Nie wiem jak to ma się stać z portalem, ale pewnie się to stanie,
Wystarczy tak jak gdyby stać w drzwiach i na wszystko patrzeć.
Wszystko to, co będzie miało miejsce tu w nowym świecie,
Będzie wypływać jak gdyby z programu naszych pragnień.
Dlatego ostatnimi czasy, a właściwie to już od 2012 roku,
Jakikolwiek wolny czas spędzam na łonie natury i pisaniu.
A jeśli już coś robię to celebruję nie tylko z powodu wieku,
Staram się nie pływać w marzeniach tylko być w chwilach.
Powoli teraz zaczynam rozumieć, że stoję jako tu widz,
Pomiędzy tym co ma się wydarzyć, a tym co planowane.
Czuję, że jestem jak człowiek w drzwiach do nowego pokoju,
Gdzie ma się odbywać celebracja i stoły są powoli zastawiane.
Ja stojąc jestem jedynie obserwatorem tego, co się na nim pojawia,
Nie wiem jak, ale z kuchni jakby z tyłu niewidzialne ręce przynoszą.
Dopiero teraz zacznie się takie gorące krzątanie,
Wcześniej w kuchni sam myślami je tworzyłem.
Nie zdając sobie na początku sprawy, że to co myślę i pragnę,
Tam na zapleczu to już się wykluwa, aby być teraz tu podane.
Pomiędzy tym co ma się wydarzyć, a tym co planowane.
Czuję, że jestem jak człowiek w drzwiach do nowego pokoju,
Gdzie ma się odbywać celebracja i stoły są powoli zastawiane.
Ja stojąc jestem jedynie obserwatorem tego, co się na nim pojawia,
Nie wiem jak, ale z kuchni jakby z tyłu niewidzialne ręce przynoszą.
Dopiero teraz zacznie się takie gorące krzątanie,
Wcześniej w kuchni sam myślami je tworzyłem.
Nie zdając sobie na początku sprawy, że to co myślę i pragnę,
Tam na zapleczu to już się wykluwa, aby być teraz tu podane.
Właśnie to czyniłem dobierając sobie znajomych na fejsie,
Podobnie czytelników na blogu i tworząc ich konglomerat.
Podobnie czytelników na blogu i tworząc ich konglomerat.
W im większym strumieniu podobnych kodów jesteśmy,
Tym większe prawdopodobieństwo ich stworzenia tutaj.
Im większa podstawa galaktycznej piramidy tworzenia,
Tym jaśniej świeci gwiazda na czubku jej świadomości.
Jak już wiemy to podstawa naszych doświadczeń je tu tworzy,
A wiedza tworzy swój czubek piramidy zwieńczając je razem.
No cóż, zostaje być nam teraz i razem, ale indywidualnie w sobie,
W 'tu i teraz' i w czasie najbardziej trywialnych czynności dnia.
Naprawdę nieważne, co teraz czynimy, bo będzie to, co już gotowe,
Tak jak na przyjęciu uroczystym, nic nie szykujemy tylko czekamy.
Nie pozostaje nam teraz nic innego jak obserwacja z takiej pozycji,
Jak teraz na wiosnę stania w drzwiach ogrodu i czekania jak rośnie.
Nie mamy już wiele możliwości modyfikacji,
Co już się stworzyło w kuchni będzie podane.
Każdy sobie i innym upiekł takie ciasto jakie będzie smakowało,
Każdy będzie się delektował tym co wcześniej wybrał wyborem.
Myślę, że tak jak w tym: to co na górze, to i na dole,
Tak samo się będzie sprawdzać w naszym tworzeniu.
http://tamar102.bloog.pl/id,359785168,title,Portal-Magnolii-22-luty-31-marca-2017-roku,index.html
"Gdy z powrotem w pełni wejdziecie do ziemskiego życia
możecie poczuć się czasem “odłączeni” od waszych przewodników i Wyższego Ja.
Proszę zrozumcie, że jest to normalny proces adaptacji do nowej ziemskiej struktury.
Nie utraciliście połączenia z przewodnikami, Wyższym Ja czy Źródłem,
tylko po prostu spędzacie 90% waszego czasu będąc w pełni obudzonym,
świadomym i aktywnym TUTAJ w TERAZ,
a tylko 10% w sferze eterycznej
gdzie nadal otrzymujecie przewodnictwo,
pokarm i siłę życiową żeby przeprowadzić was
przez te bardzo ważne miesiące waszego życia.
Tak jak opisuję teraz siedzimy przy stole,
I jakby na nowo zaglądamy co przynoszą.
Wydaje się, że teraz, tym co skonsumujemy,
Zaczynamy zatwierdzać to, co będzie w N.Ś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz