Wyobraźnia i natura to tak jak dwa aspekty rzeczywistości,
Twórcy i odtwórcy niedoskonałości zamkniętych w obrazie
To nasze uczucia jawią nam mniejsze i większe ich piękno,
Jak artysta w trakcie twórczej weny i gotowy obraz potem.
https://www.facebook.com/universallightfortheearth/videos/726285290899449/
Ale mieć wyobraźnie życia w Kwiecie Życia Malchizedeka,
To już inna bajka o naszych nieskończonych odbiciach luster.
Ale to wyobraźnię na początku niepokoi, skąd i dokąd zmierzamy,
Gdy się uspokajamy z zaufaniem powoli niepokój odchodzi z nim.
Czasami trudno jest jak to ten proces nas w naszym mniemaniu atakuje,
Przypomina mi to sytuację w Marózku, gdy płynąc dotarłem do szuwarów.
Głęboko oplotły moje nogi w płetwach i było mi żal nastolatka by je zostawić,
Szarpałem się, ale to wciągało i coś mnie uderzyło w głowę i oprzytomniałem.
Powoli odpuściłem wyrównałem oddech i tak po chwili puściły i wypłynąłem,
Potem się sam długo zastanawiałem, kto to zrobił, a nikogo nie było, czy to ja?
Jesteś tu by być kochanym.
Jesteś tu by być kochaną.
Jesteś tu by kochać.
Lee Harris Polska
Teraz jestem prawie pewny, że to był ktoś z sąsiadów z Kwiatu Życia.
Tak to działa, im bliżej Adama tym większy ma odpowiednik - wgląd.
Ten ktoś najbliższy mojemu Kwiatowi Życia to jakiś sąsiad,
To ten wyższy, który ma wgląd, a którego my nie mamy?
Bliżej jest zawsze to moje odbicie, tak jak w lustrze Adama,
To on jest pierwowzorem nas, do którego wracamy wibracją.
Może ten świat i my jesteśmy takimi Jego rozbitym nieskończonymi dźwiękami,
Tak jakby ktoś uderzając w Jego kamerton nas stworzył na Jego podobieństwo?
Może całość tego największego Kwiatu oddycha tak jak wszystkie, ale wolniej,
Pulsując jak serce, poszerzając się i kurcząc, a my wtedy razem się składamy?
A więc to wyobraźnia rosnąca wraz z poznaniem, zbliża nas do prawd,
One też jak wszystko są różne od innych, aby było jeszcze tu ciekawiej.
Prawda jest ukryta przed wszystkimi sąsiadami Kwiatu Życia,
Ale zawsze bardziej poszerzona jak świadomość bliższa centrum.
Dlatego nie ma na wszystko odpowiedzi to dla tego jest iluzją,
Bo cały czas bazujemy na postrzeganiu opartym na dźwięku.
To ono i jego wibracja harmonii rozbija ten świat na szczegóły,
A one rozwijają tak jak kwiaty na wiosnę i zwijają z powrotem.
To cykle tworzą pozorny czas początku jak i zakończenia,
A nasze postrzeganie odtwarza obrazy postrzegane uwagą.
http://tamar102.bloog.pl/id,364518965,title,SKOK-DO-PIATEGO-WYMIARU-I-WYZEJ,index.html
Teraz jestem prawie pewny, że to był ktoś z sąsiadów z Kwiatu Życia.
Tak to działa, im bliżej Adama tym większy ma odpowiednik - wgląd.
Ten ktoś najbliższy mojemu Kwiatowi Życia to jakiś sąsiad,
To ten wyższy, który ma wgląd, a którego my nie mamy?
Bliżej jest zawsze to moje odbicie, tak jak w lustrze Adama,
To on jest pierwowzorem nas, do którego wracamy wibracją.
Może ten świat i my jesteśmy takimi Jego rozbitym nieskończonymi dźwiękami,
Tak jakby ktoś uderzając w Jego kamerton nas stworzył na Jego podobieństwo?
Może całość tego największego Kwiatu oddycha tak jak wszystkie, ale wolniej,
Pulsując jak serce, poszerzając się i kurcząc, a my wtedy razem się składamy?
A więc to wyobraźnia rosnąca wraz z poznaniem, zbliża nas do prawd,
One też jak wszystko są różne od innych, aby było jeszcze tu ciekawiej.
Prawda jest ukryta przed wszystkimi sąsiadami Kwiatu Życia,
Ale zawsze bardziej poszerzona jak świadomość bliższa centrum.
Dlatego nie ma na wszystko odpowiedzi to dla tego jest iluzją,
Bo cały czas bazujemy na postrzeganiu opartym na dźwięku.
To ono i jego wibracja harmonii rozbija ten świat na szczegóły,
A one rozwijają tak jak kwiaty na wiosnę i zwijają z powrotem.
To cykle tworzą pozorny czas początku jak i zakończenia,
A nasze postrzeganie odtwarza obrazy postrzegane uwagą.
http://tamar102.bloog.pl/id,364518965,title,SKOK-DO-PIATEGO-WYMIARU-I-WYZEJ,index.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz