"Ludzie
zeżrą cię za wszystko.
Za twoje szczęście, lub jego brak.
Za hajs,
wieloletni związek lub kilkumiesięczną przygodę.
Za wakacje za granicą
lub kilka dni poza miastem.
Zeżrą cię za to czym jeździsz, w co się
ubierasz,
jak wyglądają twoje dni, za dom, za mieszkanie,
za ilość
książek na półce, za myślenie,
za twoje zdanie, za wszystko. Zeżrą cię.
Dosłownie za wszystko. Zeżrą cię z zazdrości,
z nienawiści, z rozpaczy
nad samym sobą. Z
eżrą cię. Bo są ludźmi.
A większość ludzi taka właśnie
jest."
-Autor mi nieznany
To skutek, ale co jest przyczyną zawiści, to nie wiem,
Przecież nie brak czegoś co można podobnie zdobyć?
Może nie tolerancja tego, co się ma, a mieć się chciało,
Czy to co się źle wybrało lub dało się do niego nakłonić?
To przywiązanie do zewnętrznego obrazu i niechęci,
Rozpalonego ogniem zawiści w oczach porównania.
Ach, gdybyśmy mieli świadomość magii twórczości,
Nie byłoby zazdrości czy zawiści, a miłość akceptacji.
Czemu służy ozdabianie grobów kwiatami,
jeżeli przy tym niszczona
jest natura Ziemi?
Czemu służy płakanie nad grobem,
jeżeli z drugiej
strony istnieją zabójstwa?
Na grobach nigdy nie wyrosną duchowe kwiaty,
bowiem nie ma tam rozwoju.
Rozwój ma miejsce w sercu tego,
który
odchodzi i tego, który pozostaje. (...)
Uporządkowanie kości jest jak
uporządkowanie
elementów częstotliwości poprzedniego życia.
Jeżeli ktoś,
dba o grób, aby samemu
„być w porządku”, to jest to dobre.
Jednak
równie dobrze można to robić w domu, w sercu.
Jan van Helsing Rozmowy ze śmiercią
W cokolwiek uwierzysz natychmiast pojawia się jego przeciwieństwo,
To taka podstawowa zabawa w świecie dwoistości wszystkiego co jest.
Wystarczy na coś popatrzeć nie bez dystansu,
Natychmiast pojawia się ocena i porównanie.
To tak jak dwa skrzydła anioła do latania jako ptaka,
Gdy są w bezruchu, to mogą jedynie szybować w dół.
Gdy uwierzysz w nie, to szybujesz bezpiecznie, gdy już nie, to spadasz,
Tylko, gdy nimi machasz, wznosisz się w duchu - do góry świadomości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz