sobota, 20 lutego 2016

What the Bleep Do We Know ?

Polecam ten film, jako pewien test naszego rowoju,
Za każdy nowym oglądaniem znajdujemy coś innego:

What the Bleep Do We Know

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/e5/f0/75/e5f0750a9e492f54d94a63365a6fc9f9.gif

Kto do licha jest obserwatorem i co my właściwie wiemy,
Wiedząc, że nie ma w żadnej nam znanej materii jako w nas.

Gwarantuje nam to fizyka kwantowa i to świadcząca, że materii nie ma,
Jest tylko pustka w pustce i pustką, na każdym etapie podglądu pogania.

Jest w każdym miejscu punkt naszej uwagi stwarzający to wrażenie,
Że coś kiedyś było to i być powinno, a że trochę inaczej to w ruchu.

http://49.media.tumblr.com/ff357f111df9c68c15cbe33ad6858345/tumblr_mgg45aaneI1r2ehayo1_500.gif

Kto za kim stoi, czy to my za tymi co nas atakują?
Jeden się równolegle wydziera, a drugi to słucha?

Podobno jesteśmy Jednią, rozpieprzoną jak piana na wielu,
Ale czym, czy emocjami tworzonymi na krótko ich obrazem?

https://45.media.tumblr.com/67bde50cd461f8d49d342c259988ffef/tumblr_o03lq7pcxn1tl8u0ko1_500.gif

Kto jest u licha obserwatorem, bo na pewno nie to ciało,
Ale to coś lub ktoś, kto przez nie jak przez okulary patrzy.

Na pewno to coś nie zobaczymy naszymi oczami tak zmysłowo,
A więc ducha nie zobaczymy jak ryba pływająca w oceanie wodę.

Wszystkie przekazy kierują nasza uwagę do "serca",
Ale wiadomo, że nie o tę naszą znaną pompę chodzi

https://45.media.tumblr.com/efa6b6a8725d745badb8a861360dafb1/tumblr_nb91k6rtcV1rnbafjo1_400.gif

Więc obserwator jest oceanem np. kosmosu,
A my jego cząstkowym w materii odbiciem.

Więc jego ekran to jak gdyby lustro w którym się przegląda,
A nasze oczu zmysły jedną niewielką kropeczką jego uwagi.

https://media.giphy.com/media/26FPNUDO53C9RffJC/giphy.gif

Tworzy nas i rozkłada, ale w nas to trwa, jak nasze  całe życie,
Dla ducha to tylko mrugnięcie okiem, a coś takiego przeżyłem.

Gdy nastąpiło zatrzymanie serca, to stałem się ciemnością kosmosu,
Po defibrylacji uderzenia defibrylatorem, to znów mi ekran rozbłysł.

A więc dalej nie bardzo to wszystko rozumiemy
Dusza wchodzi w potencjał materii i go tworzy.

To tak jak my gdy wchodzimy ze smugą latarki do piwnicy,
Szukając słoika z konfiturami światłem uwagi oświetlamy.

Myśląc o nim i nie przypadkowo i porównując z pamięcią,
Odtwarzamy w myśli kształt i możliwe miejsce jego bytu.



Co za różnica do kogo się wysyła posty,
Zawsze woda odpowiada na rybie ogony.

Internet tak samo należy, jak i wszystko do jednego Źródła,
Źródło jak woda dla ryb jest niewyczerpane, jego też nie widzą.

Ryby o wodzie mogą dyskutować jak my i nazywać go Bogiem,
Ale żadną zdrową rybę nie można z wody wyciągnąć bezkarnie.

Gdyby one wiedziały, że gdy wyskoczą, staną się oceanem,
Pewnie tak jak te latające próbowałyby tego same dokonać.

Zamiast tak dywagować i o tym, co niewidzialne,
Lepiej cieszmy się tak jak one radością pływania.



Oświecenie jest doświadczeniem, że nie ma oddzielenia.

Willigis Joger


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz