Torus

Przed zaśnięciem, czy w lesie i w każdym momencie bezruchu,
Tworzę piramidę z rąk nad sercem i myślę intensywnie o torusie.

Wyobrażam go sobie w sercu na granicy,
Zewnętrznego i wewnętrznego postrzegania.

Rozdzielającego jak gdyby dwa światy, widzialnego od niewidzialnego,
W jednym kosmos rzeczywistości iluzorycznej w drugim mikrokosmos.

Jeden to iluzja prototypu, a drugi to potencjał do zapisania,
Na jednym się uczymy, a na drugim zapisujemy uczuciem.

Torus wiruje tak jak wirówka i odwirowuje sedno zawartości doświadczenia,
Nie ważne dla niego są pojęcia dobra i zła, liczą się te utwardzone uczuciem.

CO SIEJESZ TO I ŻĄĆ BĘDZIESZ

Bo to obraz z mózgu odbity w Księdze Akaszy wraca z powrotem,

I projektuje się na zewnątrz tworząc naszą osobistą rzeczywistość.

Tak to Księga 'A' zapisuje nasze postrzeganie, a uczucia je podkreślają,

Słabe odbitki bez uczuć same stają się mało widoczne i wreszcie giną.

http://tamar102.bloog.pl/id,361778587,title,TORUS,index.html 

Gdy podajesz się intuicji wtedy kręci się bez przeszkód,
Podnosząc coraz bardziej naszą wibrację i częstotliwość.

Torus to lustro, w którym nieustannie się przeglądamy,
Czy to się nam podoba, czy nie, odbija to co skrywamy.



Torus ujawnia się zawsze w 'tu i teraz',
Dlatego tak o tym 'teraz' wciąż trąbimy.

Podejrzewam, że to jest Kwiat Życia Melchizedeka jako ten statyczny obraz torusa,
To w niego wlatywałem świadomością w szpitalu wprost do równoległych światów.