Życie to hologram do nurkowania
w materię i coraz gęstszą,
A więc tak, jak tu w wodzie skrzelami, w powietrzu płucami,
A w subtelnym, światłem oddychamy, to są zasady środowiska,
Dopasowanego do wybranego hologramu z jego możliwościami.
Złość to balast, miłość to balon medytacyjny i ich status quo.
A reszta jest transformacją bezwzględną ciała jego akceptacji.
A więc tak, jak tu w wodzie skrzelami, w powietrzu płucami,
A w subtelnym, światłem oddychamy, to są zasady środowiska,
Dopasowanego do wybranego hologramu z jego możliwościami.
Złość to balast, miłość to balon medytacyjny i ich status quo.
A reszta jest transformacją bezwzględną ciała jego akceptacji.
Czym mamy nurkować w tych stanach hologramu, jak nie swoją świadomością?,
Chyba, że gdzieś po drodze mamy stacje dostosowawcze dla kombinezonu ciała.
Jeśli świadomością wskakujemy, a ona ma zdolność samo-tworzenia ciała,
To znaczy, że wszystko inne jest możliwe jak i uzdrawianie hologramu ciała.
Wszyscy mamy taka możliwość, gdy energia jak fontanna z nas wypływa,
Wtedy łatwo to zaobserwować u ludzi jako ich rozświetlona energią aura.
Nigdy nie dziel się nią, gdy sam masz jej za mało, bo sam stracisz
Ona automatycznie się przelewa tak jak w naczyniach połączonych.
Dlatego przesadny płacz na czyimś nieszczęściem, nas jej też pozbywa,
Podobno łzy oczyszczają, ale nie same, tylko ze świadomością Źródła.
To jest najważniejszym paradygmatem wszystkiego co żyje,
To wszystko jest zdrowe i żywe, gdy pozwala jej przepływać.
W miastach nazywamy to dystrybucją, tym rozprowadzaniem energii,
Szkopuł w tym, że cały czas płynie jako strumień tylko my blokujemy.
Kto to wie, czy nasze nurkowanie nie jest jednostkowym nagrywaniem,
Po to by kiedyś można było przejść świadomością podobna drogę życia.
Czy nie tak nagrywamy i każdy swoją stronę Księgi Akaszy,
Według Barbary Marciniak 'Zwiastunów' to Ziemia jest taką.
Cały czas mam wrażenie, że ocean świadomości potencjału,
Zmusza mnie do tworzenia swojego wyborem mojej uwagi.
Pięć zmysłów ciała zapisuje tworząc obraz,
A te następne poza czasowe weryfikują myśli.
Więc mówimy, że pośrednio one tworzą jako myśli,
Ale pewnie tworzy je świadomość za pomocą światła.
W Biblii jest napisane, że najpierw to było światło,
A więc zdanie, że z prochu powstałeś jest przekrętem.
Przetłumaczono go dla tych tępych i posłusznych umysłów,
Nie wiem, czy nie celowo, abyś do marnego prochu wrócił.
Z wody przez parę i do wody z powrotem, byłoby lepiej i mądrzej,
A nie z prochu, w domyśle, by do niego i marnego po pracy wrócić.
Pochówek został podniesiony do rangi ołtarza ofiarnego,
A wartość ciała na cmentarzach do wartości nieomal ducha.
Duch też został, podobnie jak ten pacjent w służbie zdrowia,
Został zredukowany i leczony objawowo, a przyczyna sierotą.
Na świetle ducha, podobnie jak na przyczynach choroby nie da się zarobić,
A więc moc samouzdrawiania, tępiono na potęgę, podobnie światło wiedzy.
Wiara bez wiedzy indywidualnego myślenia rodzi dualizm,
A on podział oraz pośrednictwo, pomiędzy wiarą, a wiedzą.
Manipulacja wiedzą utwierdza wiarę w to posłannictwo i dla innych,
Nie ma nic bardziej pożądliwego dla ludzkich manipulatorów innymi.
Obraz piekła Dantego Alighieri to pokazuje,
Jak jeden po ramionach drugiego się wspina.
Podobnie Leonarda w Watykanie, artysta prawdziwy ma sumienie,
Dlatego w wielu tych tworzonych dla wiernych kościołów pokazuje.
Tępy umysł nadętego kapłana nie widzi co on w świętych obrazach pokazuje,
Inaczej gdyby wiedzy nie ukrył przed fanatykami, sam skończyłby na szafocie.
Miałem taką wizję równoległego świata,
Stworzonych zastygłych pomników wiary.
To zastanawiające, że na samym początku był kozioł,
A potem przez wiele innych pośredników religijnych.
Przeraziła mnie myśl, co mam z tymi monumentami zrobić,
Ale i zauważyłem, że się same rozświetlają od trzeciego oka.
Więc po jakim czasie zauważyłem, że trwało by to wieki,
A więc jednym spojrzeniem mocniejszym je rozświetliłem.
W taki to sposób mi pokazano, jaką my moc światła w sobie nosimy,
A, że byłem i po tamtej stronie, wiem jaką moc mamy, a cień, słabość.
Po to by kiedyś można było przejść świadomością podobna drogę życia.
Czy nie tak nagrywamy i każdy swoją stronę Księgi Akaszy,
Według Barbary Marciniak 'Zwiastunów' to Ziemia jest taką.
Cały czas mam wrażenie, że ocean świadomości potencjału,
Zmusza mnie do tworzenia swojego wyborem mojej uwagi.
Pięć zmysłów ciała zapisuje tworząc obraz,
A te następne poza czasowe weryfikują myśli.
Więc mówimy, że pośrednio one tworzą jako myśli,
Ale pewnie tworzy je świadomość za pomocą światła.
W Biblii jest napisane, że najpierw to było światło,
A więc zdanie, że z prochu powstałeś jest przekrętem.
Przetłumaczono go dla tych tępych i posłusznych umysłów,
Nie wiem, czy nie celowo, abyś do marnego prochu wrócił.
Z wody przez parę i do wody z powrotem, byłoby lepiej i mądrzej,
A nie z prochu, w domyśle, by do niego i marnego po pracy wrócić.
Pochówek został podniesiony do rangi ołtarza ofiarnego,
A wartość ciała na cmentarzach do wartości nieomal ducha.
Duch też został, podobnie jak ten pacjent w służbie zdrowia,
Został zredukowany i leczony objawowo, a przyczyna sierotą.
Na świetle ducha, podobnie jak na przyczynach choroby nie da się zarobić,
A więc moc samouzdrawiania, tępiono na potęgę, podobnie światło wiedzy.
Wiara bez wiedzy indywidualnego myślenia rodzi dualizm,
A on podział oraz pośrednictwo, pomiędzy wiarą, a wiedzą.
Manipulacja wiedzą utwierdza wiarę w to posłannictwo i dla innych,
Nie ma nic bardziej pożądliwego dla ludzkich manipulatorów innymi.
Obraz piekła Dantego Alighieri to pokazuje,
Jak jeden po ramionach drugiego się wspina.
Podobnie Leonarda w Watykanie, artysta prawdziwy ma sumienie,
Dlatego w wielu tych tworzonych dla wiernych kościołów pokazuje.
Tępy umysł nadętego kapłana nie widzi co on w świętych obrazach pokazuje,
Inaczej gdyby wiedzy nie ukrył przed fanatykami, sam skończyłby na szafocie.
Miałem taką wizję równoległego świata,
Stworzonych zastygłych pomników wiary.
To zastanawiające, że na samym początku był kozioł,
A potem przez wiele innych pośredników religijnych.
Przeraziła mnie myśl, co mam z tymi monumentami zrobić,
Ale i zauważyłem, że się same rozświetlają od trzeciego oka.
Więc po jakim czasie zauważyłem, że trwało by to wieki,
A więc jednym spojrzeniem mocniejszym je rozświetliłem.
W taki to sposób mi pokazano, jaką my moc światła w sobie nosimy,
A, że byłem i po tamtej stronie, wiem jaką moc mamy, a cień, słabość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz