Wolny od strachu

Wolny od strachu  Gdy dojdziesz do punktu, 

w którym nie będziesz się już całkowicie identyfikował ze swoim ciałem, 

nauczysz się relatywizować fizyczne bóle tego ciała. 

Gdy zrozumiesz, że nie jesteś ciałem, tylko używasz ciała, 

nauczysz się relatywizować zranione uczucia 

 i odważysz się być sobą, coraz bardziej sobą. 

Myślenie i emocje są częścią cielesności, tak jak ból, nie przynależą do wyższych poziomów. 

Gdy przestaniesz identyfikować się ze swoim ciałem, uwolnisz się od strachu i lęków, 

gdyż będziesz wiedział, że jesteś bezpiecznie zanurzony, złożony w Życiu. 

Nie jesteś ciałem, jesteś częścią Życia i jesteś bezpieczny. 

Jesteś, istniejesz, żyjesz w tym Życiu i tym Życiem, 

które jest piękne, wspaniałe, porywająco interesujące i fascynujące. 

To Wielkie życie możesz pić jak nektar, możesz Go doświadczać jako radości 

i wielkiego szczęścia i czasem musisz tak się w nie zagłębić, zejść tak głęboko w siebie,

 że się zakotwiczysz w prawdzie i przestaniesz wątpić. 

Wątpienie i cierpienie znajdują się tylko na powierzchni.
- Mistrz Morya

 

Ale za nim dojdziesz do tego masz za sobą tysiące wcieleń bez świadomości,

Grasz jak pchełka na planszy naciskana i przesuwana losem jakby przeżycia.

Wtedy najważniejsze są najniższe szeroko otwarte ciała czakry przetrwania,

Mowy nie ma byś chodził w chmurach i coś mówił o miłości do wszystkiego.

Strach wtedy był wartością przeżycia i motorem walki lub ucieczki,

Stąd teraz tak trudno w nas go ustabilizować, a tak łatwo grać na nim.

Religie nas w nim podtrzymują zachłannie wprowadzając kult śmierci,

Nie ma już świątyni bez obok cmentarza i na ołtarzach krzyża zbrodni.

W szkołach dzieci uczymy historii zbrodni, a podobnie i z Biblii,

Niby się mówi dla uświadomienia zła, a wciska w podświadomość.

 

Jednym z pierwszych odruchów małego dziecka jest tulenie się do mamy,

Ale bywa teraz też, że ze strachu, a niektóre machają rączką w celu bicia.

Świadczy to też o agresji nakładającej się już przez pokolenia,

Dziedziczonej w przednim mózgu, a rozwiniętym ponad miarę.

Rzadko spotykamy się przy stole, aby porozmawiać w wesołym nastroju,

Najczęściej tematem rozmowy są sztucznie nadmuchane problemy i plotki.

Dawniej spotykali się ludzie aby nabrać sił i otuchy do walki,

Dziś po to aby poczuć się lepiej, gdy się mówi o nieobecnych.

Z jednej strony amnezję mamy wpisaną w ryzyko pakietu zabawy,

Z drugiej ich emocje są wpisane w podświadomość ale bez czynów.

 

Stąd mamy fobie, jako nieuzasadniony strach i niby bez powodu,

Z drugiej pozytywne zdolności w jakimś kierunku artystycznym.

Podobnie nostalgie za kimś czy za czymś i de javu co do miejsc i wydarzeń,

Cała ta mieszanina jest z nami ale bez szczególnych zapisanych wspomnień ...

Czasami kojarzy się dobrze, a czasami wywołuje nieuzasadniony strach,

Na zmianę inne radość i podniecenie, czasami nostalgię bez wspomnień.

Ta amnezja z kwarantanną w różnych miejscach pęka we wcześniej znanych,

Łapiemy się wtedy za głowę kiedy to było, ale nie mogąc odnaleźć w pamięci.

W końcu nie zawsze z wiekiem dojrzewamy aby cieszyć się kolejną zabawą w życie,

Zaczynamy podchodzić do niego z zaufaniem dobrej zabawy i nie tragicznego końca.

Wiedząc, że najważniejsze jak samo życie jest jego zakończenie bez strachu,

Strach wtedy rzutem na taśmę serwuje nam choroby i z nimi ból i cierpienie.

Wystarczy sobie uzmysłowić nieśmiertelność wcieleń,

A strach nie ma uzasadnienia, aby się zmaterializować.

Właśnie w taki sposób kojarzymy strach w nieuzasadniony sposób...