Hologram

Hologram 

"To fotograficzny zapis na nośniku przynajmniej dwufalowego obrazu interferencyjnego, 

Który w odczycie daje dwa niezależne od siebie obrazy przestrzenne 3D (trójwymiarowe)."

Czyli obraz powstały tu na zasadzie fali,

Dzięki istnieniu obiektu obserwowanego.

Samo promieniowanie nie tworzy falę tylko obserwator,

Załamuje falę tworząc zagęszczenie powierzchni punktu.

 

Nie wiemy kto jest obserwatorem przez nasze oczy,

Jedynie się domyślamy z tego, jak i co mówił Moji.

Zakładając jak na seansie w kinie, że jest wielu obserwatorów,

Ale obiekt ten sam, to można założyć, że każdy widzi go inaczej.

 

Zakładając, że Stwórca patrzy na Stworzenie tak i przez nasze oczy,

Jak i pozostałe zmysły innych istot, a dodatkowo przez nasze myśli.

To lepiej Jemu w tym nie przeszkadzać,

By miał przez to szeroką paletę doznań.

Dlatego tak zależy pewnie jemu na uczuciach, 

Bo to one tworzą w nas obrazy do odczytania.

Myśli jak i słowa są liniowe, najlepsze przypowieści,

Zmuszają nas do zastanowienia i tworzenia obrazów.

 

Jak już wiemy często z tego korzystali różni, mówcy, bajarze i Jezus,

On szczególnie mówił przypowieściami, a obrazy zapadały w pamięci.

Co prawda obrazy też każdy inaczej interpretuje,

Ale łatwiej w pamięci zapada ich sedno przekazu.

A więc każdy tworzy swój własny hologram życia,

Wlewa go automatycznie do oceanów pozostałych.

Istoty Istotne tkają wspólną sieć powiązań,

Wszystko wedle prawa jednorodności bytu.

Mało tego wspólny hologram galaktyczny zawiera słońca i planety,
Prawdopodobnie odbierane z naszych osobistych hologramów ciała.

Pewnie to on przenika nasz i tworzy obraz atakujący nas jako obserwatora,
W ten sposób Jeden 'Obserwator' widzi go przez nasze oczy wszystkich istot.

Czy tak się dzieje, nie wiem, ale ciągle o tym myślę,
Jeśli nie ja widzę i czuję, to kto to robi za mnie, byt?


Ciągle tkwi mi w głowie to powiedzenie z bajki, o królewnie Śnieżce:
"Lustereczko, powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na tym świecie"?

Kto jej odpowiada na to zadane pytanie i dlaczego to lustro,
Czyżby na zasadzie lustra odbicia ten świat istnieje i działa?



Może faktycznie byłem dziwnym i dla innych dzieckiem,
Zawsze przekładałem przyczynę, nad objawy zjawisk bytu.

Mniej interesowały mnie działania mechanicznych zabawek,
Bo wiedziałem intuicyjnie, że to dzieło jedynie umysłu ludzi.

 

Choć co do pomysłów, to już wtedy wiedziałem, że pochodzą skądś tam,
Nie domyślałem się wtedy świadomości i że po przeciwnej stronie lustra.

Świadomość ta indywidualna, czy ta zbiorowa jest tym samym,
Prawdopodobnie to inteligentne pełne miłości promieniowanie.

To ono nam intuicyjnie podpowiada i z naszych myśli świat układa,
Zapewne rękami istot podległych naszej woli za sprawą woli wyższej.