,,2018-2024 – to będzie czas bardzo dużej aktywności.
Wielu ludzi o
predyspozycjach do pracy z innymi w sferze duchowej,
energetycznej,
empaci, osoby sensytywne, lightworkerzy
teraz właśnie budzą się do
działania, tworzą swoją bazę do dalszej pracy
i łapią równowagę w
energetycznych zawirowaniach Ziemi,
aby podołać zadaniom, które na nich
czekają w kolejnych 4-10 latach”.
- Lee Harris
- Lee Harris
,,Pamiętaj,
że energia LĘKU tworzy rozłam, separację, wycofanie, zatrzymanie.
A
pompuje się tę energię w świat z kilku źródeł i to bardzo regularnie.
Zwróć więc uwagę na to, jak się czujesz.
Czego potrzebujesz? Co robisz
dzisiaj?
Kiedy zajmujesz się sobą i swoimi sprawami,
w naturalny sposób
uruchamiasz też swoją szczodrość
i życzliwość w stosunku do innych”.
- Lee Harris
- Lee Harris
Empatia jest wynikiem stanu równowagi własnych emocji,
I zwrócenia uwagi na innych, ale bez oceny i uczucia strachu.
Tylko wtedy możemy ocenić sytuację właściwie,
Gdy nic nie burzy powierzchni naszego spokoju.
Niepokój rodzi strach i wątpliwości,
Empatia jak gdyby odsuwa się na bok.
Ale to tylko stan chwilowego niepokoju,
Nigdy nie możesz przegrać całkiem życia.
Empatia niejako otwiera bramę, czy drzwi rozchyla,
Do zupełnie innego świata bo widzianego z dystansu.
To tak jakby zamilkł gwar tego tutaj i jego wydarzeń,
Odsunął się dalej i zostawił ciebie w bezczasie istnienia.
Czasami na podobny widok piękna jak powyżej, czy ukochanej,
Zatrzymuje się nam serce i przenosi nas tak jakby w głąb siebie.
Wtedy zapada dziwna cisza bo nie słyszy się życia odgłosów,
Tak kiedyś dopadło mnie to na placu zabaw z Anią w wózku.
Nieświadome tego dzieci co robią, same podchodziły kolejno do Ani wózka,
Po kolei wkładały do jej rączki paluszek, a tylko ja miałem tego świadomość.
Gdy wszystkie to zrobiły, czas wrócił tak jak gdyby na swoje miejsce,
Zacząłem znów słyszeć rozmowę wychowawczyń jak i śpiew ptaków.
Empatia jak gdyby odsuwa się na bok.
Ale to tylko stan chwilowego niepokoju,
Nigdy nie możesz przegrać całkiem życia.
Empatia niejako otwiera bramę, czy drzwi rozchyla,
Do zupełnie innego świata bo widzianego z dystansu.
To tak jakby zamilkł gwar tego tutaj i jego wydarzeń,
Odsunął się dalej i zostawił ciebie w bezczasie istnienia.
Czasami na podobny widok piękna jak powyżej, czy ukochanej,
Zatrzymuje się nam serce i przenosi nas tak jakby w głąb siebie.
Wtedy zapada dziwna cisza bo nie słyszy się życia odgłosów,
Tak kiedyś dopadło mnie to na placu zabaw z Anią w wózku.
Nieświadome tego dzieci co robią, same podchodziły kolejno do Ani wózka,
Po kolei wkładały do jej rączki paluszek, a tylko ja miałem tego świadomość.
Gdy wszystkie to zrobiły, czas wrócił tak jak gdyby na swoje miejsce,
Zacząłem znów słyszeć rozmowę wychowawczyń jak i śpiew ptaków.
Wtedy poczułem to dziwne uczucie empatii do wszystkiego co tu żyje,
Dało mi to niezłego kopa do myślenia, czym życie jest i jak się objawia.
To jest tak jak na gitarze, ty jesteś tam i grasz życie gdzie przyciśniesz palec,
Żyjesz raz na jednej, a potem na drugiej strunie życia, ale palec gra ten sam.
Tak prawdopodobnie gramy gamy, ale świadomość jest nasza jedna,
I dopóki rozdźwięk istnieje to i obraz na czterech strunach linii czasu.
Właśnie empatia potrafi zagrać na naszym wewnętrznym serca akordzie,
Wtedy te linie czasu zejdą się ze sobą w jedną tą wspólną realną prawdę.
https://www.cda.pl/video/20117312
Dało mi to niezłego kopa do myślenia, czym życie jest i jak się objawia.
To jest tak jak na gitarze, ty jesteś tam i grasz życie gdzie przyciśniesz palec,
Żyjesz raz na jednej, a potem na drugiej strunie życia, ale palec gra ten sam.
Tak prawdopodobnie gramy gamy, ale świadomość jest nasza jedna,
I dopóki rozdźwięk istnieje to i obraz na czterech strunach linii czasu.
Właśnie empatia potrafi zagrać na naszym wewnętrznym serca akordzie,
Wtedy te linie czasu zejdą się ze sobą w jedną tą wspólną realną prawdę.
https://www.cda.pl/video/20117312
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz