Lęk

Nie lękajmy się niebezpieczeństw,

Tylko bądźmy na nie przygotowani!

A więc i słuchajmy rad naszego Mistrza!

Szczególnie bądźmy uważni na sygnały!

Mistrz wcześniej przed Wami dostrzega,

A więc trzeba być tu skoncentrowanym.

Podobnie z powodu tej zwykłej radości,

Nie odkładajmy jak i odrzucajmy prany,

Lecz wzmacniajmy nią radość jakością!

Wystarczy pamiętać by w przypadku nieuzasadnionego lęku,

Wsiąść głęboki oddech, chwilę go zatrzymać i powoli puścić.

To naprawdę się sprawdza, a nawet w niebezpiecznych momentach,

Za kierownicą, nie radzę trzymać i ściskać kierownicę i dusić pedały.

Nie raz wychodziłem z trudnych opresji przez sekundę zatrzymania,

Wydłużenia jej jakby w nieskończoność,a  czasami nawet z bilokacją.

Lęk mija i wtedy włączamy wyższy bieg swojego tzw. Wyższego Ja,

Mentalnie oddaję jemu kierownicę i poddaję się jego podpowiedzi.

Zdany tak na intuicję nie tylko sam byłem zaskoczony rozwiązaniem,

Ale i przypadkowi pasażerowi mówiący o nieprawdopodobieństwie. 

Pamiętajmy dla podświadomości ciała wszystko to, co się wydarza,

Już kiedyś było i przypomina wcześniejsze rozwiązania tragiczne.

Aby to odłożyć na bok wiedząc, że nie musi się powtórzyć i tak samo,

Wypełniamy swoją rolę rodzica uspakajającego lęk własnego dziecka.

Spróbujmy w to uwierzyć tak teraz tu na zimno,

By dało nam szansę w chwilach osobistego lęku.