Wszystko co ludzkie jest ograniczone,
Szczególnie taka specjalizacja w pracy,
Dlatego tak trudno sobie ją przyswoić,
Niczym to nie ograniczone - poznanie!
Nawet wielkie umysły często bywały,
Zapędzane też w wąskie tory myślenia.
Człowiek sam ogranicza się dla wygody,
Gorzej gdy ze złości, czy też nienawiści,
Wtedy to zaczyna popełniać złe czyny!
A wystarczy nieograniczoność umysłu!
I trochę życzliwości dla siebie i innych,
Widząc okiem tak przyczyny jak i skutki,
Bez potępiania i tworzenia wokół zamętu.
Bo z potępiania nie powstaje doskonałość!
Takie widzenie, to widzenie trzeciego oka!
Z niego bierze się poznanie i doskonałość!
Ocena tworzy karmę nie naszą za to bolesną.
Nic tak nie szkodzi jak strach i jego powyżej bracia!
Lekarze często przestrzegają przed wyczerpaniem,
Zapominając o zasadzie samo równowagi zdrowia!
Trzeba też im przypomnieć tę starą grę pradawnych,
O wprowadzaniu się w złość, ze stanu równowagi!
Kto kogo wprowadził ten wygrywał, a przegrywał?
No ten, co dał się łatwo wyprowadzić z równowagi!
Zdolność do jej odbioru zależy od czujności,
Do jej rozwinięcia też trzeba być uważnym,
Nastroić się na możliwość odbioru, by potem,
Jak przy strojeniu instrumentów muzycznych,
Wsłuchiwać się mając już tą nadzieję odbioru!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz