Ciągłe pytania

Czy to, co widzę pochodzi z tego, co mam w sobie,

Czy jest ciągle zmieniającym się jakimś projektem?

A gdy odpowiednia liczba obserwatorów to podobnie widzi,

Wtedy to się na wspólnym ekranie pokazuje jako utwardzony?

Ciągle się z czegoś rozwija jak z jednego punktu spirala,

Malując naszych myśli podglądanie postrzegania bytu.

Nie wiem, czy te moje podglądanie i podejrzewanie świata,

Do czegoś prowadzi, ale to mnie rajcuje strasznie i ciekawi.

Zawsze tak było od dziecka, ale i też odpychało od teorii nauki,

Pójścia w stronę kariery naukowej i w jakiejkolwiek dziedzinie.

Dlatego już po studiach odmówiłem pozostania na uczelni,

 I sam na prośbę poszedłem do przemysłu farmaceutycznego.

Wydawało mi się że robię coś dobrego i wspaniałego,

Szybko zderzyłem się z kolesiostwem i ich interesów.

Za to poznałem produkcję leków i sposoby wprowadzania na rynek,

Pracowałem jakiś czas w komórce informacji naukowej w zakładzie.

Poznałem jak się robi badania i jak zbiera się wywiad lekarski,

Ustala dawki i rodzaje form i ich przygotowania do produkcji.

Teraz to wszystko widzę już z innego pułapu postrzegania,

Jako interwencję z zewnętrznego obrazu na wnętrze ciała.

Podawałem liczne przykłady dotyczące ekranu i projektora,

Wiemy że możemy coś zmienić na kliszy, ale nic na ekranie.

Każdy z drugiej strony wie i sam czuje to błogosławieństwo leków,

Szczególnie przeciwbólowych, przeciwzapalnych i gorączkowych.

 

Ale to niczego nie zmienia poza odcinaniem nas od wewnętrznych sygnałów,

Może to one nas ostrzegają coraz boleśniej od naszych wyborów i środowiska.

Jak kasłanie przy pożarze i zadymieniu, jak gorączka przed intruzami,

Jak ból przed konsekwencjami zjadania zatrutego jedzenia i oddychania.

Przepraszam czytelników, że nie uprzedziłem o przerwie w pisaniu,
 Ale dziecka szkolna przerwa najważniejsza jest w poświęceniu czasu.

Pojechaliśmy do Kudowy, aby pojeździć na desce snowboardowej na Zieleńcu,
Tzn ja jako sponsor i kierowca, ale czego się nie robi dla dziecka w moim wieku.

Czasami zachowujemy się jak dzieci i nieświadomi zagrożenia,

Nie chcemy słuchać przestróg ciała i jego reakcji na środowisko.

Widzimy jak padają owady i usychają więdnące rośliny,

Naiwnie wierząc, że trucizny nas tu nie dotyczą w ogóle.

Dodatkowo na wszystkie sygnały odpowiadamy lekami,

Objawowymi jak byśmy odcinali telefon sygnału do straży.

 

Nikogo nie namawiam do cierpienia, ale wiem z autopsji,

Że ból jest sygnałem rozpaczy organizmu do nas kierowany.

Wystarczy zwrócić uwagę na niego z zacząć poszukiwania przyczyny,

Już sam fakt zainteresowania nim, zmniejsza go nieomal natychmiast.

Kontemplacja nad nim i medytacja o przyczynie, natychmiast pomaga,

Skierować uwagę do miejsca przyczynowego lub zmiany czegokolwiek.

Diety, środowiska naturalnego i jego zagrożeń, jak i nietolerancji,

Broń boże nie dotyczy to wymyślonej alergii i znoszenia objawów.

Alergia i jej objawy nietolerancji są jedynie sygnałem,

Prawda, że czasem nie do zniesienia, ale za to do myślenia.

Nikt nie będzie brał leków objawowych zatruwany czadem,

Szybko będzie się przemieszczał i przewietrzał środowisko.

Czasami naiwność ludzka jest tu nie do zniesienia,

Wybieramy środowisko zatrute sterylnymi środkami.

Niż to zabrudzone naturalną ziemią i błogosławionymi bakteriami,

Dzięki nim trawimy wewnętrznie, a one rozkładają martwą materię.

Żyjemy w symbiozie z nimi tak jak ryby zanurzone w morzu,

To nie one wnikają do nas żywych tylko atakują tkankę chorą.

Jemy byle co, co wcześniej zmutowane przez wszędobylską chemię,

Szczepimy się od dziecka martwymi zarazkami i na wyrost choroby.

Wycinamy sobie wyrostek robaczkowy i razem z nim bakterie,

Jako ich zapas nienaruszalny otrzymany od matki na całe życie.

Cały czas z nowym pokarmem dostarczamy zmutowane,

Na których ewentualne zagrożenie nie mamy przeciwciał.

To chore, jak dla mnie farmaceuty...