piątek, 27 maja 2016

Droga



Sam byłem podejrzliwy jak Jim, co do tego, czy ten świat jest prawdziwy,
Jak on podejrzewałem wszystkich o zmowę milczenia, co do zasad działania.

Teraz na jednym z moich blogów, dalej podtrzymuje taką o to sentencję:

'Absolutnie nic nie jest tym, czym wydaje się być,
ponieważ prawdziwa natura rzeczy pozostaje
głęboko ukryta pod pozorami rzeczywistości.'



Mało tego że jedną z nitek w przestrzeni dwóch wymiarów,
Ale i w każdą stronę jak owoce dmuchawca Kwiatu Życia!!





Dlatego, żeby już dłużej nie błądzić, to należy zwrócić się do siebie,
Nijako chwilowego projektora naszych postrzeżeń tego co na ekranie.

Prawdziwa natura na ekranie chowana jest przed nami też warstwowo,
Nie jesteśmy widzieć wszystkiego, oryginalny obraz pod fałszerstwem.



Tak samo makrokosmos i mikrokosmos możemy zbliżyć przyrządami,
Ale nawet i one pokazują jedynie również pierwszą warstwę całości.

Wyobrażenie całości przekracza nasze pojmowanie,
Z uwagi na małe zebrane doświadczenia porównawcze.

 

Poza tym sami wiemy jakie mamy ograniczenia zmysłowe,
To właśnie one tworzą nam nasz osobisty ekran poglądowy.

Dlatego choćby pies ma go zupełnie inny niż nasz,
Z uwagi na inny zestaw priorytetów zmysłowych.

Praktycznie to na bieżąco zestaw doświadczeń porównawczych,
Serwuje nam co rozpoznał na podstawie bieżących zainteresowań.

Do tego dochodzi mieszadło naszych odczuć,
To ono praktycznie zmienia nasze postrzeganie.



Uczucia smutku, czy rozpaczy przyciemniają go zdradziecko,
Uczucia radości i chwilowego szczęścia skutecznie rozjaśniają.

No więc jak mamy widzieć prawdę jak nie tylko w sobie,
Kiedy odrywamy oczy i inne zmysły od chwilowego ekranu.

Zawsze to miałem na myśli pisząc o tzw. iluzji,
Ale nie to, że to co widzimy nie jest prawdziwe.

Każda część niezależnie pod jakim kontem patrzymy,
Jest prawdziwa, tak jak kolory poszczególne światła.

A więc cała zabawa polega na postrzeganiu cząstek prawdy,
Które jak kolory są taką samą prawdą, jak sama cała tęcza.



Więc to dzięki światłu postrzegamy i na własnym ekranie świat,
Prawda o nim jest naszą osobistą sprawą i nikt nie ma nic do niej.

Tak właśnie wygląda nasza osobista droga poznania,
Im więcej światła tym więcej szczegółów do widzenia.

Ale to w nas jest diafragma i to ona reguluje dopływ,
Jak się domyślamy to uczucia tylnego mózgu pasażera.






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz