Linie czasu i światy równoległe

Taniec Shiwy, a obecnie jako multiwersum jest potwierdzony przez fizyków,

Jako nieskończony nasz zbiór światów równoległych i ich linii czasowych...

Ze zdziwieniem fizyka materii odkrywa puste atomy wg mnie jako Kwiaty Życia,

Co świadczy o multiwersum i ma charakter pustej iluzji hologramu, jak Internet.

To co w Internecie jest dostępne dla wszystkich jako pusty potencjał,

Staje się podległy umysłowi jako nasza materialna wiedza cząsteczek.

Zjawisko niewidzialnej fali jest takie jak prąd w polu elektromagnetycznym,

Podobnie niewidoczny, ale mierzalny i w samym efekcie, jak woda w rurze.

Sama się tu manifestuje za pomocą myśli uwagi,
Uczucia dodatkowo to spowalniają i utwardzają.

 

Czyli przepływ energii jak wody i z informacją przez puste atomy,

Wypełniane na moment naszą chwili uwagą zainteresowania umysłu.

Coś jak duch i jak woda w środowisku naturalnym te nisze wypełnia,

Leje ulewą, a potem znika w piasku transformując się z jednej formy.

Potem by w drugą przejść niewidocznie parując jak woda i się skraplając,

Taka transformacja widoczna i niewidoczna, ale mierzalna jest dowodem.

Problem z transformacją jest taki, że umysł i wszystkie umysły tego świata, 

Wmawiają nam coś, co kotwiczy nas w integracji z tym światem przez czucia.

Wszystkie bramy do własnej duszy mamy pozamykane. Nawet o tym nie wiemy.

 

Kolejno poprzez zmysły otwieramy sobie kolejne bramy rozumienia.

To jest taki świat, w którym właściwie praktycznie nie możemy istnieć, 

Bo istniejemy w naszym własnym, ale zjawisko deja vu może wskazywać,

Jak i na to, że istnieją jakieś emisje odbierane przez nasz mózg równolegle. 

Czy może to być „przebicie” z wszechświata obok bardzo podobnego do naszego. 

Jest to też kolejny dowód na holograficzny charakter otaczającej nas rzeczywistości.

W każdej nanosekundzie wybieramy coraz nowe w nich ścieżki,

Nie możemy chodzić we wszystkich na raz bez linowej projekcji.

Tak przynajmniej jest w 3W w którym jest nasza świadomość,

Jednak przebicia deja vu, świadczą o ich istnieniu równolegle.

https://www.facebook.com

 

 Gaja i jej mieszkańcy, żyją w miłości i pokoju.
To główna linia, a nie te poboczach, to miłość,
To akceptacja wszystkiego, obelg i wykluczeń.

To nie ma znaczenia, bo wszystko dobre w Stworzeniu,
Jeśli ty krzywdzisz, to twoje, jeśli on to jest jego wina,
Gdy zareagujesz stajesz się współwinny, gdy nie to nie.

To, co czynisz, myślisz i robisz, to do ciebie wraca,
Gdy odpowiadasz emocjonalnie to wraca ponownie.




"Pamiętaj, że wszelkie stworzenie – wszechświaty wszechświatów
na wszystkich poziomach – jest kosmiczną energią,
która została wysłana z rdzenia serca Najwyższego Stwórcy.
Ta energia składa się z nieskończonych odmian częstotliwości wibracji,
które przenikają się wzajemnie, a jednak są od siebie oddzielone
dzięki odmiennym wzorcom częstotliwości Światła.
Światło / energia Stwórcy zawiera wszystkie składniki Stworzenia,
i te jego niezliczone rozsiane wzorce tworzą złożoność wielu poziomów materii przejawionej. Pojęcia wykorzystywane do opisania licznych poziomów tworzenia,
takie jak wymiary lub podwymiary, są używane,
aby zapewnić przejrzystość i zrozumienie bardzo zawiłej natury rzeczywistości,
w której istnieje wszelkie stworzenie. "

http://tamar102.bloog.pl/id,352540448,title,UZYSKIWANIE-DOSTEPU-DO-WIEKSZEGO-POTENCJALU-MOCY,index.html

 

 Jest wiele dróg linii czasowych, ale lepiej iść to odśnieżoną,
Z pobocznych zabierać problemy jak swoje i je rozwiązywać.

https://www.youtube.com/watch?v=vWCBV6qxh_c

https://www.youtube.com/watch?v=qex-R2uCGBo

"Nie czuję, abym w zupełności należał do świata (...).
Jeśli czuję się mimo wszystko stąd, to po prostu dlatego,
że przebywając tu od dawna, trochę się przyzwyczaiłem.
Mam jednak wrażenie, że jestem skądinąd.
Gdybym wiedział, gdzie jest to 'gdzie indziej', czułbym się lepiej.
Ale doprawdy nie wiem, jak na to pytanie odpowiedzieć.
To, że mieszka we mnie niezrozumiała nostalgia,
byłoby może jednak znakiem, że jakieś 'gdzie indziej' istnieje.
Owo 'gdzie indziej' jest może jakimś 'tutaj', którego nie mogę odnaleźć;
a może też to, czego szukam, nie jest stąd".
- Eugene Ionesco