Paranoja

Od razu przypomina Gurdżijewa i jego podział kosmosu,

Na mikrokosmos, kosmos i makrokosmos i gamą dźwięków.

I z interwałem zaginającym czasoprzestrzeń wedle świętej geometrii,

A całość splątana obecnie fizyką kwantową jako 'osobliwość' bytu.

Bo ponad czarną materią i antymaterią jest coś,
Nie ważne co to, ale nie daje efektu z niczego...

 

Jak na górze, tak na dole, ale zawsze inaczej,

No i jedno w drugim, po to żeby była ciągłość.

Jak kłębek nici i nie jeden, ale z losów równoległych światów,

A my w tym wszystkim sami, gdzie? W centrum i wszędzie...

To szaleństwo, tu powiedziałby ktoś racjonalny i bez wyobraźni,

Ale sam wierzy w jakiegoś swojego 'Boga' i gotów się dać zabić.

I do tego cyrku wyobraźnie, od kapłanów, filozofów i naukowców,

Dających się poćwiartować za swoje racje i przemyślenia rozumu.

A przecież wiadomo, że są iluzją dobieraną z potencjału całości,

Tu składaną przez umysł z obserwacji tego co potrafią zmysły....

 

A dziecko wie, że sokół widzi od żaby inaczej i w innym przedziale percepcji,

A mrówka widzi zmysłem smaku i tak jak pies co biegnie za zmysłem węchu.

Każdy widzi co może porównać z tym co już zna i z doświadczenia,

Jak ich nie ma w sobie to żyje w rozrzedzonym od zmysłów świecie?

A jeśli nie widzi tego, co istnieje, bo widzi ktoś inny,

To co istnieje dla innego, istnieje sobie w potencjale?

To nie paranoja, bo tak jest ze wszystkim, szkoda czasu na takie rozważenia,

Nie da się zobaczyć tego świata przed narodzeniem z kurzego jaja od środka.

No chyba, że...

'Absolutnie nic nie jest tym, czym wydaje się być,
ponieważ prawdziwa natura rzeczy pozostaje głęboko ukryta pod pozorami rzeczywistości.'

https://tamar102a.blogspot.com/2018/05/krolestwo-twojego-rozumu.html

/takie jest motto mojego blogu Dnia-myśli i wszytko jasne/



 "We are shaped by our thoughts; we become what we think. 
When the mind is pure, joy follows like a shadow that never leaves." 
- Buddha