kto tu przetrwa gołąb. czy mury 'SI' czy oni?
Po Wielkim Rozbłysku kosmicznego rdzenia.



Nowa Ziemia to będzie taka sama Gaja tylko w innej wibracji kosmosu,
Taką mam nadzieję i dla każdego jego marzeniem indywidualnym będzie.

Będziemy istnieć indywidualnie dzieląc się własnymi doświadczeniami,
Jak i zresztą i teraz przez podświadomość ciała o czym zapomnieliśmy.



Pomieszano nam języki jak i oderwano nas od wspólnoty,
Rozum nie widzi podświadomości bo w nią już nie wierzy.

Podobnie jest z nią, jak i z Bogiem i zastąpiono ich zastępczo,
Ekranem zaćmionym systemem wiary i propagandy sukcesów.

Wynikającym z dwoistości obrazu zła i dobra, jak nagrody i kary,
Winy i strachu, aby wytrącić z kontaktu z wewnętrznym Bogiem.

 

Nie potrzeba nam kapłanów pośredników i składanych im zastępczych hołdów,
Potrzeba nam wewnętrznej wiary dziecka reprezentującego 'Boga' na zewnątrz.

Sama natura swoją budową wrośniętą w ziemię tu korzeniami nam pokazuje,
Jak i my jesteśmy z nią związani wewnętrznymi korzeniami podświadomości.

Wychyliliśmy się z niej jak czołgista, co zapomniał o kolegach w środku,
A gotów do nich strzelać, gdyby się pokazali w jego celowniku trochę dalej.