Czy ten potencjał jest na zewnątrz, czy w nas i w środku?
Na zewnątrz iluzji są możliwości, a potencjał to ich pasja,
Gdy ją masz, to rosną możliwości ekspresji na zewnątrz...
Możliwości pasji potencjału rosną w nas jak to drzewo,
Rozgałęziają się tam, gdzie idzie uwaga naszych myśli.
Tworzą się nanizane sekundowe koraliki istnienia
Kompatybilne do naszych wyobrażeń potencjału.
Mniejsze i większe zależnie od zainteresowań pasji
Wejdziemy w cały ten czasoprzestrzenny bon,
A wyjdziemy poza ograniczenia.
Cały Adamus i ja skromnie;
Mówiłem o amfiteatrze.
http://tamar102.bloog.pl/id,352242851,title,MATERIALY-KARMAZYNOWEGO-KREGU,index.html
Aktor na scenie sam nie widzi nikogo w amfiteatrze,
Gramy jak aktorzy w życiu, bo nie jesteśmy świadomi,
Ale gdy wzrasta to świadomość oświetla widzów loże.
Gramy jak aktorzy w życiu, bo nie jesteśmy świadomi,
Ale gdy wzrasta to świadomość oświetla widzów loże.
Bańka bonu od światła się powiększa przez nasze postrzeganie,
To tak jak rozchylanie się płatków kwiatu w trakcie kwitnienia.
Tak jak poniżej źrenica oka po kropli atropiny,
Widzimy deski teatru i coraz większy amfiteatr.
Teatr sam się tworzy wystarczy dać przyzwolenie,
Jak mówi Adamus wszystkiemu co dotyczy ciała.
Samo ono wie najlepiej jak się ma tu uzdrowić,
Niepotrzebny jest lekarz, z wyjątkiem chirurga.
Potencjał istnieje od zawsze, tylko trzeba z niego korzystać,
Osobiście gdy widzę taki gif natychmiast przychodzą słowa.
W ułamku ultra mili sekundy się tu elektrycznie objawia,
Dostosowując się do wyładowań naszych myśli wyrazu.
Łączy i odpuszcza i to zauważamy podobnie jak na ekranie,
A taki ruch tworzy nam iluzoryczne pojęcie upływu czasu...
Gdybym tego nie chwytał, to na nic byłoby moje bazgroły pisania,
Po prostu siadam i piszę, a słowa jedynie poprawiam gramatycznie.
Nie jest to rym Częstochowski, a rytm taki jak tu u góry.
To ważne, bo tak ułożone słowa, otwierają kody w DNA.
Podobnie działa muzyka taka piękna jak Dawida Garretta:
https://www.youtube.com/watch?v=FAl2a5xHezU
Tak właśnie otwieramy się na potencjał wszechświata.
Otworzyłem się na cały potencjał energii wszechświata,
Przez swoje wnętrze projektuje go na zewnątrz i patrzę!
To tak jak rozchylanie się płatków kwiatu w trakcie kwitnienia.
Tak jak poniżej źrenica oka po kropli atropiny,
Widzimy deski teatru i coraz większy amfiteatr.
Teatr sam się tworzy wystarczy dać przyzwolenie,
Jak mówi Adamus wszystkiemu co dotyczy ciała.
Samo ono wie najlepiej jak się ma tu uzdrowić,
Niepotrzebny jest lekarz, z wyjątkiem chirurga.
Potencjał istnieje od zawsze, tylko trzeba z niego korzystać,
Osobiście gdy widzę taki gif natychmiast przychodzą słowa.
W ułamku ultra mili sekundy się tu elektrycznie objawia,
Dostosowując się do wyładowań naszych myśli wyrazu.
Łączy i odpuszcza i to zauważamy podobnie jak na ekranie,
A taki ruch tworzy nam iluzoryczne pojęcie upływu czasu...
Gdybym tego nie chwytał, to na nic byłoby moje bazgroły pisania,
Po prostu siadam i piszę, a słowa jedynie poprawiam gramatycznie.
Nie jest to rym Częstochowski, a rytm taki jak tu u góry.
To ważne, bo tak ułożone słowa, otwierają kody w DNA.
Podobnie działa muzyka taka piękna jak Dawida Garretta:
https://www.youtube.com/watch?v=FAl2a5xHezU
Tak właśnie otwieramy się na potencjał wszechświata.
Otworzyłem się na cały potencjał energii wszechświata,
Przez swoje wnętrze projektuje go na zewnątrz i patrzę!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz