Akord Ziemi

w jednolitej symfonii Bytu Wszechświata

Planeta Ziemia jest kluczem i sferą zespolenia dwóch Wszechświatów Światła 

– Wszechświata Mądrości i Wszechświata Miłości. 

Jest to planeta, która przyjęła nasiona wszystkich spuścizn w Nieskończoności, 

stworzywszy warunki, żeby wzrosły do życia, rodząc cechy, warunki i wiedzę, 

to, co pomoże zamknąć eksperyment pokojowego 

i twórczego współistnienia wszystkich Strumieni Życia 

i wszystkich kierunków rozwoju Wszechistniejącej Świadomości.

Punkt kulminacyjny eksperymentu to powszechne Przejście, 

zintegrowane w sferach dla wszystkich Strumieni Życia w Nieskończoności 

z synchronizacją wszystkich czasów liniowych w Jednolitym Polu Czasu, 

czyli stworzenie Chronosfery z jednolitym diapazonem 

subiektywnych czasowych częstotliwości dla aniołów, ludzi, istot elementalnych. 

Pozwoli to osiągnąć bezpośredni kontakt na poziomie wszystkich uczuć 
i percepcji (postrzegania) pomiędzy przedstawicielami 
wszystkich Strumieni Życia, wszystkich planetarnych ras. 

A to oznacza, że z woli Wszech-istniejącego Stwórcy 

dana będzie szansa na niebiańską integrację Świadomości 

i nie zaistnieje moment zmarnowania w procesie Nieskończonego Oddychania, 

co oznacza 100-procentową realizację Boskiej Energii 

w każdej cząstce Życia w sensie jej przetworzenia.

Ziemia to fizyczne serce Wszechświata, nie tylko wyłącznie Układu Sol. 

I dano jej prawo przyjęcia w swoje domowe pielesze 

arcykapłanów dla przyszłego Wszechświata. 

Przy czym jest to tylko prawo, 

a wcielenie go w życie jest w rzeczywistości czynów, 

w odpowiedzialności, 

mierzonej mocą Światła przejawionej Duszy planety, 

i w dążeniu do Światła Życia Wiecznego. 

Co zostało zalecone powinno być wcielone w życie, 

by osiągnięte zostało nowe doświadczenie we Wszechświecie, 

i dopiero wtedy, gdy zrealizują się marzenia i wiedza, 

Ziemia spełni swoją misję.

Ażeby zrealizować we Wszechświecie nowe doświadczenie 

i nową rasę arcykapłanów wychować, 

dano Ziemi nieść w świat Promień Trzeci 

i jej Hierarchiom doświadczyć Miłości Niebiańskiej 

i Miłości Ziemskiej. 

Na nieskończonej niwie wszystkich cierpień, 

zbierając doświadczenie wyrosłych czynów, 

doświadczając wątpliwości 

i bólu rozczarowań z rasy na rasę planetarną, 

wyhodowany został nieznany wcześniej pąk Miłości 

Kosmicznej Kobiety do Kosmicznego Mężczyzny.

Cały Wszechświat zamarł w przeczuciu Miłości, 

wszystkie spojrzenia obróciły się ku tej Planecie-Matce, 

co nowe dziecko objawiła Światłu. 

I emisariusze tysiąca planet 

od tysiąca niebiańskich Hierarchii ku niej się skierowali, 

ażeby przyjąć to Światło, żeby poznać to Światło, 

żeby nieść je w swoje domowe pielesze.

Odtąd miłość we Wszechświecie nie jest już pozbawiona twarzy. 

I tysiące przejawień Boskiej Obecności 

daje się odczuć w jednym biciu Serca, 

co przyjmując, tysiąckrotnie oddaje, 

i w tym nieskończenie przeobraża siebie 

i świat sobą przeobraża, 

zlewając się w jedno z istnieniem Niebiańskiej Połowy. 

Niech płomień Ognia Miłości stanie się Światłem 

– siłą  sedna życia we wszystkich Boskich Promieniach i Obliczach, 

we wszystkich aspektach wieczności od teraz.

Spełni się wszystko, o czym marzył Pan, 

planeta stanie się Świątynią we Wszechświecie, 

która emanować będzie we wszystkie Światy 

i sfery Promienie Boskiej Miłości w tej postaci, 

jaka rodzi się z nasion dotyku, przeniknięcia 

i zlania się dwóch wielkich Boskich Pierwiastków: 

Kosmicznej Matki i Kosmicznego Ojca.

Ziemia we Wszechogarniającym Ciele Stwórcy Układu Sol 

emanuje Boską Cechę Miłości 
Kosmicznej Kobiety do Kosmicznego Mężczyzny.

(Nadieżda Domaszewa-Wasiliewa, „ Lekcje karmy w epoce ostatniej bitwy”, tłum. M.F. )