Gdybyś

'Gdybyś poznał siebie chociaż na jedna chwile, 

gdybyś mógł dostrzec swoje najpiękniejsze oblicze 

- być może nie drzemałbyś tak głęboko w tym glinianym domu.

Dlaczego nie przeprowadzić się do domu z radości i światła

- Wypełnić nimi każdą szczelinę?
Przecież to ty jesteś tym, który dźwiga sekretny skarb.
Ty zawsze byleś tą właśnie osobą.
Nie wiedziałeś?'

Ale gdyby tak było, to nie wróciłbym tutaj pisać dalej swoje życie,

Nawet wtedy, gdy zatrzymało mi się serce na chwilę, nie chciałem.

Może to dlatego, że jeszcze wtedy dawniej rządziły mną resztki strachu,

Teraz już po głębszym zastanowieniu zastała chęć pozostania do końca.

Szczególnie po tych zapowiedziach, że tylko tutaj można stworzyć ciało,

Takie w którym będzie można podróżować tam, gdzie się tylko marzyło.

Ach to moje pisanie, gdybym cię tak mógł przytulić,

Może zacząłbym pisać o miłości już mniej poważnie.

Zamiast tego mogę zacząć przytulać swoje ciało,

Coraz więcej poświęcam mu uwagi i temu co chce.

Przypatrz się kretowi. Biedaczek, jest ślepy.

Przyjrzyj się rybie. Biedactwo, jest nieme.

Przypatrz się żmii. Biedna, jest głucha.

Biedna, dlaczego biedna?
Wszystkie trzy są doskonale szczęśliwe.
Przypomnij sobie powiedzenie: „Czuć się jak ryba w wodzie”.
W przeciwieństwie do nich, człowiek widzi, słyszy,
mówi, a mimo to jest nieszczęśliwy. Dlaczego?
Ponieważ otrzymał on jeszcze jeden wielki dar: myślenie.
Dlaczego myślenie go unieszczęśliwia, skoro jest wielkim darem?...
Ponieważ myślenie może być dla człowieka zarówno piekłem, jak i niebem.
Stanowi ono w dosłownym sensie niesamowitą potęgę.
Może twoje życie zniszczyć, albo doprowadzić cię do nieba.
Człowiek jest nieszczęśliwy, jeśli pozwala myśleniu sobą kierować.
To właśnie jest piekłem, które ono stwarza, gdy nie jest starannie prowadzone.
Jeśli nie prowadzisz myślenia, będzie ono zdobywało nad tobą coraz większą władzę.
Oto powód wielu rozmaitych form nieszczęścia, które przeżywasz.
Zważaj na swoje myślenie.
Nie myśl po prostu tego, co ci przychodzi do głowy.
Myśl tylko dobrze. Myśl o Bogu.
Jeśli tego nie potrafisz, nie myśl przynajmniej nic złego.
Bądź jednak ciągle świadom, że twoje myślenie jest twoim losem.
Sathya Sai Baba

 

O tuż to, to 'nie myślenie' nie jest takie łatwe,
Być obserwatorem i nie oceniać stojąc z boku.

Gdy nie można się odizolować na tyle aby to nas nie dotyczyło,
Najczęściej nas rusza niesłuszna uwaga nie mówiąc już krytyka.

Wiedząc, że wszystko co usłyszysz się zapisuje i przypomina,
A ma gdzie, umysł ma do dyspozycji nieskończoną pamięć...

Gdybyś pracował jako śmieciarz szybko byś się nauczył,

Nie grzebałbyś w nich szukając diamentów niepotrzebnie.

Podobnie trzeba podchodzić do zasobów mózgu w głowie,

Nie warto do nich wracać jako do niepotrzebnej przeszłości.

'Chodzi o to, aby przypomnieć sobie, 
Kiedy powstają, że one nie są tobą.  
Następnie możesz trochę się wycofać i obserwować je, 
a gdy płyną doświadczenia, nie próbuj ich analizować 
ani odkrywać miejsca, z którego powstają.  
Wszystkie są wspomnieniami dawnych, 
czasami bardzo starych wydarzeń, 
które były bardzo bolesne w chwili, kiedy się pojawiły, 
więc zostały w tym momencie pogrzebane i odrzucone.  
Pozostają w tobie zakopane, 
dopóki nie zostaną potwierdzone 
i wypuszczone, i to właśnie dzieje się teraz'. 


https://m.cda.pl/video/1131816b9 

Gdybyś stracił kolejno swoje zmysły, ale miłości byś nie miał,
Zostałbyś sam na ziemi nie wiedząc nic o niej i o życiu na niej. 

Ostania zostałaby nierozpoznana nasza miłość...
Tak film pokazuje ściśnięty skrót naszego życia.

Ja sam już powoli tracę smak i zapach i pewnie słuch z wiekiem,
Najtrudniej będzie rozstać się ze wzrokiem i wtedy się narodzisz.

To tak jak na nowo, bo najpierw z całkowitej ciemności i miłości do siebie,
A to ona swoim wewnętrznym światłem pozwoli się nam na nowo narodzić.