Rozwój

Rozwój świadomości to właśnie w taki sposób rozkwita,

Jak to drzewo od pnia, a tylko w przyspieszonym tempie.

Białe światło tworzy całą paletę kolorów tak w symetrię świętej geometrii,
Następnie zagęszcza i rozwidlając się na nieskończoną liczbę możliwości.

,,Jeśli w trudnościach dnia codziennego wyłonią się sprawy,
z którymi zupełnie sobie nie radzisz - żadnej paniki.
Myśl spokojnie o tym, czym w rzeczywistości jest twoje życie, 
ale z głębi siebie, z wewnątrz tego co robisz - to na pierwszym miejscu. 
Jeśli nie będziesz w stanie, to: wychodząc ze słowa (zaczynając od stwierdzenia)
 że możesz to zrobić, z czynności mówienia, 
z poczucia: ,,chcę o tym i o tam tym porozmawiać z tą czy inna osobą 
i wiem, że on mi w określonym fragmencie sprawy pomoże". 
W twoim sercu jest sprawiedliwość i dobrze jest z niej korzystać 
aby nie żądać niemożliwych rzeczy czy to od siebie 
czy od innych i próbuj być spokojny w tym co robisz”.
- Mistrz Morya

Non stop bycie świadomością to jak gdyby w sercu nas rozwija,
Tak i w świecie cząsteczkowym, jak i fal,i tak i bąbelkach bytu.

Struktura bąbli jako Kwiatów Życia rozrasta się w nieskończoność,
Uderzając w siebie jak piana łącząc i rozdzielając w nanosekundach,
Tworzy nieskończoność potencjału możliwości w jednej chwili bytu.

Widać to dobrze w mikrokosmosie pod mikroskopem elektronowym,
Im bliżej większych gabarytów wolniej wibruje, aż do nas i kamienia.

Wydaje się to nie zrozumiałe, dlaczego im wyżej tym wyższe światy,
Bardziej rozcieńczone w materii, ale z coraz większą świadomością.



Gdy jesteś sobą, tylko wtedy następuje rozwój,
Przyjmowanie wiedzy innych, otępia myślenie.

Podobnie nauka i na pamięć historii napisanej przez zwycięzców,
Jak taka mechanika, bez własnej praktycznej inicjatywy twórczej.

Gdy rodzic nic nie mówi i co robić, a chwali za każdą inicjatywę,
Będzie miał pociechę z dziecka, jako dorosłego twórcę nowinek.

To jest wiedza nabyta, ale świadomość, nie może być zabitą wiedzą,
Należy z niej przyjąć to co działa i pod koniec dnia odrzucić i czekać.

Gdy ma się głowę świeżą i nieobciążoną, to łatwiej coś nalać z góry,
Należy czekać na wenę, podobnie jak artysta, pierwsza myśl jest nią!



Rozwój to skok jak pstrąga w górę rzeki i pod prąd wiedzy,
W głowie trzeba mieć parasol odwrotnie do góry i jak pusty.

Pisząc, malując i rzeźbiąc pod spływającą wenę,
Niejako podnosząc wibrację i jak łosoś skacząc,
Podwyższona świadomość, jak balon nas unosi.



To tak wygląda nasz ekran rzeczywistości wirtualnej,
Tak drga i odpowiada na naszych myśli postrzeganie,
Gdy przestajemy myśleć zaczyna drgać równomiernie,
Jak spokojna powierzchnia toni jeziora po chwilowej burzy.
Myślenia..



No i to pytanie, skąd i jak przed superkomputerem siedząc,
Sami jesteśmy w tej roli obserwatorem i jego uczestnikiem?

To właśnie rozwój otwiera nasze oczy na takie pytania,
Bez niego i poszerzania świadomości bylibyśmy ciemni.

A więc ciemność to brak światła wiedzy.

http://www.cda.pl/video/488853c1

„Gdyby oczyścić drzwi percepcji,
każda rzecz jawiłaby się taka,
jaka jest: nieskończona.”

William Blake