Zwieńczenie

 

http://www.anastazja.org/materialy/anastazja.pdf

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=wOzSKU7Zt0Y

 

 

Zwieńczenie, to nie zmęczenie kolorów tęczy i jej rozkładu,
To właściwa synteza doboru piękna i do tego, co stworzone,
Tęcza w fali ruchu tworzy mozaikę naszego życia i jej piękno!

 

 

Częstotliwość kolorów nas rozdziela pomiędzy sobą w Jedności,
Zapewne teraz dochodzi do coraz większej tęczy różnorodności,
A może zamiast tu i teraz wymieszana kolorami na deskach teatru,
Zacznie się rozdzielać na różne kolorowe światy jednego koloru?

Nie wiem, czy to nie stanie się nudne, jak te nieba z hurysami,
O wyglądzie jednej twarzy piękna i wyglądu i jednego kształtu,
Czy też zamiast zła i dobra, jak to określamy jest walka kolorów,
Łączenia się podobnych  i rozdzielania, na zasadzie przyciągania?

Więc nie ma zła i dobra, jest zachowanie równowagi rozdzielenia,
Bez tej zasady wszystko by się ścisnęło lub rozpadło rozproszone,
Na tym polega fuzja cząstek elementarnych, elektronów - kwantów.




Zapewne taka paleta elektronów do kwantów światła stanowi tą tęczę!
My podobnie ze świata węglowych ciał istot jako cztero-wymiarowych,
Będziemy stopniowo z elektronów przechodzić w kwanty i krystalizacji,
To jest z wibracji elektronów węgla, do ruchu falowego fotonów światła.

Mam nadzieję, że ciała staną się bardziej plastyczne,
Tak jak teraz wyrazy twarzy podatne na tony uczucia,
Będzie można je zwijać w falę fotonów światła i znikać,
Przenosząc się tam gdziekolwiek pragniemy i zamarzymy.

A kosmos wszechświata stanie przed nami otworem,
Tak jak to opisywał Monroe w trzecim tomie podróży.

Na śladach Boga nie istnieją pomyłki,
nie ma żadnego błędu ani błędnych założeń,
bo ta Droga jest jasno oświetlona
i czyni widocznym każdy zakręt i każde rozdroże.

PARAMAHANSA YOGANANDA

 

Prawdziwym zwieńczeniem będzie zwinięcie schodów iluzji!

 



Miłość

 

 

http://tamar102.bloog.pl/id,342368349,title,Grupa-Arkturian,index.html

 

 

"Miłość jest wszystkim", tak ludzie gadają, ale co mają na myśli?

 

Najczęściej słabość i strach do i o własną osobę daleką od empatii,

Z myślą, co będzie, gdy coś, czy drugą osobę stracę, a co ze mną?

 

Nawet tego rodzaju, jak pomiędzy rodzicami i dziećmi, to zawsze ego,

Obawa przed nową sytuacją życiową i jak się odnaleźć i co powiedzą?

 

Oczywiście to spojrzenie z naszego punktu widzenia ziarnka piasku,

Obawa o ten sąsiedni co go wiatr może porwać, ale co gdy patrzymy,

Na całość z lotu ptaka na pustynię iskrzącą się miliardami ziarenek?

 

 

Kiedy zaczniemy się kochać wszyscy bez względu na różnorodność?

Wydaje się to nie realne, mimo tego, że miłość jak ten klej spaja życie,

Ale nie tak jak on i rzeczy na sztywno, a tylko w ciągłym życia ruchu.

 

Czy będziemy się uczyć, jak te różne komórki naszego ciała,

Zmuszone do współdziałania, ale pomimo ich różnorodności?

 

 

Chyba to jest trudne, bo mam takie wrażenie, że na moim ekranie życia,

Są one odbiciem na zewnątrz i w jakiś sposób połączone z jego obrazem.

 

Tak więc musi być, bo inaczej jaki sens miałaby idea Jedności Stworzenia?

Aby nas organizm działał sprawnie to i wszystkie muszą sprawnie działać,

Nie ma pomiędzy nimi podziału i ważności funkcji, więc czemu tak działa,

Jeśli nasz świat zewnętrzny jest ich odbiciem funkcji i sprawności działania?

 

Nie wiem, chyba się zaplatałem w analizie, ale czy dla nas jest to do pojęcia,

Zaczynam również mieć wątpliwości, czy to byłoby zrozumiałe jako ziarnka,

Tego ziarnka piasku, co usiłuje zrozumieć kosmos wszechświata całej pustyni?

 

Niestety, ale więcej jest tu pytań, niż odpowiedzi,

A kto to wie, czy nie tak miało właśnie wyglądać,

Bo co zrobić, aby życie było tak ciekawą zagadką?

 

 

Wszechobecność ich wszystkich i doświadczaniem w czasie,

To tutaj leży klucz i tak samo w ciele, jak i w samochodzie,

Miłość jest ani właściwa, ani nie, bo jest doznaniem całością,

Jednostki i ogółu, razem i osobno i w całości spoiwa Jedności!

Na śladach Boga nie istnieją pomyłki,
nie ma żadnego błędu ani błędnych założeń,
bo ta Droga jest jasno oświetlona
i czyni widocznym każdy zakręt i każde rozdroże.

PARAMAHANSA YOGANANDA

Miłość i osądzanie żyją po przeciwnej stronie bytu..
 

"Miłość nie jest czymś,
co może zostać wstrzymane
lub dane według kaprysu ego. "
MIŁOŚĆ JEST - kropka.

 

Ewa Dziubanii-Pniewska

"Między
światami
okno
przestrzeni
jaśnieje...
blaskiem
otwartego
serca
w ciszy
umysłu
dotykam
ciebie
jesteś
moim
światłem"

Dekalog

 

http://tamar102.bloog.pl/id,342325865,title,My-Ziemianie-stanowimy-czesc-Wielkiego-Kosmicznego-Planu-Stworzenia,index.html

Prostota, ale nie głupota prowadzi do dobrostanu,
Dla prostego człowieka nie potrzebne przykazania,
Sam będzie wiedział, co mu wolno i co mu potrzeba.



To pewnie się sprawdza, gdy się żyje samemu,
No bo jak żyć marzeniami swoimi w rodzinie?

Jak nie dramatyzować, gdy bachor wali łyżką w zupę,
A współmałżonek próbuje udowodnić, że to twoja wina?

Gdy dziecko chce, to co mu szkodzi, to powiedzieć 'nie'?
Czy słuchać się swych instynktów i dać komuś w mordę?

Nie da się mówić, to co ma się na myśli, gdy ktoś drugi nie słucha,
Taki stan jest jedynie w chwili poznania atrakcyjnego partnera miłości,
Niestety szybko przechodzi i ludzie zaczynają paplać swoje monologi..

Słowa: "Pamiętaj, że mniej znaczy więcej"
To akurat mnie się podoba, jak ta piosenka:
"Im mniej ciebie, tym więcej", ale kłopotów,
Zawsze mamy więcej z posiadaniem rzeczy.



https://www.youtube.com/watch?v=sWgK69ZB7Ek&list=UUvISea9SzqR8_CwnCnSuigQ

Prostota nikomu jeszcze nie zaszkodziła,
Jak sama nazwa wskazuje, prowadzi do celu,
Najkrótszą drogą, taką pełną powagi radości,
Bez krzyku i ujadania rozpaczy jak powyżej..




 



Bajka

 

Życie to jest bajka, ale z jakiego punktu widzenia,

Smoka, czy dratewki, królika, czy Alicji z krainy?

 

To podróż we własnej świadomości i w sobie jako tego ciała,

Nic bez nas, nie może zaistnieć bez nas, ani jedno, ani drugie.

 

Nie byłoby bajki, gdyby nie było jej podróżnika i obserwatora,

Nie byłoby akcji, gdybyśmy na nic nie reagowali i to porównując,

Co może być straszniejsze i ciekawsze od tego co już się wydarzyło.

 

 

Fizycy dawno to odkryli, ale nie chcąc się narażać i nie wyciągać wniosków,
Z powodów racjonalnych zachowania przywilejów, tytułów i ekonomicznych,

A widzisz to co projektujesz, bo gdy robi to ktoś inny, to porównujesz z sobą,

Czyli znowu z tym, co istnieje tylko w twojej głowie i twojej świadomości!

Więc słowo bajka to do tego bardzo pasuje, to jak gdyby też opowieść,
Sam jesteś jej bardem i słuchaczem, a ci inni też są twoim wytworem,
A więc wszystko zależy od wyobraźni, która sama tak siebie pompuje.

To samo napędzająca się maszyna twego ego w którą się wplątałeś,
Jak ubranie w taśmociąg, a czego koniec jest łatwy do przewidzenia.

A co robimy z zabawkami, które nas już nudzą?
Zmieniamy na nową, albo przestajemy się bawić!

Wydaje się to proste, ale gdy sami się straszymy tymi  konsekwencjami,
Trudno się z procesu np. starzenia wyplątać, z kolei gdy by było można,
Czy nie próbowalibyśmy pozostać na zawsze, tak jak dziecko w pokoju,
Przykład mediów i komputera, czy innych gier i zabaw jest wciągający.



To już nie bajka, bo z rzetelnymi konsekwencjami przyszłego szczęścia,
To magnes, który najpiękniejsze scenariusze bajek przyciąga i realizuje!

http://wingmakers.pl/



http://tamar102.bloog.pl/id,342345566,title,Koncowe-wyjustowanie-planetarnego-Podniesienia,index.html

Czy to już koniec bajki i nastąpi zmiana dekoracji?
Sądzę, że musi nastąpić przesilenie i w równowagę,
To prawo wahadła i lustra nauki fizyki i matematyki!

 Zmiany, te które nastąpią będą zmianami naszego postrzegania,
Będzie to podobne do odwrócenia wzroku np. od gór, na morze,
Może ze zmianą aparatu - kamery w mózgu, co do rodzaju zdjęć,
Nie rzeczywistość się zmieni, ale naszej jej postrzeganie na nowo.



Świt

 

 

Świt świadomości już nie przychodzi łatwo,

Trudno się oderwać od czarów tego świata.

 

Co ty tylko pomyślisz o nim to prędzej, czy później,

Staje się coraz większą iluzją tą wypełnioną myślami,

W miarę upływu czasu zaczynają się materializować,

Dzięki temu, że najpierw powstały w naszej głowie,

A potem przez proces porównawczy zaczęły istnieć.

 

Jedne stworzyły piękno takie jak ten świt tutaj,

A drugie, gdy coś się nam nie podoba robactwo.

 

Dalszy taki wywód pozostawiam wyobraźni czytelników,

Zaczyna powoli dojrzewać myśl, że on teraz nam przestaje,

Podobać się i coś z tym trzeba zrobić, a nie starzejąc się uciekać.

 

Nie da się go podrzucić innym jak się go takim stworzyło,

Dlatego musimy wziąć za nie go odpowiedzialność własną!

 

 

Tym razem ja już nie dam się oczarować tunelem, wymiarami i ich mistrzami,

Sam będę decydował suwerennie, czy wpadnę w makulaturowy krąg Samsary!

 

Podejrzewam, że chodzi o taki egzamin dojrzałości,

Gdy się zintegrujesz z duszą wtedy życie się zaczyna!

 

Te wszystkie niebieskie królestwa i raje, są dobre dla marzycieli,

Ja też nim jestem i nie mam nic do nich i mogę je teraz zobaczyć,

Ale już na innych warunkach, bez selektywnej amnezji poszczególnych.

 

Nie ma nic gorszego niż te domysły w świecie myśli iluzji,

Bo stajemy się sami więźniami własnych domysłów myśli,

Pewność i suwerenność naszych wyborów i myśli obrazów,

Gwarantuje nam, że tafla rzeczywistości będzie przejrzysta!

 

 

Chcę po tych światach podróżować tak jak w szpitalu i jako turysta,

By po chwili i bez amnezji oglądać inne i oraz bez pośpiechu czasu,

Bez determinacji, że czas zwalnia, przyspiesza i mija bezpowrotnie.

 

 

http://krystal28.wordpress.com/2014/08/25/jak-opuscic-system-reinkarnacji/

 

 

Nie chcę już jak niedouczone dziecko wracać za rączkę prowadzony,

Do tej samej klasy, aby powtarzać, ale już w innym pakiecie danych.

 

Sam chcę o tym wszystkim decydować i jechać tam gdzie chcę i to robić,

Ale nie to co mi karzą, z powodu braku czasu, czy na wszystko pieniędzy.





 



Zasady

https://www.youtube.com/watch?v=Cc2grBuLoJY&list=UUqOfqQEYTCt0bMKahKXgMGA

 

 

 

Czy chcąc wyjść z iluzji, musimy pozbierać zabawki,

Zapewne tak bo przeciwnym razie trzeba się wrócić,

To pewnie tylko logika wierzącego w reinkarnację bytu.

 

 

 

Wolę też wierzyć, że tak się dzieje, gdy nie mam o tym świadomości,

Natomiast gdy mam trzeba się zastanowić jak to pominąć w przyszłości.

 

Jeśli to prawda z tym sprzątaniem jak dziecięcego pokoju,

To chcę wiedzieć co mam posprzątać i jak tego dokonać,

Zapewne pomóc nam mogą tylko nasze wyższe aspekty,

Podobnie jak te niższe będą przeszkadzać by zaistnieć..

 

Jeśli tak to nasza droga wyjścia jest w jedną stronę,

Inne nas tylko zatrzymują w iluzji, pewnie to trudne,

Nie w niższych, skąd chcemy po prostu szybko uciec,

Ale w wyższych tych wymyślonych gdzie nam dobrze.

 

Chwilo trwaj i jak najdłużej, gdy jest wspaniała i ucieka,

Pewnie to to naszych aspektów wyższych jest też pułapką.

Sam nie wiem czego pragnę bo wyleczyłem się z raju nieba,

Gdzie te piękne hurysy jak i obfitość doznań jest nieskończona..

Pewnie one stanowią pułapkę i powodują jeszcze więcej zmartwień.

 

 

Te wszystkie drogowskazy są pewnie tu takimi pułapkami,

Podobno jest droga powrotna na skróty, ale bardzo bolesna,

Religie głoszą o niej, jako tej o poświęceniu życia za innych,

To piękna idea, empatii i nauki jedności, ale też okrucieństwa.

 

Bardziej odpowiada mi idea nauki poszerzania świadomości istnienia,

Gdy możliwości niejako automatycznie kosmosu układają się do tego,

Nie podoba mi się powtarzanie klasy, tak samo schodzenia za Eurydyką.

 

Najbardziej mi odpowiada ta zasada przyciągania E. Tolla,

Daje nadzieję, że panujemy nad iluzją, ale bez świadomości,

A po jej rozwoju zaczniemy jechać po niej jak samochodem.

 

No tak, ale co potem, czy mamy z niej wyjść i nie oglądając się?,

Jeżeli jesteśmy jednością, to nie możemy być samotnie szczęśliwi,

Jeżeli wchodząc w górę składamy się jak pojedyncze karty w talię,

To talia musi być kompletna, a więc pomagamy innym już z góry.

 

 

Zaczynam też rozumieć, że aby skończyć spektakl teatralny na scenie,

Wszyscy aktorzy muszą z niej zejść wchodząc po schodach amfiteatru,

Podejrzewam, że na każdym szczeblu amfiteatru są sceny i dalsze gry,

Więc nie wiem, czy chciałbym sam z niej zeskoczyć, bo to samobójstwo,

Droga daleka i nie warto narzekać bo będzie coraz ciekawsza i piękniejsza.

 

Chyba to nam chcą przekazać przekazy i jednych i drugich,

Wybór należy do nas, jeśli wzbudzisz w sobie suwerenność!

 

http://tamar102.bloog.pl/id,342284780,title,SEKRETNY-DZWIEK,index.html


Włącz teraz swój sekretny dźwięk i jedź dalej w życiu.
Zasady nie muszą wiązać, ale być bandą na autostradzie.
 

Trzeba być zawsze trzeźwym i uważnym, bo:

 

No właśnie, to wszystko zależy, kto jest twórcą naszych zasad,
Jeśli jakiś pośredni samozwańczy "bóg' tak jak i te nasze religie,
Czy dziesięć przykazań bożych na tablicach kamiennych żydów,
Zezwalające im na ich podstawie własnego rozumienia podbijać,
Wywyższać się ponad innych i podporządkować sobie w imieniu.

Co by nie robili to oni robią to we własnym imieniu,
I niezależnie pod jaką przykrywką odpowiedzialności.

https://www.youtube.com/watch?v=X-BC7prlEO8




Złudzenie

 

 

http://tamar102.bloog.pl/id,342245295,title,Oprzyjcie-sie-Diablu,index.html

 

 

 



http://tamar102.bloog.pl/id,342245328,title,Proponuje-abyscie-stale-okazywali-wsparcie-planecie-Ziemia-i-wszystkim-Zywym-istotom,index.html

 

 Czy złudzenie dotyczy wszystkiego, czy jest przykrywką całości?
To dobre pytanie, na które sam nie mam i nie znam odpowiedzi..

Jeżeli iluzja jest wirtualnym wyobrażeniem obserwatora, to czy istnieje,
Czy jej nie ma, czy powinniśmy postawić inne pytanie, co jest prawdziwe?

 

 Czy dla obserwatora 3D, plan domu w 2D jest prawdziwy, jak dom w 3D?
Czy jest dla nas w 3D materialne prawdziwe to jest co w 4D przykładowo,
Energią potencjalną tego co ma być w 3D i jednocześnie planem w 2D i 1D?

Fraktale tłumaczą, że wszystko jest jednym i tym samym,
A jedynie tylko rozbitym na wiele sposobów i wymiarów.

W lustrze płaskim widzimy siebie takim samym,
We wklęsłym i zniekształconym, ale tym samym,
Więc każdy poziom fraktalny będzie tylko odbiciem,
Czegoś co jest wszystkim, co religie nazywają Bogiem.

Więc tylko on jest prawdziwy, a my jego wyobrażeniem.

 



 

Lecz nie nazywajmy tu jakąkolwiek istotę Hierarchii Bogiem,

Każdy może siebie tak nazwać, małpim królem, czy mrówek,

Gorzej kiedy ten ktoś będzie chciał władzy i nami manipulować.

 

Tych pośrednich twórców nie można nazwać Pierwotnym Źródłem,

Twórca sam może tworzyć nowy świat hologramu dla swoich istot,

To tak jak my to czynimy w gospodarstwach hodowlanych zwierząt,

Ale dla nich wody i trawy nie jesteśmy stworzyć, a tylko pomnażać,

We wszystkim i wszystkich istotach żywych jest tego Źródła - iskra.

 

 

http://tamar102.bloog.pl/id,342285061,title,Wywiad-z-dr-Neruda,index.html

 

Więc co jest faktycznym złudzeniem, czy wszystko co nas otacza,

Tworzone przy pomocy super komputera te programy interfejsem?

 

Czy tylko to, co nam pozwalają doświadczać twórcy  tj. "bogowie hierarchii"?

Wydaje mi się, że to drugie założenie jest bliższe prawdy i teorii spiskowych,

Przecież w podobny sposób postępujemy z naszymi dziećmi wiele ukrywając!

 

Sęk w tym, że część z nich nas wychowuje jak dzieci, a część się żywi energią,

Ci pierwsi podpowiadają szanując wolną wolę, a ci drudzy jak bydło w rzeźni.

Nikt nie chce nikogo ocalić, bo by go tu nie wkładał, można uczyć zachowując,

Suwerenność każdego doświadczeń i wiedzę, że wszyscy są równi w Stworzeniu!

 

A jak się wyzwolić, mówi dr Neruda, to samo co nauka tajemna o oddychaniu,

Wyjście z iluzji prowadzi przez serce chwilą bezdechu i myśli: Ja jestem i My! 

"Naszym podstawowym celem jest dbać o dobrostan własnego umysłu. 
 Nie łudzimy się co do tego,
że są gdzieś jacyś "inni" - sprawcy naszej rzeczywistości.
To tutaj i tylko tutaj, we mnie i w Tobie zaczyna się
zmiana świata - świata, którym Jesteśmy.Nie łudzimy się, że nasza twarz się uśmiechnie dopiero po tym jak zobaczymy uśmiech jej odbicia
w lustrze."

http://www.nelumbo.pl/

Złudzenie leży pomiędzy naszym tu postrzeganiem zewnętrznym i wewnętrznym,
Jedynie jest prawdziwe, gdy wtedy postrzegamy, jak gdyby trzecim uczucia okiem,
Patrzenie zewnętrzne jest obrazem zimnego aparatu fotograficznego małpowaniem:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=s3hNiCcnUl4

Film tak jak dźwięk pogłębia to postrzeganie, ale to dopiero serce,
Odbiera to wszystko w całości istnienia z Ja jestem w My jesteśmy,
To tak jak byśmy słyszeli ocean i widzieli fale na jego powierzchni,
Nie znając jego głębi i mieszkańców, czy obiegu wody w przyrodzie.

Sądzę, że tak jak kropla wody w oceanie może nie być tu samotna,
Nawet wtedy, gdy parując zmienia stany skopienia, to zawsze sobą,
Każda cząsteczka czuje się całością, gdziekolwiek jest i się zmienia.

Podobnie tak jak ona i my jesteśmy tam gdzie chwilowo jest nas więcej,
To nie znaczy, że gdzieś indziej nas już nie ma i podobnie 'świadomość',
Ta rozbita jest po całym wszechświecie, tworząc złudzenie gdzie więcej.



Nas też woda utworzyła jako wnętrze ciała wypełniając,
Jesteśmy jak dzieci złudzenia wody, zatopieni na zawsze.

Na zewnątrz nas otacza i wypełnia w 90% nasze ciało i chłonie,
Wszystko co myślimy i przeżywane nasze uczucia w niej zapisuje.
Skąpani jesteśmy jak ryby, bez świadomości w jakim środowisku żyją.

http://tamar102.bloog.pl/id,342302406,title,Jak-opuscic-system-reinkarnacji,index.html

A jeśli tylko służymy tym swoim "Panom Bogom",
Serwując im energię złości i nienawiści na śniadanie?
Może to dobra szkoła, a może to nasze złudzenie, ale,
Zawsze jakieś ale wątpliwości karze mi zachować czujność.

Nie dam się teraz wprowadzić znów w krainę Czarów Alicji,
Będę starał się być suwerennym, aż do bólu tzw. "śmierci" !



To interesujące, tak jak Adamus, WingMakers i Kryon, podpowiadają nam,
Jak należy być ostrożnym,  aby się nie dać zapędzić do zagrody z powrotem!





Charyzma

http://tamar102.bloog.pl/id,342269300,title,MATERIALY-KARMAZYNOWEGO-KREGU,index.html

 

 

http://tamar102.bloog.pl/id,342269065,title,Arkturianie,index.html

 

 

To czysta charyzma i sposób wyrażania siebie bez słów!

Długo jej nie potrafiłem w sobie odnaleźć i też w pisaniu,

Pierwsze moje wypociny oceniam jako przemyślane umysłu.

 

 

 

Prawdziwego artystę poznajemy też po tym czymś więcej niż malowanie,

Tak jak ten bez mentalnej głowy wyciąga jak królika charyzmy z cylindra,

Gdy naprawdę słowami maluję to przepuszczam przez głowę bez zatrzymania.

 

Po prostu puszczam słowa pisząc jak te znane bąki zbijając nieświadomie,

Gdy tylko próbuję je zatrzymać, czy poprawić pękają, jak bańki na wietrze.

 

Wtedy to duch, aż w ręce klaszcze mówiąc: nareszcie się przebiłem,

Przez tą warstwę iluzji myśli o sobie, zalegającą jak turban na głowie,

Teraz gdy nie muszę gmerać w wspomnieniach dnia korzystając z nocy,

Odgrywając z mózgu, co ego za dnia nagrało, mogę bezpośrednio, za dnia.

 

  

To całkiem inna bajka, gdy kamera sama nagrywa, a my potem to oglądamy,

A co innego, patrzeć przez nią bezpośrednio i jednocześnie razem ją nagrywać,

Można intuicyjnie podpowiadać samemu sobie, kierując uwagę na coś ważnego.

 

Zawsze taka symbioza i współpraca zdaje egzamin i nie tylko w naturze,

Można też wspólnie przeżywać tak jak powyżej ptak, jako dusza z ciałem.

 

http://www.collective-evolution.com/2014/02/19/we-are-living-in-the-most-important-time-in-the-history-of-the-universe-dolores-cannon-discusses-our-current-paradigm/

 

 

http://themindunleashed.org/2014/08/7-ways-trigger-heart-field-powerful-healing-force.html

 

Charyzma to coś nieuchwytnego, co na powierzchni twarzy,
Objawia się dopiero, gdy się umysł ego wycofuje, np. w nocy,
Wtedy, gdy przez chwilę się zamyślamy, nad nicością tu w teraz,
Kiedy skupiamy na czymś uwagę, jak tenisista na serw przeciwnika.

 

 

 Tylko w takich sytuacjach tak jak przy pierwszym kontakcie z ukochanym,
Objawia się pełnym i swobodnym duchem pod powierzchnią naszych myśli.

To charyzma spala wtedy od środka - całą zasłonę iluzji!

 

 



Nowe światy

 

 

http://tamar102.bloog.pl/id,342257599,title,Nowe-Swiaty-4D,index.html

 

Nie wiem jak to sobie wyobrazić, ale łatwiej z wklęsłymi,

Wtedy to rozwiąże problem i nie tylko odbić, ale i fraktali,

Co się bezpośrednio przełoży też i na te światy równoległe.

 

Im bliżej środka tego wklęsłego lustra tym bliżej centrum galaktyki,

Im dalej tak jak nasza droga mleczna na jego obrzeżach tym ciemniej.

Łatwo zauważyć na przykładzie tych podwójnych luster u góry zdjęcia.

 

Równoległe, ale zarazem mniej wyraźne jak bez światła,

Równoległe i niby takie same, ale o różnych wibracjach,

To zjawisko podobne tak z lustrami jak i z kserowaniem,

Każdy następny dalszy, ciemniejszy i z słabym światłem.

 

Już nie wiem jak wam, ale mnie się to zaczyna układać w całość obrazu,

Tego podobnego do hierarchii światów w zależności od jasności światła,

Teraz też rozumiem, że są różne przekazy i z różnych poziomów tej iluzji,

A wszystko to zależy od grawitacji jak w obrotowym bębnie lustra odsiewu.

 

Tam, gdzie my kierujemy wzrok tam zaczynają się powoli zmieniać,

Położenie i względem czasu układając się jak obraz w kalejdoskopie.

 

Co ciekawe, te lustra, grawitacja i światy są już w nas,

To od naszych myśli zależy ich obraz odbioru uwagi,

Kto to wie, czy tymi lustrami nie jest nasza gałka oka,

A jej miniaturowe postrzegania przekładają się na światy.

 

 

Mózg już sam też nie mógłby zobaczyć wszystkiego i na raz,

Tak jak my nie możemy rozłożoną talię z pojedynczych kart,

A gdyby tak zacząć składać je w talię, jak i spłaszczyć lustra,

W kształt jaja ściskając wdechem, jak to oko transfokatorem?

 

To kto wie, czy te światy tak odbijane w nieskończoność,

Same nie zaczęłyby się składać w jeden jak pierwotna talia?

 

To kojarzy mi się tu z piaskiem przesypywanym w klepsydrze,

Anty pra wybuch wciąga galaktyki piasku i rodzi w następnym,

Może trochę przesadziłem z tą moją wyobraźnią, ale sam ją lubię.

 

Skojarzył mi się też ten jeden z filmów Bonda i jego w opałach,

Ogromnej czaszy anteny satelitarnej do której wpadł z dziewczyną,

By potem próbować się wydostać i nie pozwolić na wystrzał wiązki.

 

Teraz już przesadziłem, czyżby nasze życie polegało na tym?

 

 

Tęczowe góry w Chinach

 

No to lećmy w tęczowe światy zmieniające się kolorami,
Tak jak odbierające je naszego postrzegania o nich myśli.

Tak właśnie po nich wędrowałem i zmieniałem je tym co myślałem,
Tym się stawały i na chwilkę, by płynąć dalej z mną w nieznaną dal.
Czy to nie wspaniałe i to że nie grożą twardymi uderzeniami w ciało?

Gdy stajesz się jak ten promień światła penetrujący zaułkiem,
Czujesz się bezpieczny, jak jedząc popcorn na seansie w kinie.
Tak czułem się bezpiecznie w szpitalu leżąc a łóżku szpitalnym.



http://www.omsica.pl/blog/prosta-medytacja-z-moojim/

Pewnie to jest sposobem na to samoistne rozerwanie zasłony iluzji,
Do tego właśnie namawiają religie i ich mistrzowie, czy też prorocy.
Bez roślinnego DMT, czy innych środków, bo będziesz sam gotowy?

Gdy kładę się na ławce w lesie i patrzę zmrużonymi oczyma w niebo,
Wtedy pojawia mi się podobna kropka rośnie i zmienia kolory na fiolet.