Iluzja wybiórcza naszej uwagi to magia,
Jak bumerang do nas przynosi to znane..
Gdy je zaakceptujemy ponownie lub odrzucimy wrócą,
Gdy przyjrzymy się z uwagą znawcy i bez ocen odejdą.
Tylko czekają na nasze drgnienie emocji, jak ten pająk w sieci,
By na nowo zaplątać nas podobnie, jak w telewizyjny Matriks.
Na podobnej zasadzie działają reklamy sprzedaży i mody,
Gdy drgniesz chęcią zaplączesz się jak mucha w sieci...
Wyssą ci one energię, tak podobnie jak markety pieniądze,
Jednak, gdy chodzisz uważnie jak pająk po sieci nie drgnie.
To nie znaczy, że nie mamy iść za przewodnikiem,
Jaki by nie był zawsze nam będzie dobrze życzył.
Po naszych czynach jak i drganiu emocjonalnych sieci go poznamy,
Dlatego unikajmy ich i zapowiedzi; klęsk, wojen, nieszczęść strachu.
Ten co budzi w nas strach stoi zawsze po drugiej ciemnej stronie bytu,
Ten co nam daje nadzieję i nawet naiwną, jak i miłość, nie potrąca sieci.
Sam teraz unieś się ponad stan emocjonalny i bez kontroli,
Kontrolowane emocje spokojem równowagi są dozwolone.
Na czas próby i przemian związanych ze Wzniesieniem,
Musimy być ponad wszystkim co się dzieje i jak te ptaki.
Telos - Mount Shasta...
Panując nad emocjami, to możesz się tam i dostać!
Nie uwierzysz - nie zobaczysz, uwierzysz to może.
Emocje, te niekontrolowane, obniżają wibrację,
Kontrolowane podwyższają i to właściwa droga.
"Ars poetica"
Poeta to żeglarz, ale bez załogi,
dostępne mu wszelkich doznań morza.
Obce sylogizmów proste drogi,
miłe za to filozofii bezdroża.
Poeta popłynie i na kawałku deski,
przejdzie ocean w kilku krokach.
Sny przeważnie ma o kolorze niebieskim,
głowie wykupił miejscówkę w obłokach.
Poeta nawet nieboszczyka rozśmieszy,
czas zatrzyma, choć ten mu nie ucieka.
Przemawia do nieobecnych rzeszy,
ale bez skrzydeł czuje się jak kaleka.
Poeta to książę nagłych blasków,
wolny duch niezłapany w sidła.
Na Ziemię zesłany, by pośród wrzasków
nauczyć się chodzić mając skrzydła.
Witold Tylkowski /kolega/
przejdzie ocean w kilku krokach.
Sny przeważnie ma o kolorze niebieskim,
głowie wykupił miejscówkę w obłokach.
Poeta nawet nieboszczyka rozśmieszy,
czas zatrzyma, choć ten mu nie ucieka.
Przemawia do nieobecnych rzeszy,
ale bez skrzydeł czuje się jak kaleka.
Poeta to książę nagłych blasków,
wolny duch niezłapany w sidła.
Na Ziemię zesłany, by pośród wrzasków
nauczyć się chodzić mając skrzydła.
Witold Tylkowski /kolega/
https://www.facebook.com/kaisthelimit/videos/1029249770474243/?hc_ref=NEWSFEED
Bo wiersz musi mieć formę, jak i treść,
Bo bez treści to bezład i słów, jak i treści,
Bez treści to forma pusta jak wydmuszka.
Lecz daleko poetę trzymajcie od kobiecego łóżka,
Kobieta uwielbia formę, ale nie kocha wydmuszka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz