Dusza

https://www.youtube.com/watch?v=Pm1atyM1I-o

Taka jest dusza jak poniżej woda, co zawsze się przelewa,
Nawet kiedy wyparuje to za chwilę wraca nie zmieniona.

Dusza wypełnia zakamarki wszystkiego co jest tu chwilowo stworzone,
Bo to ona wszystko ożywia tym swoim promieniowania przyciąganiem.

Bez duszy jako pędzla uwagi jest tylko Stworzenia paleta,
Bo my jako dusza jesteśmy oczami Boga tego co stworzył.

To przez nasze oczy patrzy na swoje dzieło i się zastanawia,
Czy to możliwe bym coś takiego stworzył co się tak przejawia?



Chorobą duszy stał się wcześniej jej dawny sługa ego program,
On niby miał samodzielnie panować nad zmysłami doświadczeń.

To tak ja każdy powiernik czegoś coś sknoci,
Tak samo i Stwórca oddał duszy wolną wolę.

A ego z tego samowolę stworzyła i stąd to zdumienie Stwórcy,
Wynika z tego, że to chyba jest grzech pierworodny Jego winy.

No bo jak można być winnym czegoś przed urodzeniem?
Chyba, że nie ma śmierci i urodzenia tylko ciągłość życia.

 

Właśnie wmawianie nam nieciągłości jest największym grzechem religii,
To one stały się jeszcze jednym pośrednikiem mącącym taką wolną wolę.

Jak się ją tutaj dostało, to bezwarunkowo, a więc hulaj dusza,
Nie tylko piekła nie ma, ani niczyjej winy tylko postrzegania.

Każde postrzeganie od początku stworzenia jest tam jakąś oceną,
A to ona jest główną winowajczynią całego naszego nieszczęścia.

Mam i nadzieję, że 'Bóg' patrząc sam nie ocenia,
Bo by go te religie w swoje grzeszki wciągnęły.




I do świeckich władz tak, jak już teraz chcą wejść do Parlamentu,
Ostatecznie są również jak i my obywatelami cywilnego Państwa.

Jak widać dusza często przybiera najprzeróżniejsze postacie natury,
Niech sobie jeden przedstawiciel nie wyobraża, że jest tu wyjątkowy.

Każdy ma prawo do życia i to w imię miłości patrzenia Stwórcy,
Bo jeśli patrzy przez nasze oczy, to tak samo przez innych wyziera.



Co ciekawe, ci co najwięcej mówią o duszy, zajmują się ciałem,
Ciało dla ciała jest tylko naczyniem dla duszy i dla niej go rodzi.

Co nie znaczy, że nie wolno nam okazywać mu szacunek,
Choćby taki, jaki mają właściciele samochodów dla nich.

Zostawmy duszy to, co w nas boskie i podobnie życie,
Sami lepiej zajmijmy się przeżywaniem jego samotnie.

Tylko w ciszy i spokoju ducha możemy żyć i przeżywać,
Każde odstępstwo rodzi problemy z postrzeganiem innych.

 

Postrzeganie innych i tego co robią rozbudowuje przedni mózg,
Zaczyna przerastać zasłaniając klarowny widok duszy i Stwórcy.

Gdy nie zrezygnujemy z powyższych ocen innych,
Zakłócimy obserwację Stwórcy i dostanie On zaćmy.

Ratujmy teraz duszę tę jako pośrednika kontaktu ze Stwórcą,
Odrzucajmy pomysły i wymysły nawiedzonych pośredników.

Ja do niczego nikogo nie namawiam, jedynie do własnego wnętrza,
Jeśli już to tylko podglądania zewnętrznego ekranu rzeczywistości.



Nie dajmy się wciągać w czarne i białe, zachowajmy spokój dla duszy:

http://tamar102.bloog.pl/id,356374734,title,Wyzsze-Ja-Wiadomosc,index.html

,,Istnieje 144 000 duchowych rodzin.
Czasem nazywa się je anielskimi rodzinami,
ale to są po prostu grupy,
które podróżowały razem na długo zanim powstała Ziemia.
Te rodziny mają znajome imiona, jak Dom Michała albo rodzina Gabriela,
Zakon Rafaela, Zadkiela, Metatrona, Sanandy i wiele innych.
Oczywiście nie ma potrzeby zapamiętywać wszystkich 144 000 imion,
ale ważnym jest pamiętać, że pochodzicie z jednej z takich niebiańskich rodzin”.
- Adamus Saint-Germain ,,Anioły i Obcy”

 

Pozwólmy duszy spokojnie w nas rosnąć,
Musimy za nią nadążyć i to jest poszerzanie.