Ale widzisz tylko to co twoje postrzeganie pozwala zobaczyć "
-Bruce H. Lipton, Ph.D
Iluzję umysłu tworzymy sami, ale przecież coś się za tym kryje,
Ktoś nam zakłada maskę na zmysły, a my to chętnie kupujemy.
Niewola zmysłowa jest złudna i drażni nasze emocje układem nerwowym,
Działającym dwoiście walcz lub uciekaj, jedz innych, bo będziesz zjedzony.
I tak sami się wciągamy w grę umysłu, jak dzisiejsze dzieci w sieci.
To, co przedstawia rysunek samo-zjadającego się węża z podtekstem.
Nie oszukujmy się człowiek sam jest mieszańcem ras i gatunków itp.
Tworów wyższych technologiczne cywilizacji i nie chodzi tu o nazwę.
Jak ktoś ma wątpliwości to niech obejrzy film o rozwoju zarodków,
Jak to one przechodzą przez różne etapy krzyżówek łatwo się połapać,
Że mamy w sobie zapis wszystkich gatunków w przyspieszonym filmie.
To tak jakbyśmy przez eony czasu nosili w sobie te zapisy,
Kto wie, czy to nie one są ściśnięte, jak płyty kompaktowe,
Co tworzy potencjał zapisanej historii mieszkańców ziemi.
Może kiedyś dojdziemy do takiego zbioru wszystkiego w pełni,
Co pozwoli nam świadomością podróżować po takich zapisach.
A to byłaby dopiero niezła jazda, a niektórzy właśnie tak twierdzą,
Że to my jesteśmy w programie dowolnego odtwarzania nagrania.
Tak jak w grach planszowych u dzieci wcielamy się w graczy,
Tak już my w pełni i krasie zaczynamy mieć tego świadomość.
Kolejno mieć świadomość paznokcia u nogi i włosa,
Potem posłusznego ramienia w końcu i tęgiej głowy.
1 gram DNA zawiera 600 billionów bitów informacji,
Stąd taka z nich różnorodność teraz na ekranie życia.
Z drugiej strony różnych gatunków i w coraz innej konfiguracji.
Stąd taka z nich różnorodność teraz na ekranie życia.
Z drugiej strony różnych gatunków i w coraz innej konfiguracji.
Myślę, że zbieramy te wszystkie doświadczenia dla księgi Gai.
Leży jak powyżej i przygląda się nam wszystkim z miłością,
A my każdy w innym odłamku tęsknimy za całością rodzaju.
Czy to jest przerażające, że byłem zwierzęciem,
Przedtem drzewem, czy nawet na nim jaszczurką?
Okazuje się, że to tylko gry w jakimś ciele tej świadomości,
To ona zakłada na oczy, dwoje oczu dwoistości wszystkiego.
Widzi coś i nie widzi, potem inaczej dostrzega, czuje smakuje i myśli
Musi jakoś wyostrzyć spojrzenie, ale nie może widzieć wszystkiego.
Gra ruch i świadomość czasu stają się funkcją kojarzenia,
Tego co nowe i wedle tego co było i porównania z resztą.
Czyli, że to każdy jest stwórcą swoich obrazów,
To co zapisane sam rozszyfrowuje porównaniem.
Stąd wynika, że sami chodzimy po tych samych ścieżkach,
Ale za każdym razem już w innej konfiguracji kalejdoskopu.
To w ten sposób ożywiamy kolejno różne gatunki,
A program się rozbudowuje zgodnie z naszą uwagą.
Reasumując to pochodzenie, co nam zostaje,
Jak grać dalej i jak się bardzo dobrze bawić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz