poniedziałek, 30 września 2013

Pożegnanie lata i powitanie jesieni i....




Zachwyciłem się tą Lisą, bo ma niesamowity uśmiech szczęścia,
I z uśmiechem na niemo mówi o nim, a tekstem niby go szuka,
Łatwo, gdy jest się młodym i szczęśliwym to zarazem go szukać.

Nie mniej przesłanie, że szczęścia i nieszczęścia nie ma - jest trafne,
Jest to, co jest i tu teraz, gdy przyjmiemy bycie życia obserwatorem!

Żadna przyczyna nie stworzyła szczęścia i nieszczęścia,
Żaden skutek nie stworzył nieszczęścia jak i szczęścia..

"Tylko gdy uwaga skupia się na poszukiwaniu i staje się wąska"
Nie ma nieszczęścia, ani czasu i przestrzeni, to tylko energia magii.





To fantastyczne, co ta dziewczyna mówi, a mówi o iluzji!!
Wiem co mówię, bo gdy byłem w szpitalu i zaczęłi zabieg, 
Pomyślałem, że mogę stanąć obok i porozmawiać z lekarzem,
Więc skupiłem uwagę na rozmowie, a ból sam jak gdyby zniknął,
Lekarz spytał się mnie, co on teraz robi, a ja odparłem, że kroi..

Oczywiście, że byłem pod znieczuleniem miejscowym i podejrzewam,
Że gdy przestałem skupiać uwagę, wtedy podświadomość skorzystała,
By się uwolnić od ciała, tak jak uwolnione zwierze wracające do natury.

Wtedy dostałem tego kopniaka pierwszego defibrylatorem, a potem poraz drugi,
Może dusza cichcem próbowała uwolnić się z ciała, gdy przestałem już uważać?  
Stąd wniosek, że cały czas ją wiążemy ego umysłem procesem uwagi poszukiwania!



Cały czas ego coś poszukuje i przykuwa naszą tutaj uwagę,
Tylko podczas snu ego i umysłu dusza zaczyna wędrować,
Po równoległych światach i naszym również, gdy ma zadanie.
Tak jak my małym palcem w piasku, kiedy czegoś szukamy.

Przypomniały mi się usta prawdy w Rzymie i ten chwilowy strach ludzi,
Gdy ciekawość ze strachem walczyła, u większości turystów jak w filmie.

Może i nasza dusza tak kolejno do jednych z ust w kształcie Kwiatu Życia wsadza,
Na maleńką chwilkę, swój najmniejszy paluszek i z ciekawości doświadczeń życia?




"Panie, przyjacielu nasz, i wy inni, którzy tu mieszkacie, bogowie!
Dajcie mi to, żebym piękny był na wewnątrz.
A z wierzchu co mam, to niechaj w zgodzie żyje z tym, co w środku. 
Obym zawsze wierzył, że bogatym jest tylko człowiek mądry. 
A złota obym tyle miał, ile ani unieść, ani uciągnąć nie potrafi nikt inny, 
tylko ten, co zna miarę we wszystkim."

- Platon



Tylko kobieta nie zna umiaru w tym... 
a gdy coś od niej chcesz, czego sama nie chce...
to boli ją głowa..

 - Ja

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz