Wiedzę buduje się z faktów, jak dom z kamienia;
ale zbiór faktów nie jest wiedzą, jak stos kamieni nie jest domem.
Henri Poincaré
Emocje zakłócają spokój, nawet te pozytywne, wiatr to wiatr,
Niezależnie od kierunku, zawsze będzie mącił powierzchnię,
Czy to spokojnego jeziora taflę, czy serca spokojnego bicie.
W emocjach też niema nic złego, jedynie to, że zakłócają koncentrację,
Nie uwagi co do świata zewnętrznego, ale pozwalania przepływu energiom.
Najlepiej skupiać ją bez ich udziału, wtedy obraz ekranu,
Staje się klarowniejszy, wtedy kot mysz przestaje gonić.
A ludzie przestają się kłócić, jak to w blasku słońca, a nie księżyca,
Dostrajamy się wtedy do naszej Gai oddechu, jak wyżej i kosmosu.
Zaczynamy widzieć piękno we wszystkim i w naturze,
Zestrajamy z nią nasze myśli i marzenia jak i też wizje.
To nieprawdopodobne, ale obraz układa się do naszych pojęć,
Przecież to nas obraz świata stworzony do naszych porównań.
,
Nastrój kieruje emocjami, a życie się do nich dostraja,
To tak jakbyśmy w niego dmuchaniem sami go zmieniali.
Te nie dobre nastroje mogą stworzyć burzę w tym pięknym krajobrazie,
W zasadzie przestaniemy go widzieć i podziwiać zajęci rozpatrywaniem.
Gdy zagłębimy się w nich za głęboko, możemy wpaść stan depresji,
Wtedy zagłębiamy się w sobie z problemem i schodzimy do piwnicy.
Znam ten stan od podszewki, sam w nim byłem osobiście,
Zszedłem tak jak gdyby na dno bagna, ale po to by się odbić.
Jak pies po wyjściu z wody otrzepałem się i stałem się mocniejszy,
Przestał nadawać ten drugi niby ja za to pełny ciągłych wątpliwości.
Teraz to i Ja stopiłem się z nim i przez szyszynkę wyszedłem z głowy,
Razem widzimy teraz jak gdyby w komplecie pełny obraz rzeczywistości.
Nie mam wątpliwości, że jesteśmy teraz jedną świadomością siebie,
To nie znaczy, że nie mamy teraz i emocji, ale ich wyraz się zmienił,
Patrzę na nie jak na trzęsącą się rękę bez zdenerwowania, z dystansu.
Wiem, że sam pocałunek, ale bez miłości to przyjemność i chemia,
Wiem też, że gdy będę się słuchał ciała to bedę wydzielał hormony.
Gdy mam świadomość pełną tego, to się razem bawimy,
Nikt z nas nie będzie drugiego zmuszał a ciało wie lepiej,
Z jakim ciałem będzie się dobrze bawił i bez manipulacji
Gdy się zjednoczysz ze sobą samym całkowicie,
Nawet w więzieniu nie będziesz samotny i ślepy.
Nie dasz się prowadzić za nos i słuchać cudzych opinii,
Po prostu wiesz, co kto powie, jak postąpi i się zachowa.
Przestajesz się przejmować i oceniać bo znasz przyczynę i skutek,
Ale pamiętaj, nie przyznawaj się do tego, wtedy wyciszasz emocje.
"Istnieją ludzie, którzy posiadają tak mało odwagi aby stwierdzić
cokolwiek,
że sami boją się nawet oświadczyć iż wieje wiatr, chociaż wyraźnie
to czują,
Ale jeżeli już to o ile nie usłyszą przedtem, że ktoś już to powiedział."
Wszyscy z nas wiedzą jak oni reagują, nie zdziwieniem,
Czy ze zdrowym zaciekawieniem, ale często ze złością.
Ale nie my, tylko oni żyją w zbiorowej umysłu rzeczywistości,
Ocen i sądów i przesądów, o innych i ich samych opinii o nich.
To straszne, ale nie potrafią sami mówić i w temacie,
Nie mają opinii własnej jedynie zasłyszane od innych.
Więc już dawno my tworzyliśmy grupy w towarzystwie,
Jak kola zainteresowań, podejrzliwie oceniane z boku.
Wiedzieliśmy, że na nic zdadzą się tłumaczenia,
Dlatego, gdy podchodzili to zmienialiśmy temat.
Teraz towarzysko już śmiało rozmawiamy dalej, a gdy przychodzą,
To by odejść stwierdzając, że jesteśmy nieszkodliwymi wariatami.
Nie mają świadomości, że nieświadomie kąpią się w Nowej Energii,
Odchodzą by się od niej zmienić, łagodząc emocje zmieniają poglądy.
A dla nas nawet taka pogoda jest jak deszczowa piosenka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz