Jestem tym, czym jestem.

„Jestem tym, czym jestem.
Świat jest dla ciebie tym, czym uważasz, że sam jesteś.
Zacznij od zobaczenia, że świat jest w tobie, a nie ty w świecie.
Cały świat nie jest niczym innym jak odbiciem ciebie samego
 i przestań szukać błędu w odbiciu.
Nie możesz zmienić świata, zanim nie zmienisz siebie.…
Wszystkie problemy pochodzą z umysłu.
Przypomnij sobie, że nie jesteś umysłem, a jego problemy nie są twoimi.
Problem ludzkości tkwi w błędnym używaniu umysłu”.
- Nisargadatta Maharaj

Nikt nic nie dał nikomu z zewnątrz, 
Bo samo życie rozwija się od środka, 
Tak jak ty z łona, jak drzewo z nasiona, 
Życie się rozwija, a potem jak liana zwija.

Dlaczego naukowcy nie zajmują się sprawami niewyjaśnionymi,
Dlaczego mielą na wykładach to samo co już było znane od dawna?

Trzymają się starych prawd, które już nie działają,
Boją się nowych odkryć i zakazanej archeologii.

Trzymają w muzeach nie pasujące artefakty i te ukryte,
A takie jak piramidy co nie dają się ukryć nie wyjaśniają.

Gdzie się podziała ta ciągła pasja odkrywcza, która jest naturalną ciekawością,
Co najgorsze uczymy całe pokolenia dzieci w poszerzaniu przedniego mózgu.

Tak też trzymamy dzieci w godzinach natężenia Słońca w murach,
Zatęchłych bibliotek, odseparowanych od natury i potencjału rozwoju.

Nie wolno zadawać nauczycielowi ciekawych pytań,
Musi się trzymać stałego programu dla wszystkich.

Jedni nie rozumieją niczego, a ci zdolniejsi szybko się nudzą,
Z drugiej strony tego mają do wszystkiego dostęp w Internecie.

Mam wrażenie, że chodzi rodzicom o pozbycie się dzieci z domu,
A nauczycielom o zachowanie środków do życia z zatrudnieniem.

Tak sytuacja w sposób naturalny izoluje dzieci od świata naturalnego,
Wciągając je w świat iluzji Internetu, podobnie jak do niedawna w TV.

Przypomina to niby swobodny świat, a faktycznie obóz internowany,
Odwracając się od natury, natura robi to samo oddalając się jak lustrze.

Mam nadzieję, że te nasze drogi się nie rozejdą,
I wrócimy wszyscy do siebie samych i wnętrza.

 Teraz tak na prawdę stoimy na rozdrożu tych dróg,
Może właśnie w ten sposób zawrócimy do siebie?



Jestem tym, czym jestem.
A nie tym co widzę oczami.

Bo patrzysz od środka, a nie jak inni tylko porównując,
To co widzą i z tym co wcześniej wiedzieli i pamiętają.

  Dlatego takie ważne jest aby wyrzucać z umysłu przy kąpieli,
Wieczorem wszystkie obrazy i pisać świeżo najlepiej nad ranem.