Zawsze przyciągały mój jak i ich wzrok bardzo małych dzieci,
Sami nie mogliśmy od siebie oderwać wzroku, a nawet matki,
Były tym nieco zaniepokojone, coś w tym jest w świadomości,
Że w oku duch z duchem się tak spotyka , ale nie puszczając oko.
Że w oku duch z duchem się tak spotyka , ale nie puszczając oko.
Przepuszczajmy go przez ciało, jak przez otwartą bramę,
Niech przepływa spokojnie, jak ten piasek i swobodnie.
Oczy jako ten zawór od bramy mogą być zamknięte,
Głównie przez nasze nawarstwienie myśli o świecie.
Ale gdy zaczniemy myśleć o wszystkim z miłością,
Brama dusz zaczyna się otwierać szeroko otworem.
Zauważyłem to właśnie u dzieci, gdy świadomie o tym pomyślisz,
Natychmiast się obie bramy otwierają szeroko dla kawałków dusz.
Indywidualna, a nieświadoma dusza dziecka zamknięta,
Staje się powoli otwarta pozytywnie na świat zewnętrzny.
Zacznie powoli myśleć co łączy, a nie nas dzieli...
Przepraszam z góry te wszystkie mamy zaniepokojone fascynacją,
Oczywiście te, które chciały je ode mnie izolować jak najszybciej.
Były też nieliczne, co patrzyły na nas z ciekawością,
Wtedy im cicho mówiłem, że są zaszczycone dziećmi,
Z tzw.wyższej pułki tj dzieci Indygo, czy kryształowe.
Nie mam pojęcia dlaczego to mówiłem i z wewnętrznej potrzeby,
Nie widziałem w tym nic złego, bo sam też wzbudzałem zaufanie,
Spacerując ze swoim dzieckiem na tzw. placach zabaw dla dzieci.
W pewnym momencie zauważyłem dziwny stan pogody,
Zapadła cisza jak pod jakąś zasłoną czasu, a bawiące dzieci,
Tak jak w jakim amoku zaczęły gęsiego podchodzić do wózka.
Jedno za drugim wkładało mojej córce paluszek wskazujący do dłoni,
A ona leżała spokojnie, a gdy wszystkie przyszły i odeszły spokojnie,
Wtedy też i wrócił hałas zabawy, rozmowy rodziców i śpiew ptaków.
http://tamar102.bloog.pl/id,351176478,title,DEMISTYFIKACJA-SMIERCI,index.html
W zasadzie moje jeszcze rozwijające się pojęcie świadomości,
Wpisuje się w ten przekaz Michała w całości, a dla mnie to ulga,
Bo nie darowałbym sobie, gdybym niepotrzebnie mącił pisaniem.
Wiem teraz, że w gąszczu przekazów i proroctw, trzeba wypośrodkować,
Przede wszystkim indywidualnie każdy z osobna swoją zaćmę zdejmuje.
Nikt nie zna swojej, a więc śmieszne, aby znał cudze,
Okulary przez które patrzy i jakie ma dioptrie fokusa.
Każda reakcja uczucia zdejmuje nam i dodaje,
"Kiedy przybywasz do człowieka mądrości,
on po prostu wie, skąd jesteś,
kim jesteś,
kim jesteś w przyszłości.
Nie dlatego, że on myśli o
tobie; nie ma tu udziału myślenie.
Nie dlatego, że on patrzy na
ciebie; nic takiego.
On jest lustro: jesteś po prostu odzwierciedleniem.
Nie ma myślenia, ale tylko odbicie.
Będąc w obecności człowieka mądrości jest być zupełnie nago.
Nie
ukryjesz się, nie ma sposobu. Nie można oszukać.
Nawet jeśli spróbujesz,
to nie ma sensu,
ponieważ lustro odzwierciedla rzeczywistości.
Lustro może odzwierciedlać tylko rzeczywistość.
Nierzeczywiste, nie może
być uwzględnione.
Możesz udawać, ale lustro nie będzie odzwierciedlać
twoje pretensje.
To odzwierciedla tylko to, co jest.
Kiedy jesteś w obecności człowieka mądrości,
jesteś odzwierciedleniem nie tylko ty, ale również,
jak było, a także, jak będzie.
Twoja
chwila obecna zawiera całą twoją przeszłość i całą twoją
przyszłość.
Stojąc przed oświeconym człowiekiem,
to jesteś znany od
samego początku do końca.
Nic nie pozostaje ukryte."
-Rajneesh
Na twoim ekranie odbijasz cały już swój mikrokosmos,
Widzisz wszystkie aspekty, które tworzysz jednocześnie,
Niezależnie od postaci i gatunku, formy, jakie tu odbijasz,
Myśląc o nich ukrytym, czy też nie uczuciem i wyobraźnią.
Spróbuj się odwrócić do wnętrza:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz