Takie miałem odczucie w szpitalu przed defibrylacją drugą,
Byłem tylko ja i kosmosu bezmiar i czerń jego potencjału.
Może właśnie taka chęć oparcia była momentem zastanowienia,
Stąd nie wiem czy moje wahanie czy uderzenie mnie przywróciło.
Byłem tylko ja i kosmosu bezmiar i czerń jego potencjału.
Może właśnie taka chęć oparcia była momentem zastanowienia,
Stąd nie wiem czy moje wahanie czy uderzenie mnie przywróciło.
Teraz już wiem, że się nie zawaham, bo na pewno powrócę,
Nie dlatego, że się boję, ale, że chcę przeżyć transformację.
Nie straszne mi są mity na temat pasożytów energetycznych,
Demonów i bytów wszelakich te wymysły szalonego umysłu.
Bo to są twory mojej twórczej wyobraźni prezentujące się na zewnątrz,
To jak oglądane w dzieciństwie horrory co znikają z dojrzewaniem wieku.
Bo to jest kobiecy świat, gdy wchodzisz do niego przez drzwi,
To wszystko za nim to jedna wielka Macierz w której dorastasz.
W pokoju, który jest garderobą i zarazem sklepem mody,
Mężczyzna ma nie wiele do powiedzenia jak w tym świecie.
Drzwi do niego to łono kobiece przyciąga nas całe życie,
Prawdopodobnie to naturalna tęsknota do świata przed nim.
Wmawianie nam, że jesteśmy mężczyznami to zwykła propaganda,
Faktycznie chodzi o usiłowanie nam zabrania statusu rodzicielki.
To fakt, że jeszcze się taki nie narodził, co innego zrodził,
A więc jesteśmy podobno tylko stworzeni do jego zapylania.
Jednak i w naszym świecie mamy różnego rodzaju odchylenia,
A więc istnieją stworzenia mogące zmieniać płeć w zależności.
Gdy potrzeba wewnętrzna się w nas zrodzi na tyle mocna,
Że będziemy potrafili na zewnętrznym ekranie ją zrodzić.
No dobrze, ale to pamiętajmy, że zmieniają się od wewnątrz,
A więc skok który nas czeka nie jest na zewnątrz, a do środka.
Trudno jest dziecku wytłumaczyć wyglądającemu całe życie przez okno,
Które nigdy nie widziało domu, by wszedł do środka i wyszedł drzwiami.
Kto to wie, czy ten problem nie zrodzi się i w dalszej przyszłości,
Podobną sytuację dzieci tych nie odrywających oczu od smartfona.
To bardzo trudne do uprzytomnienia nam sobie,
Jak wejść do siebie i wyjść do świata na zewnątrz.
Właśnie to książki pokazują nam wewnętrzną drogę,
Nie przeszkadzajmy dzieciom w zadumie czytania.
A tak w ogóle:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz