Świadomość

Tak ją poszerzamy!

O świadomości tyle już napisałem i ciągle coś nowego,
Przychodzi z przemyśleń innych ludzi oraz i własnych.

Zaczyna się jak gdyby sama krystalizować, jak w coś żywego,
Wszyscy o niej mówimy i chcemy poszerzać, ale i nikt nie wie,
Jak praktycznie wykorzystać i podobnie myślą ryby - o wodzie.

Jest, ale jakby jej tu nie było i przypomina powietrze,
Bo podobnie można ją wyczuć bardziej niż zobaczyć.

To fakt, że ujawnia się wtedy, gdy o niej nic nie myślisz,
Gdy wyłączasz umysł izolując go od hałasu cywilizacji,
Ale jednocześnie jest on spontaniczny i podatny na myśli,
Już nie te mozolnie tworzone, tylko te pierwsze do głowy.

Wiadomo, że głowa nie tworzy sama myśli tak jak i telewizor,
Muszą mieć nadawany program, a który zatrzymujemy uwagą.

Więc to nasza uwaga cementuje na chwilę tą świadomość,
Czasem i na tyle, aby stała się twarda jak materii kamień,
Czasem na tak małą chwilkę, jak powiew wiatru nad łąką,
By unosić inne zagęszczenie boską świadomości losu ręką.



Koło Samsary jak młyńskie koło miele to wszystko razem,
By z tego utworzyć przestrzeń dla naszej gry umysłu iluzji,
Za to wtedy klarownie wychodzi, gdy w tu i teraz jesteśmy.



Wciągaj zapach kwiatów życia tu na swojej osobistej łące.
Po prostu bez obaw bądź sobą zawsze i wszędzie 'tu i teraz',
Wtedy jesteś w głównym nurcie, rwącej rzeki świadomości.