Tego nie było...

Tego nie było, ale wszystko jeszcze przed nami,

A więc Teodoryka żona Konstantego miała rację!

Naciskając podobno na cesarza, aby wykreślił reinkarnację,

Bo jak zwykle kto się utożsamia z ciałem wypiera się ducha.

No i boi się konsekwencji biedaka, gdy jest bogaczem,

Lub nieszczęśliwego życia, za to już radosne i beztroskie.

'Absolutnie niemowlęta są "nowo stworzone", aby urodzić się na Ziemi! 

 Chociaż może to być "pierwsze wcielenie" duszy - po raz pierwszy jako "kumulatywna" 

lub "rodzicielska" dusza - jest to jedyna inkarnacja tej nowej małej osoby lub osobistości.  

Dusza "rodzicielska" będzie miała inne wcielenia, podobnie jak dusza, 

która właśnie wcieliła się;  każde fizyczne życie jest "pierwszy

 i jedynym" dla każdego z osobowości duszy.'

'Pora, abyśmy więcej Nieba sobie stworzyli na ziemi.
Tak, aby pewnego dnia okazało się prawdą,
 jak mówi Pismo święte:
„Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy,
jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów:
Jesteśmy bowiem z Jego rodu
(Dzieje Apostolskie 17 - 28, Biblia Tysiąclecia). Wiesiu

Zasługa na niebo sama przyjdzie, jak tutaj nasz osobisty szkic jego pokochajmy,
Ale na tyle mocno i szczerze, aby tam już w niebie sam zaistniał i to na prawdę!

 

Dlatego komunikacja musi zmierzać jak do obrazu TV, 
Bo słowa znaczą dla każdego co innego, są to liniowe byty.

Jako jedną z wielu całej palety postrzegania, a mnie z góry powiedziano:
 Pisz intuicyjnie jakbyś obraz malował mini obrazami i zgadzam się z tym

Bo i fizycy mówią, że we wszystkim musi być fraktalna ciągłość, 
Ale to tak aby się nie nic powtarzało i na tym polega cud tego świata.

Że, w nim nie ma niczego takiego samego,
Chyba, że człowiek powiela coś jako kopię. 




Zgadzam się z tym, bo to jest proces odchodzenia od liniowego postrzegania iluzji 
Do wielolosowaniowego, jak dyslektycy, co są pionierami tej zmiany postrzegania.

Tych, które otwierają nas na czuciowiedzę na i ich światy subtelne,
Na wyższe poziomy wibracji, gdzie dalszy rozwój trwa po spirali.

 

Ciekaw jestem jak odbierają dźwięk, bo Gurdżijew wspominał, że gdzieś tam wyżej,
 Światło dzieli się na światło i dźwięk, a my tu dzięki temu właśnie odbieramy obraz.

I za sprawą dwóch interwałów gamy, a więc pisząc intuicyjnie,
 Odbieramy obrazy za sprawą dźwięku jak w stanie Samadhi... 




To co ja dochodziłem wiele lat Ty jak dyslektyk otrzymałaś już w pakiecie, 
Ciekawe, gdy coś napiszę to za chwilę nie pamiętam, jak by się rozproszyło.

Słyszałem w TV poetę Góreckiego, jak właśnie o tym opowiadał, że wśród poetów są tacy,
Co recytują stworzone rozumem wiersze i niewielu tych co piszą intuicyjnie i nie pamiętają.

 

"Kiedy jestem naprawdę wyciszona, /dyslektyczka/ to dźwięk widzę kolorami. 
Jakby wielki zbiornik z podświetloną cieczą do którego wada kolorowa nuta...

Potem się rozprasza jak mgiełka, a do niej wpada kolejna w innym kolorze,
Wszystkie są coraz bardziej intensywne lub delikatne, ale zależy od dźwięku.
 
Teraz rozumiem dlaczego, bo jeśli obraz jest wibracją czyli dźwiękiem...
Kiedyś poczułam w sobie taki błogi stan i zobaczyłam żółte światło.
Na co dzień w rutynie dnia kolory się zacierają."

A no właśnie, to dźwięk rozbija na kolory światło czy odgłos burzy rozszczepia? 
Czasami gdy się tym zajmowałem to widziałem pod powiekami patrząc w Słońce:

Symbole kodów zwierząt i roślin spadających 
Tak jak manna z nieba jako świeże monady...