Ewolucja

Tak się zastanawiam, kto jest dla kogo, czy my dla ewolucji, czy ona dla nas?

Zawsze mnie to dręczyło w szkole, czy my dla nauczycieli, czy oni dla nas?

Nie dobrze się dzieje gdy jest to transakcja, a nie powołanie,

Bo za naukę nigdy nie powinno się płacić ani na niej zarabiać.

Wszyscy widzimy jakie rodzi to zakłócenia w procesie ewolucji,

Bo przecież proces ewolucji nie dotyczy ciała ale... świadomości.

Jeśli świadomość zagęszcza energię i tworzy tak materię postrzeganą,

To prawdopodobnie może ją również rozpuszczać subtelnymi wibracjami.

Ani fizyka metalowego durszlaka zanurzonego w strumieniu

Niczego nie zmieni, ani też rozważania filozoficzne o ewolucji.

Postrzegamy to jak durszlak w płaszczyźnie w strumieniu 3D,

A co jest poza naszym postrzeganiem umysłu jak w rozumie.

Tylko wyjście poza umysł i spojrzenie na płynący strumień z góry,

Może nam uzmysłowić jak Einstein o dwóch obserwatorach obrazu.

Podobnie jak tylko dwa punkty dają taką możliwość, podobnie jak my w lustrze,

Możemy się starać by być jednocześnie obserwatorem i obiektem obserwowanym.

Tylko w taki sposób zaobserwujemy sedno procesu ewolucji,

Najlepiej zacząć właśnie od Jaźni, co się w lustrze przegląda.

Ona tak stojąc jest constans, ale na obrazie się już zmienia,

A gdy jako Jaźń zaczynamy myśleć to uruchamiamy zmysły.

Wzbudzają się w nas natychmiast przez uczucia jako obserwatora,

A przejawiają się jako zmysłowe emocje już jako obraz w lustrze.

Gdy żyjemy na odbiciu jak na ekranie życia emocjami,

Zapominamy zostawiając uczucia i świadomość Jaźni.

Wchodzimy już nie tylko chwilowo tak jak obecne dzieci w smartfony na ulicy,

Ale na tyle głęboko w obraz wyobrażeń, że staje naszym reality show Matriksa.

We wszystkim, a w ewolucji świadomości szczególnie ważny jest początek,

Ja miałem więcej szansy z tym procesem będąc emerytem od jej urodzenia.

Pokazywałem córce świat zewnętrzny i oglądałem bajki jak te powyżej,

Mając czas dla niej przez 24 godz/dobę i słuchaliśmy muzykę poważną.

Jadąc do Kudowy -Zdroju ją słuchała, a którą później,

Ze zdumieniem odkrywała ją w tle podkładu do bajek.

Myślę teraz, że intuicyjnie postępowałem słusznie dla rozwoju ewolucji,

Oczywiście świadomości, ale nie zapominając i o ciele zawieszając linki.

To było zdumiewające jak we wczesnym wieku stała się za ich sprawą sprawna,

Mieliśmy tak jak mamy do teraz własną starą jabłoń w ogródku i potężną gałąź...

Podobnie intuicyjnie sam kochając pływanie i tam gdzie tylko było można,

Nie wiedziałem, że woda ma takie własności wymiany w podświadomości.

Podświadomością jesteśmy wymieszani wszyscy, ale i tak połączeni ze sobą,

Ewolucja gdyby szła liniowo byłaby nie możliwa, a jest na wielu poziomach.

Stąd, gdy żyjemy otwarci, podróżujemy i wymieniamy się doświadczeniami,

Ewoluujemy szybciej biorąc czynny udział na krańcowej linii emocjonalnej.

Najwięcej w stanie zagrożenia, ale wtedy i gdy w równowadze,

Często strach nas paraliżuje, gdy przekroczymy linię za daleko.

Czy to pociągnie za sobą jakieś dalsze konsekwencje, myślę, że tak będzie...

Sam widziałem jak w międzyczasie dzieci przedszkolne do niej podchodziły.

Miała roczek i w wózku, a jedno za drugim podchodziło dotykało i odchodziło,

W stanie amoku jak w transie prawdopodobnie nawiązując kontakt na przyszłość.

Długo przez lata myślałem o tym dziwnym wydarzeniu,

Którego z resztą tylko ja byłem jedynym obserwatorem.

Doszedłem do wniosku, że my w podświadomości podpisujemy sobie umowy,

Takie przedwstępne i nawet jako dzieci by mieć ze sobą podświadomy kontakt.

Za nim wstanę tak się rozciągam na leżąco w łóżku...