Gra

A gdy się chce cokolwiek nazwać dobrem, to należy poznać zasady iluzji,

Bo i każdy z nas mówi to, co wcześniej wytworzył w swoim myśli mózgu,

I tu od razu widać, że w każdym jest coś innego, a prawda, to tylko pojęcie,

I dla każdego inna i jak nasz punt widzenia, bo co słyszymy nie jest faktem.

Opinie naszych myśli żyją również w świecie niewidzialnym takim swoim życiem,
Łączą się podobnie tak, jak klocki lego do siebie podobne i tworzą myślokształty. 

A te rosnąc w potęgę tworzą egregory dobra i zła na nas wpływające jak demony.

A to one napędzają ten świat dwoistości, tak aby było tło obrazu i naszych myśli pędzel,
Wszystko to co widzimy jest kwantową iluzją przez nas stworzoną i możemy ją odwrócić,
Wystarczy przekroczyć średni punkt osobliwości, a świat się zmieni i do nas się tak ułoży,
A jaki, to od nas wszystkich zależy, a jest ich nieskończoność możliwości w każdą stronę,
W czasie snu skaczemy po nich jak konik polny i to dlatego po przebudzeniu jest tu inny.

Czytajcie cokolwiek na ten temat, a wyjdziecie z iluzji obrazu,
Jak to dziecko, co wlazło do komputera swoją świadomością,
I samo już nie wie, co dzieje w tej prawdziwej rzeczywistości,
Do której się wraca, ale dopiero po poszerzeniu świadomości.

Aliens ruin everything...

Ale, czy aby na pewno?

Można też tak zniszczyć wspólny obraz iluzji rzeczywistości,

I stanąć nagi przed samym sobą z rozwaloną wybuchem pizzą.

 A czy to będzie dobrym, czy złym omenem dla nas wszystkich?

 Nie wiem...

Wiem, że na koniec tutaj złej zabawy przychodzi ulga,

A natomiast przerwana dobra, nie rodzi za sobą aplauz.

Czy fraktale jak klocki lego są naszej gry zabawkami?

Jeśli tak, to i wystarczy równowaga umysłu, aby wróciły na miejsce,
Takie wcześniej jak w Kalejdoskopie dla nich wybrała Matka Natura!

I tak być powinno, wiedza jest teraz jak korzenie przyszłego drzewa,

A żywe korzenie to amrita mądrości wyrosła na ich doświadczeniach,

A bez z nich sama teoria byłaby pustym stanem umysłu bibliotekarza,

Kolekcjonującego książki dla samego ich posiadania na biblioteki półce.

Myślę, że temat samego dobra można rozpatrywać bezosobowo,

Nie można mieszać w tym nas i robienia osobistych wycieczek..

Dobro tak samo jak i racje są dla każdego inne tak jak każdego jego własna du..

Więc nie warto się o nie spierać nie rozumiejąc, o co w tym wszystkim chodzi..

To my stworzyliśmy sami ten świat jako komputer, a potem aby go sprawdzić,

Weszliśmy do niego częścią własnej świadomości i go testujemy, na zasadach:

Dwoistości wszystkiego i ich obrazów na zasadzie tła, oraz braku świadomości,

Oczywiście poprzedniego stanu, by była dobra gra i sprawdzian naszych zdolności.

Nie muszę tak tłumaczyć, że świat ten jest też realny,

W zakresie procesów chemicznych obrazów mózgu,

Wobec tego to każdy z nas ma tu swój własny projektor,

A obraz rzeczywistości wspólnej jest tajemnicą jak działa?

Stworzyliśmy wspólny obraz tworząc Ziemię,

A w nim widzimy siebie jako jego lokatorzy...

 

Wspólny obraz jest taką średnią naszych myśli i odwzorowań jako obserwatora,

A wszystko obraca się w dwoistości pojęć, obrazu i jego tła, dobra i zła pojęcia..

Wtedy dobro ukazuje się jako pojęcie uczucia ulgi, 

Przed złem aktywności i to nas motywuje i ogranicza.

Głównie na zasadzie boli, czy nie boli, odruchów Pawłowa, 

 A nie tego, czy nam wolno, czy też nie wolno czegoś robić.

"W tym momencie zdałam sobie sprawę, że Bóg zawsze był przy mnie. 
Zdałam sobie sprawę, że moje ludzkie ciało i umysł jest iluzją, 
i że tak naprawdę jestem częścią Wszystkiego Co Jest. 
Zdałam sobie sprawę, że wszyscy jesteśmy częścią Wszystkiego Co Jest. 
Nic nie jest osobno."
Vianna Stibal "Thetha Healing dla zaawansowanych."