A propos

Współczesna paranoja wychowania dziecka przez obcych,
Mam nadzieję, że długo już nie pożyje i wróci stara szkoła.

Po za rodzicami i Internetem wróci stara szkoła ateńska,
Gdzie jeden uczeń miał jednego nauczyciela przyjaciela.

To tak, a propos dnia babci i dziadka,
Ciężko nam wnuki czymś zaskoczyć.

Dawniej łatwo było się wykpić czekoladą i cukierkami,
Ale zawsze najcenniejsza jest ta nasza obecność dyżurna ...



Umknęła ich gdzieś z czasem ta radość niewinna,
Za szybko wyrosły w dorosłość, tylko też i po co?

Nie musimy wiedzy przechowywać w głowie i uczyć się na pamięć,
Musimy zacząć ich uczyć samodzielnego myślenia i tworzenia magii.





Chodzi o postęp ten w kierunku czystego światła.
Najwyższa częstotliwość... Nie WOLNO się cofać!

Więc nie możesz ewoluować w kierunku Mroku, to nie działa w ten sposób.
Ewolucja oznacza postęp tylko w kierunku Światła. Od strachu do Miłości ...

Żyjemy w drapieżnym wymiarze i jedynym wyjściem jest przestać grać w ich grę.
Obudźcie się, kim jesteście! W ten sposób zmieniamy wszystko! Nie ma innej drogi!

Franz Kafka (1883–1924), który nigdy nie ożenił się i nie miał dzieci, 

chodził po berlińskim parku Steglitz w wieku 40 lat, 

kiedy zobaczył małą dziewczynę, która płakała, bo straciła ulubioną lalkę. 

Ona i Kafka na próżno szukali lalki. Kafka powiedział jej, 

żeby się z nim spotkała następnego dnia, i ze razem ponownie przeszukają.

Następnego dnia, kiedy wciąż nie znaleźli lalki, 

Kafka dał dziewczynie list „napisany” przez lalkę, 

który powiedział: „Proszę nie płacz. Pojechałem na wycieczkę, 

aby zobaczyć świat. napisze do ciebie o moich przygodach. "

Tak rozpoczęła się historia, która trwała do końca życia Kafki.
Kiedy się spotkali, Kafka czytał jej starannie skomponowane listy z przygodami
i rozmowami o ukochanej lalce, którą dziewczynka uznała za uroczą.
W końcu Kafka przeczytał jej list z historią,
która sprowadziła lalkę z powrotem do Berlina, a potem dał jej kupioną lalkę.
„Ona wcale nie wygląda jak moja lalka” - powiedziała.
Kafka dał jej kolejny list który mówił: „Moje podróże mnie zmieniły”.
Dziewczyna przytuliła nową lalkę i zaniosła ją do domu.
Rok później Kafka zmarł.
Kilka lat później dorosła dziewczyna znalazła list w niezauważalnej kolumnie lalki.
Mały list podpisany przez Kafkę : „Wszystko, co kochasz,
prawdopodobnie zostanie utracone,
ale na końcu miłość powróci w inny sposób.”