Ruch

Właśnie jest tak, że to nie my się poruszamy w tej rzeczywistości,

To ona na nas napiera, a my łapiemy otwartą lub zamkniętą gębą.

Bo to jest to 'pojęcie' dla nas teraz najważniejsze,

A my nie mamy wpływu na to, co się tu wydarza,

Płynie jak rzeka strumieniem w naszym kierunku.

Możemy tylko jedno zamknąć oczy i nie kupować,

Spraw innych obserwatorów, a wybierać tylko nasze!

To tak jak intuicja każe nam zamykać jak w czasie niebezpieczeństwa,

Oczy i kurczyć się w sobie, ze strachem reagować, to też już my wiemy,
Że świat jest jednocześnie pułapką i dla tych rzeczy których nie chcemy.

Nie reagując, to przepuszczamy przez siebie i już one nie wrócą,
A każde zainteresowanie myślą i reakcja ciałem, tworzy zawrót.

Podobnie zawraca na wysokiej półce spirytus,
Do ponownej rektyfikacji na niższych półkach.

Zawrót tego czystego powoduje gwałtowną reakcję,
Ci niżej buntują się przed tą naszą wyższą wibracją.

Ale dzięki temu sami się oczyszczają z tych niższych fuzli zaczynu,
Nie wiem, czy można przejść przez życie taką piękną prostą drogą:

Nie zaglądając do jeszcze piękniejszego rajskiego ogrodu,
Ale nie chodzi o to, aby przejść po nim i nie zauważonym.

Chodzi też i o to by go nie zmieniać i nie zapisując potencjalną karmę,
Nie dać się namówić i uśpić jak to się zdarzało Alicji z Krainy Czarów.

"Myślicie, że czymś poruszacie w życiu.
Zaprzeczacie bardzo istotnemu faktowi,
że wszystko się porusza niezależnie od was.
Wszystko już jest w ruchu dzięki waszemu światłu.
Tak więc wy myślicie, że musicie się wysilać,
wymuszać, żeby się coś zadziało w waszym życiu,
używając energii psychicznej."

Adamus

Zaplątujemy i zatrzymujemy się pomagając sobie pchaniem,
Nie zależnie, czy czas by było szybciej, czy fotel by wygodniej.

A może samemu tak pozwolić sobie by się zadziało czasem,
Ale szybko stwierdzamy że się nic nie dzieje i znów pchamy.

Gdy świat przez nas przepływa, zaczynamy go mącić,
Wtedy tworzą się wiry i fale jak na morzu i zaciemnianie.

To w tym zaciemnieniu sami żyjemy tak przez cały czas,
Ciągle coś popychając niecierpliwie zanim mu pozwolić.



To właśnie ego do nas woła, kreując bez przerwy zagrożenia,
Podobnie teraz robią politycy, aby się naszą uwagą obłowić.

Czy poza nie możliwością przełknięcia tej żaby,
Jesteśmy w stanie sami patrzeć  trzeźwo na życie?

To właśnie w taki sposób zaopatrzyliśmy siebie w układ pokarmowy,
Zapominając, że dawniej wystarczało nam samo odżywianie światłem.

Umysł sam myśli, że nie może połknąć żaby, bo mam ściśniętą szyję,
A Mistrz prawdziwy sprawi, że żaba sama puści i wpadnie bez wysiłku.

To typowa iluzja złapania przez Tatara.... Tatarzyna,
Gdy tą sytuacje odpuścisz to sama się dalej potoczy.



"Wszechświat jest w ruchu, wy nie.
Wy po prostu pozwalacie,
żeby wszystko samo do was przyszło."

Adamus