Wspomnienie

Uczniu myśl to ogień.

Czy z tej, czy to z tamtej strony, światy są jak za mgłą,

Z tamtej, nie chcemy tego widzieć, a tu brakuje wiedzy,

Ale przecież wystarczy pomyśleć, że myśl jest ogniem!

Wystarczy wyobrazić sobie jak kładziemy ją na oczach,

Naprawdę te myśli są ognistej natury, a świat subtelny,

Nie musi być tak bierny jak sądzimy, ale jak ten żywy!

Można tak skracać wcielenia z kilkuset już do kilku lat,

Mieszaniną wiary i myśli dążenia bo to gaz wznoszący,

A utrata jej i taka bezmyślność, to balast naszego balonu,

Bo przedmiot namagnesowany myślą zawiera taką moc!

Ta myśl jak magnez przyciąga dobre prądy i tak działa,

Jak tarcza ochronna jak przed tymi złymi - ujemnymi,

Dobrze jest czasem stanąć pod nimi, jak wodospadem,

Pozwolić w skupieniu na ich oddziaływanie, jak wody,

Aby potem już móc chodzić czyniąc takie piękno wokół!

Uczniu powiedz, Co Cię tak martwi, a co cieszy teraz?

Marność tutaj myśli ludzkiej, jak i cieszą piękna oazy!

Nauczyciel ma zawsze prawo do tak naiwnego pytania,

Bo pragnie się dowiedzieć, co jest doniosłe dla ucznia,

To nie pytanie przez grzeczność, a próba świadomości!

Warto by zastanowić się nad prawidłową odpowiedzią,

By nie strzelić czegoś irracjonalnego i mało ważnego!

Dobrze teraz sobie wyobrazić Mistrza w duchu,

Dobrze jest też i z tekstów uczyć się na pamięć,

Lekkomyślność jest u wielu pomysłem na życie,

I nie przeszkadzać, ale iść drogą, własnej karmy,

Tak każdy może płonąć swoim własnym ogniem!

/to recepta na diamentową drogę../

I to ja kiedyś napisałem? Nie wierzę! Ale dowodem na to jest:

http://tamar102.bloog.pl/index.html?id=4191347&title=Uczniu-mysl-to-ogien

Na tym polega finezja życia i a propos finezji:

 

https://www.facebook.com/Finezja-zycia-1348429898504479/?fref=photo