Tak z pozycji naszych bakterii jelitowych wygląda Ziemia,
Jest ich 100 mld i o 100 razy więcej od naszych komórek.
To co nazywamy drugim mózgiem to jest środowisko kosmosu,
Więc kto i dla kogo jest pojazdem ja sam nie śmiem spekulować.
Naukowcy odkryli, że ten mikro-bakteryjny kosmos dostajemy od matki,
Możemy go zakłócać jak chcemy i nie chcemy, antybiotykami i innymi.
One mają wpływ na nasz mózg i nasze myśli i przez niego na nie.
Jesteśmy nosicielami inteligentnych bakterii, a one nas jako pojazd.
Bioetyka, to będzie następna nauka składu właściwego bakterii,
To one nie świadomie traktują nas za Boga, a on tyle wie, co i my.
Jak na górze, to tak na dole i to zaczyna mieć wymiar nowy,
Tylko jedno jest nie zmienne, to nasza wspólna świadomość.
Więc wszystko jest skąpane jak w oceanie świadomości,
Najlepiej porównać to do wody, bo jest wszędzie i w nas.
Ryba ma ją w sobie i na zewnątrz i nią oddycha,
Żyje w niej skąpana i czuje się jak ryba w wodzie.
Gdy tak popatrzymy na wszystko, to poszerzamy świadomość,
Wtedy wszystko się zmienia i czujemy się jak ta ryba w wodzie.
Nie mam słów jak teraz się czuję uzmysławiając to wszystko sobie,
Czuję się jak bym był w środku i na zewnątrz wszystkiego dookoła.
Czuję spokój i przeogromną miłość jak rozchodzący się orgazm,
Tak należy podążać za życiem z akceptacją wszystkiego w ciszy.
Kocham swoje jelita, a w nich te społeczeństwo bakterii,
Wiem, że mnie nie widzą i nie słyszą, ale odbierają myśli.
Więc do nich docierają moje uczucia i wtedy nie choruję,
Mogę się do nich modlić tak samo jak do wyższego Boga.
Miał rację Gurdżijew, co do trzech kosmosów,
Makro i mikro i kosmos w którym ja teraz żyję.
Kochając swoje bakterie już nie będę robił śmietnika z żołądka,
Wystarczy poddać się ich sugestii i jako całości mózgu brzucha.
Nawet modlitwa do Boga ma inny już wymiar znaczenia,
Nie ma znaczenia do kogo, czy tego na górze, czy na dole.
Stwórca Jest, który Jest, a ja w Nim i On we mnie samym.
Czuję, że rośnie w nas zrozumienie poszerzonej świadomości.
Gdy wszyscy razem tu stworzymy rezonans harmonii kosmosu
Zabrzmi ona jednym wspólnym głosem tak, jak jednej orkiestry.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz