Światło

Jeśli to jest droga wewnętrzna i niesie za sobą krystalizację,
Piszę się na to, za sprawą krystalizacji drzew przed potopem.

Podobno węgiel pochodzi z drzew post potopowych,
Ale te szmaragdy i diament, to klejnoty z przed potopu.

Może, te właśnie przed potopowe drzewa wskazują nam drogę?

Co ciekawe wszystkie te skamieliny zawierają świętą geometrię:
http://tamar102.bloog.pl/id,362222229,title,KWIAT-ZYCIA,index.html 

https://www.youtube.com/watch?v=NX_UgYk7h-0

Fragment Kazania na Górze:

Światłem ciała jest oko.
Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle.
23. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności.
Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!

Droga światła właściwie oświetla ten świat przez nasze oczy,
Słońce jako sztuczny twór jest dla niej tłem jak tło w ciemności.

Podejrzewam, że służy ono rozpraszaniu naszego wewnętrznego światła,
A więc żyjemy pomiędzy potencjałem całości, a naszym rozświetleniem.



Sam zaczynam odczuwać jakby jego osłabianie,
Mogę śmiało i długo patrzeć z otwartymi oczami.

Gdy są dwa źródła światła w piwnicy, jedno zaczyna słabnąć,
Gdy to drugie zaczyna mocniej świecić, jak świeca i żarówka.



Gdy nie wzmocnimy swoje światło to Słońce nadal będzie nas wspierać,
Gdy wyjdziemy z kręgu naszych ograniczeń to za sprawą wewnętrznego.

Rozświetlimy świat na 1000 Volt, że stanie się niewidoczna świeczka,
A wtedy również rozpłynie się iluzja naszego postrzegania jako piwnicy.



Pewnie to wewnętrzne światło zamieni nasze pierwiastki atomu węgla,
Na te krystaliczne, jak te precjoza powstałe z przedpotopowych drzew.

Nasza krystaliczna nić: Ziemia – człowiek – natura, 
zakotwiczona jest w Centrum Galaktyki. 

Dla czystych połączeń jest to nieustannie otwarty kanał energii. 
Jesteśmy zakorzenieni teraz i tutaj, musimy spojrzeć trzeźwymi oczami,
Na wszystko co nas otacza, na swoją fizyczną postać, na nasze rozumowanie, 
I zastanowić się jakie światło wnosimy do naszej materii?

https://soulowicz.wordpress.com/2012/08/01/podroz-w-zloty-wiek-cz-2/

„Kto walczy o życie, straci je…”

U wielu spotykamy strach przed zmianami, 

blokują wszelkie informacje na ten temat 

albo szukają rozwiązania w alkoholu, 

narkotykach … szukają ziemskich rytuałów, zaklęć. 

W ten sposób wyzwalają w sobie nie wolność tylko przymus, 

sami dobierają sobie szansę na właściwą transformację. 

Grupa uzależnionych uparcie powtarza swoje teorie, 

że różnego rodzaju narkotyki wpływają na ich rozwój duchowy … 

to jest potężne zakłamanie a pozorna wolność nie może być wolnością 

skoro nie rządzi umysł człowieka tylko alkohol i narkotyki. 

Coraz mocniej zamykają się w swoich lękach, gubią miłość. 

Zaprzeczają swoim prawdziwym uczuciom zamykając proces wzrastania.

Bezwarunkowa miłość
tolerancja
sprawiedliwość i dobroć

/to jest autentyczne światło/